SAÇMALIK

Bölüm 8

Selammmmm ^_ ^ Uzun bir arafan sonra yine ben. Benden kurtulamadınız jsjsnsnns. Ayrıca +500 olmuş okuma ki buda süper. (Diğerleri milyon olunca sevinir ben 300, 500.) Neyse şimdi siz okuyun +5 vote yapın bende yeni bölümünüzü atayım. (Ne yazacağımıda bilmiyom hadi hayırlısı jsnnsjsnsjs.)

.

"Selam yavrum."

"Wat dı fak iz going on hiyır?"

"Kanka sen okuldan ayrılınca ingilizcene sıçmışsın."

"Bak.. Lütfen bunu garipseme ama hayalet olma ihtimaline karşı bunu denemek zorundayım."

Elimi kaldırdım ve karnına bir yumruk attım. Hıamına gerçeekkkkkkkkkkkkkk!

"Ah... Sen ne ara bu kadar güçlü oldun lan ırıspı?!"

"Gel buraya salak sarılıcam."

Öldüresiye sarılan bir Selin bsnsnsnz.

"İçeri geç gerizekalı sürtük."

Bu arada bu İdil'di arkadaşlar. Babam ölmeden önce, hala eski evimizdeyken aynı okula giderdik. Onunla aramızı açıklayabilcek tek kelime yavrum (tabiki yaz öküzünü okudum mal mısın?).

İçeri geçtim. Annemle İdil koyu sohbete dalmıştı. Ayça İdil'e ölümcül bakışlar atıyodu. Abimse Arda'yı sorguya çekiyordu.

"Seleeoeaaeaiaoainnnnn!" Tabiki İdil'de anırıcak mal mısın?

"Anırışını bile özlemişim ben gülüw."

"Ya sen bu kadar mı özledin beni elimdeki karam sepetini bile görmemişsin?" WTF?

"KARAM SEPETİ Mİ? Nerde? Ne zaman? Nasıl? Ne? Niçin? Kim?"

Karam duyunca saçmaladı. Klasik jsmsksks.

"İdilimmmmm. Yavrummmmm. Aşkımmmmm. Sevgi-"

Yavşama kısmı yarıda kaldı ama amk.

"Ya böyle yapcağını bilsem ben alırdım o karam sepetini?" Beynine sıçıyim Arda öyle yapiyimde abim siksin beni dimi?

"Arda denen çocuk sen ses kes. Bu arada yakışıklıynışşın." Arda'ya göz kırptı.

"Şaka lan bacımsın."

"Onu benim demem gerekmiyo muydu?"

"Hayır. Selen karamların odanda kanka koş ve ye."

Eğer odam bodrum katta olsaydı hızadan ayağım takılır yere yapışıdım ama- dur bi dakika aşşağı gidiyorum!

"Aaaaaaaaaâaaaaaaaagaaagagagavavasgavagavaahaga!!!!!"

Az önce merdivenlerden yuvarlandım. Sonun şu ki odamın olduğu çatı katından yuvarlandım. Ve evin bodrumu var.

"Özürlü karamlar bu kattaydı."

İdil faktım seni.