(Sahnede bir tek Melisa vardı, 10 dakikalık solo eserinin ardından 5 jüri üyesinin de ayakta alkışladığını gördü. Klasik sahnenin son derece klasik, hareketsiz sarı ve beyaz ışıkları saçlarının siyaha yakın kestane olan rengini iyice ortaya çıkarıyordu. Her sınavda olduğu gibi bu sefer de resmi, siyah bir elbise giymişti. Koyu kahverengi gözleri sanki anlamlı bakışlarını daha da derin kılıyordu, kapanmayan dudakları ise ne kadar mutlu olduğunu anlatmaya fazla fazla yetiyordu.)
Jüri- Melisa hanım, çok tebrik ediyoruz. Gerçekten de Juilliard mezunu birine yakışır bir performansdı. Sizin de bildiğiniz gibi seçmeler yarın sona erecek. Seçilirseniz sizi arayacağız.
Melisa- Çok çok teşekkür ederim efendim.
(Melisa o anın heyecanı ve sevinciyle hemen toparlanıp gri spor arabasına atladı. Bu araba ona dedesinden hediyeydi. Juilliard'ı kazanınca almıştı dedesi ona bu arabayı. Melisa için ayrı bir değeri vardı bu yüzden)
"Mia aranıyor..."
Melisa- Alo, Mia. Duyuyor musun? Şimdi eve gelebildim, seçme harika geçti! Daha önemli ne olabilir şu anda?! Tamam, peki. O halde yarın sabah, bizim kafede, saat... 10.00 da anlaştık, iyi geceler.
"Bir şekilde uyuyacaksın artık Melisa ne yapalım. Senin hayatın çalışma ve heyecan üzerine kurulu."
Bir sonraki bölüm çok eğlenceli olacak ;) bunu geçiş bölümü gibi düşünebilirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En İyisi Klasik, Değil Mi?
General FictionKesinlikle Michael Jackson hayranı olmayan Melisa, klasik müzik eğitimini tamamladıktan sonra orkestra seçmelerine girecek ve yaşamının bir kısmı hiç beklemediği bir şekilde değişecek. Sadece bazı insanların yaşayabileceği olaylar karşısındaki tepki...
