5.Bölüm

23 6 0
                                        

Telefonuma baktım.bilinmeyen numara arıyordu.kereme baktım hala uyuyordu.ben de odama gittim ve telefonu açtım:
"A-Alo?"
"Selam Ada ben Berk"
Telefondakinin Berk olduğunu duyunca biraz rahatladım ama neden insan gecenin yarısında neden arar ki?ve numaramı kimden almıştı?
"Selam Berk.bir şey mi oldu?"
"Hayır.sadece bana sinirlimisin diye sormaya aramıştım"
Evet Berk bugün kötü bir hareket yapmıştı ama pişman gibiydi.acaba pişman mı olmuştu?
"Biraz"dedim
"Bak Ada ben çok özür dilerim kalbini kırmak istememiştim.sadece..."
"Evet sadece?"
"Boşver..Ada yarın okulda sana telafi edicem cidden bak bana güven"
Şaşırmıştım sesi ağlamaklıydı.daha dün benden nefret eden kişi şimdi onu affetmem için uğraşıyordu.
" Berk sana birşey mi oldu.neden bana kendini affettirmeye çalışıyorsun?"
"Hayır.sadece...bilmiyorum Ada bende bilmiyorum LANET OLSUN Kİ BİLMİYORUM NOKDU BANA BİLMİYORUN BİR ANDA DEGİŞTİM!"
"B-Berk sakin ol lütfen"
"Ada nolur yanına geleyim"
Berke ne oldu bilmiyordum ama cidden çok değişmişti.yanıma gelmek istiyordu."yanıma".şok yüzünden 1-2 dakika birşey demedim o da demedi.
"Sakin olucaksan tamam"dedim
"5dakikaya geliyorum üstüne bir şey al ve dışarda bekle"
" tamam "dedim ve kapattım.şoktaydım beni öldürmek isteyen çocuk şimdi benim yanımda olmak istiyordu.. saçmaydı.
Üstüme sweat giydim.altıma şort ve çeket aldıktan sonra saçımı açıp kapıya gittim.anahtarımı alıp çıktım.ve Berk'i bekledim.
5dakikaya gelmişti Berk.siyah son model spor arabayla.camı açtı

" hadi ama sabaha kadar bekleyemem binmeni "dedi.hemen kendime gelip arabaya bindim.ve arabayı sürmeye başladı.bana
"Ada kerem senin neyin oluyor ?"dedi
"Çocukluk arkadaşımdır kendisi.benim kahramanım "deyip güldüm.ama ona baktığımda sinirliydi ve direksiyonu daha da kavradı ve hızlandı
"Onu seviyor musun?"dedi
"O çocuklu arkadaşım tabiki sevicem onu"dedim
Daha da hızlandı.
"Berk yavaşlaaa"
"ADA AŞIK MISIN ONA "
"BERK YAVAŞLA DİYORUM!"
"ADA AŞIK MISIN "
"ADA!"
"AŞIK MISIN?""
Çok hızlı gidiyordu.koltuga tutunmaya çalışıyordum.
"HAYIR!"diye bağırdım ses tellerim kopana kadar.
Bir anda durdu.ve bana baktı.
~Berk'ten~
"Berk kapıyı aç inicem"
"BERK AÇ DİYORUM"
Onu kırmıştım hemde çok.....
Tam kapıyı açarken onu tutup kendime çektim ve burunlarımız deydi.ikimizde nefeslerimizi yüzümüze vuruyorduk.
"Ada ben senin her türlü ilk aşkın olacağım belki sen de benim ama benden kaçamazsın"
Dedim şaşırdı.
~Ada'dan~
Şaşırmıştım..nasıl yani benden hoşlanıyor muydu??kafam çok karışmıştı.
"Uyuzzzzz"dedim
"Civcivim" dedi
"Karakedi"dedim
" o kim lan"dedi
"Hani Uğur böceği ve karakedi de  yok mu adrian işte o.sana çok benziyor hem sarı saçlı yeşil gözlüsünüz"dedim
"O zaman sende marinette'sin demi böceğim.ikinizde mavi gözlüsünüz"
"Ama adrian sadece bana böceğim diyebilir bir kere "
"Ada zaten adrian ben değil miydim güzelim?"
"Ya biraz aptal olsana ya "
"Genlerimde yok napayım" dedi
Gülüp saate baktım saat2:40 'dı .
"Berk saat çok geç oldu beni eve bırakır mısın?"diye sordum "tabi" diyip gaza bastı.5 dakikaya eve geldik ve ben arabadan indim.

"Yarın görüşürüz böceğim"
"Görüşürüz karakedi"
Diyip ben eve girdim o da gaza basıp gitti.sessizce yukarıya çıktım be kendimi yatağıma attım.ve uykuya daldım.

Devam edecek<3

KarakediWhere stories live. Discover now