Karakedi

7.Bölüm

Sabah lanet olası alarmımla uyadım.Dün akşam geç yattığım için alarmla anca uyanırdım bugün.Alarmım hala çalıyordu.Ve ben de inatla uyanmıyordum.Ama sonra pes ettim ve Alarmımı kapatıp giyinmek için yataktan kalktım.okul kıyafetlerimi giydim ve saçımı açık bıraktım.okula geç kalmamak için hızlıca evden çıktım.Annem işte olduğu için kahvaltı hazırlamamıştım.Çünkü üşenmiştim.

(Otobüse gittim bindim filan oraları biliyorsunuz)Okula varınca hemen sınıfa koştum.Kerem beni görünce sarıldı ben de ona sarıldım.
"Günaydın maviş"
"Günaydın kahraman"deyip güldüm.

Daha sonda CANIM KANKAM DURUĞĞĞĞ VE ZEYNOĞĞĞ 'yuuu gördüm ve hemen koşup  sarılıp:
"günaydın kızlar"dedim onlara.
"Günaydın Ada"dedi onlarda.

Daha sonra en arka sıraya geçtik Zeynep'le.Duru da önümüze geçti.Biz kızlarla konuşurken içeriye Berk ve çetesi girdi.Berk beni görünce yanıma geldi ve gene Zeynep'i kaldırıp oturdu.ona burnumu karıştırıp sinirle baktım.
"Günaydın böcekcik nasılsın?"dedi
"Bana bak kedicik.."
"Kedicik değil karakedi"dedi bana lafımı kesip.
Ona daha da sinirle baktım ve:
"Bana bak durmadan arkadaşlarımı kaldırıp yanıma oturamazsın "
"Nedenmiş böcekçik "dedi ve daha da sinirlendim.gülmeye başlayınca kollarımı göğsümde kavuşturdum ve kocaman bir "hıh"dedim.

Daha da güldü.Tam ona kızacakken içeriye hoca girdi.Ve lanet matematik başladı....

~okuldan sonra~
Eve yürümeye başladım.Ama eve geldiğimde kapı aralıktı.Annem işten bu saatte gelirdi.Ama içimde bir korku vardı.Hemen eve koştum ve içeriye girip çantamı yere fırlattım.Evde "Anne!"diye bağırıyordum ama ses yoktu.bir anda mutfaktan bir çığlık sesi geldi.direk mutfağa koştum .kapıyı açmamla babamı gördüm..

Elinde bıçak vardı....Annem ise korkudan ağlıyordu.sinirlenmeye başlamıştım.
"SEN HANGİ HAKLA BURDASIN LAN!BANA BAK ANNEME ZARAR VERİRSEN YAŞAMAZSIN ADAM!! "Diye bağırdım.Babam bana döndü ve üstüme yürümeye başladı.

Yanıma geldi ve bana bir tokat geçirdi.Ben ise sinirle onu ittirdim.Babam daha da çok öfkelendi ve yanıma hızlı adımlarla gelip yüzüme yumruk attı .Attıgı yumrukla yere düştüm.Ben yere düşünce karnımı tekmelemeye başladı .Annem ise ağlayıp babamı çekmeye çalışıyordu.Babam durmaksızın karnımı tekmelerken.agzıma kan tadı gelmeye başladı.Babam ağzımdaki kanı görünce durdu.ben ise yere kan kusuyordum.

Babam sinirle annem döndü ve  elindeki bıçağı havaya kaldırdı.tam bıçaklarken annemin önüne atladım ve bıçak bana geldi.Tam o anda içeri Berk girdi.heralde annemin çığlıklarına
gelmişti.ben yavaşça yere çöktüm.agzından dökülen kanları hissediyordum.Ama gerisi karanlıktı hatırlamıyordum...

~Berk'ten~
Adaların önünden geçerken kapılarının açık olduğunu  gördüm.kapılarına yaklaştığımda içerden çığlık sesi duydum.hemen içeriye koştuğumda bir adam....Ada'yı bıçaklamıştı.....
Ada'nın ağzından kanlar dökülmeye başladı.Ve daha sonra ise yavaşça yere çöktü.ben şoktaydım...Ada gözlerimin önünde yere yığıldı...o mavi gözleri kapandı...

Ada'yı bıçaklıyan adam ise kaçtı.ben ise hemen Ada'nın yanına koştum.
"A-Ada?ADA!"diye bağırarak yanına çömeldim.kafasını kucağıma aldım.Annesi ise Ambulans çağırıyordu.Neden 1 haftalık Kıza değer veriyordum?neden onu önemsiyordum?Neden onun o mavi gözlerini göremiyince üzülüyordum?Neden???

5 dakikaya Ambulans geldi.Ben hemen adayı kucağıma alarak sedyeyle yatırdım.Ve annesiyle birlikte Ambulansa binip hastaneye gittik.Ada çok kan kaybediyordu...Benim ise  gözlerim yaş kaybediyordu...onun karnı yarıktı...Benim ise kalbim...Onun gözleri sadece kapalıydı...Benimkiler ise kör...

Hasteneye vardığımızda hemen Amiliyathaneye koştular.Ve arkalarından da doktorlar girdi.Ben hala şoktaydım.Amiliyathanenin duvarına yaslandım ve yavaşça yere diz çöktüm.

Gözlerim gittikçe daha da yaş kaybediyordu...Ben ise sevdiğimi...