HAZAN YÜREKLİM ( Düzenleniyor)

--19--

Lavinia'dan

"Olmaz!" Dedim

"Söz verdin yapacaksın!" Taşın yanında bir kutu bulmuştum öyle büyük bir kutu değil!
Elim kadardı içinde kağıt vardı.
Kağıtta o katillerin ismi yazıyor olmalıydı onun yanında açmak istemiyordum
Ama istediği şey beni sinirlendirmişti

"Bu işlere bir son veriyorsun ve sözünde durmak zorundasın" eve doğru ilerlerken

"Ben bıraksam da onlar bırakmaz! Sizi öldürürler"

"Öyle kolay mı birini öldürmek!"

"Kolay" dedim durup bana baktı

"Hepimiz ölsekte sözünde duracaksın!"

"Pişman olacağın şeyler söyleme!"

"Olmam!"

"Daha önce burnunun dikine gidince ne olduğunu hatırla!"

"Bir daha olmayacak" dedi sonunda eve geldik
Tam kapıya elimi atacakken farkettiğim şeyle durdum
Ona dönüp sessiz olması için işaret verdim
Silahımı çıkartıp kapıyı açtım ve içeri girdim
Yanıma gelerek önüme geçti ilerleyip salona girdiği an yediği ani tekmeyle yere düştü,

"Bir kere beni dinle!" Dedim  karşımdaki kişiye baktım
Zahmet edip bana birde katil tutmuşlar
Yanına gidip karşısında durdum

"Demek ki yeni katilim sensin" dedim gülerek

"Evet ama seni öldürmek sandığım dan daha kolay olacak" diyerek silahı bana doğrulttu onu vurmak için silahımı kaldıracakken aklıma gelenle yerden daha yeni kalkmış kocama baktım,
Katile bakıp

"Dur! Sakın yapma! Hapislerde çürürsün" dedi güldüm karşımda ki varlık ise kahkaha atarak

"Gerçekten senin kocan bu mu?
Ve gölge nin oğlu! Hiç inandırıcı gelmedi" dedi

"Beğenmedin mi?" Dedi öfkeyle

"Beğenmedim!" Katile bakıp

"Artık beni öldür! Kurtulayım sizden" dedim

"Ne yapıyorsun sen!?" Diye bağırdı

"Sen bu işleri bırak demedin mi? Bende bıraktım! İçin rahat olsun!" Dedim

"Kendini koruma! Demedim
Sadece o işleri bırak dedim"

"Ben kendimi korumak için yapıyorum bu işleri! Ve sen bana kendini koruma! Dedin" diyerek yine katile döndüm

"Neyi bekliyorsun vursana!" Diye bağırdım

"Böyle hiç eğlenceli değil!" Dedi Miraç delirmiş gibi saçını çekip sinirle dişlerini sıkıp

"Delirteceksin beni!"

"Deli olmasan benden öyle bir şey istemezdin, sonuçlarına katlanmak zorundasın! Abim cenazeme gelmesin!" dedim.
Niyetim onu söylediğinden vazgeçirmekti
Gözleri kıpkırmızı olmuştu

"Sıkıldım sizden burada bitirelim" diyerek silahı kalbime doğru indirdi

"Hemen ölmen adil değil!" Dedi Miraç bize biraz uzaktı ve beni vurmaması için uzakta durmuştu bilmiyordu ki uzakta olsa yakında olsa farketmeyecekti

"Tamam! Sözümden vazgeçtim! Ölürsen seni asla affetmem!" Dedi
Gülümsedim

"Son dilek hakkını sakla!" Diyerek tetiği çekecek olan katilin elinden silahı çevik bir hareketle alıp, kolundan tutarak çektim ve dizinin arka tarafına vurunca yere çöktü 
Çevirmiş olduğum kolunu arkasına koyarak silahı kafasına saniyeler içinde dayamıştım
Hızlı olmak çok avantajlıydı benim için