Yusuf'tan
Başında durduğum bu kadını ne kadar tanıyordum?
Kalbimi ellerine hiç düşünmeden bıraktığım bu kadın kimdi?
Tanıdığım kişi olmadığından emindim artık,
Bu son olaylar beni yıpratıyordu babam katildi, karım en yakın arkadaşının yanında
Düşmanları için çalışıyordu o katille hemde
Arkadaşımı öldürdüğünü düşündüğüm kişiyle!Delirmemek için kendimi zor tutuyordum,
Ama anlamadığım şey o kadın bunları öğrendiği için neden karımı benimle ayırmaya çalışıyordu?
Bir tür intikam şekli olmalıydı, doktor geldiğinde ayağa kalktım"Nesi var? Neden uyanmıyor?" Diye sordum
"Yusuf bey karınız hamile olduğundan dolayı yorgun düşmüş olmalı" dedi şaşkınca
"Hamile mi?"
"Bilmiyor muydunuz? Sanırım sürpriz olacaktı kusura bakmayın" dedi Ayşe'ye bakıp
"İyi mi?" Diye sordum
"Şimdilik iyi ama şuan kritik bir zamanda
Bu yüzden onu endiselendirecek ve üzecek bir şey yapmayın! Uyandığında taburcu edebiliriz, geçmiş olsun" diyerek gittiBu arada Ayşe de uyanmıştı yanına gidip
"İyi misin?" Diye sordum kalkmaya çalıştı
Elinden tutup kaldırdım"Ne oldu?"
"Bayıldın ama korkma birşeyin yok" dedim
"O nerede?" Bahsettiği kişiyi anlamıştım
"İfade verip gittiler" dedim ifadesinde onun bir katil olduğunu söylememişti yada onun aleyhine hiçbir şey söylememişti,
"Beni ona götür lütfen" dedi çok kötü gözüküyordu
"Olmaz! Doktor kendini üzmemen gerektiğini söyledi"
"Lütfen! onu görmeliyim en azından son bir kere konuşayım"
"Tamam! Ama seni üzmeye çalışırsa orada durmayacaksın"
"Tamam" dediğinde çıkış işlemlerini halledip çıktık, bir süre sonra geldiğimiz villaya girdik korumalar bizi durdurup
"Lavinia hanımın geleceğiniz den haberi var mı?" Diye sordu
"Yok" dedim yanımızdan uzaklaşıp birini aradı sonra telefonu kapatıp kapıyı açtı
İçeri girdiğimizde bahçede Kara denilen ve Miraç' ın kardeşi olan adamı gördüm
Ayrıca o katilin onun babası olduğunu da biliyordum artık,
Bizi farketmediler arabadan inip Ayşe'nin inmesine yardım ettim
Bağırıp duruyordu yine"Hayır! İmkanı yok! Çocuk bakıcısı mıyım ben! DEFOL!" Demesiyle durduk
Niye kavga ediyorlardı?
Belliki ondan bir şey istiyordu,______________________________
Yazar'dan"Bir süreliğine sadece" dedi Yiğit
Lavinia öfkeyle etrafına baktığında abisiyle göz göze geldi öfkesi dinmişti onu görünceYiğit' te onun baktığı yöne çevirdi bakışlarını
Miraç duyduğu sesler üzerine dışarı çıktı
Koruma aradığında Lavinia' ya ulaşamadığı için onu aramıştı, Yusuf'un yanına gidip"Siz içeri geçin ben geliyorum" diyerek Lavinia' nın yanına gidip
"Çocuk var içerde niye bağırıyorsun?" Diye sordu
"Sen mi onları çağırdın?" Bu soruyla afallayıp
"Hayır!" Dediğinde Lavinia Yiğit'e dönüp
"Git!" Diyerek içeri girdi
Miraç kardeşine bakıp
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAZAN YÜREKLİM ( Düzenleniyor)
General FictionHayat hep karanlık bir çıkmaz sokaktı bana Baksam göremeyeceğim, koşarsam düşeceğim bir karanlık Artık karanlıklar ışığım olunca koşmayı da öğrenmiştim Tamda ay ışığının aydınlattığı bir gecede Güneşin çıkmasıyla önce yolumu sonra kendimi kaybettim...