Karakedi

11.Bölüm

~Berk'ten~
"Dıtttt!"diye bir sesle uyandım.içeriye doktorlar girmeye başladı bir anda.hemen yataktan indim ve Ada'ya baktım.kalbi duruyordu...

"NOLUYOR LAN!"dedim.

Ama doktorlar bana aldırmadan  bir şok cihazıyla Ada'nın yanına gittiler.Adam çihzı ayarladı ve Ada'nın göğsüne dayadı.şok çihazı yüzünden Ada havaya kalkıp iniyordu.Çok korkuyordum...

Ağlamaya başladım.Hayatımda ilk kez bir kız için bu kadar ağlıyordum.Ve bu kız Ada'ydı...beni çok ağlattı böceğim.Çokk...

Adam hala deniyordu.Ama Ada'nın kalbi atmıyordu.
"ADA NOLUR UYAN ADA LÜTFEN!"diye bağırıyordum Demir ve Yaman beni dışarıya çıkarmaya çalışıyordu.
"ADA BAK BURDAYIM HADİ UYAN BAK NOLUR!"

"ADAAAAA!!!!"diye bağırdım son gücümle.Ama Demir ve Yaman beni çıkarmışlardı odadan.Demir beni sakinleştirmeye çalışıyordu.Yaman ise bana su getiriyordu.

Ben şoktaydım...Odadan bir doktor çıktı.
"Ada'nın kalbi atıyor ama bitkisel hayata girmek üzere.Herşeye hazırlıklı olun"dedi.

Bir yanım Ada yaşıyor diye mutluydu.Ama bir yanım ise...üzüntüden ölüyordu...

Ellerimi kafamın arasına aldım.

"Oğlum gel hadi eve gidelim biraz dinlen.hem kendine gelirsin"dedi Demir.

"Hayır Ada'yı yanlız bırakamam"diyince sustu.

~Bir gün sonra~
Demir beni kandırıp eve getirmişti.yatakta yatıyordum.Ama Durmadan Ada'yı düşünüyordum.Bir Anda telefonum çaldı.Arayan zeynep'ti.
"Efendim Zeynep"dedim mutsuz sesimle.
"ADA UYANDI BERK SENİ SORUYOR!"dedi Zeynep.
"NE!HEMEN GELİYORUM!"
Mutluluktan ağlıyordum.bir yandan da arabaya koşuyordum.hemen arayabaya bindim ve çalıştırdım.son gaz hastaneye sürmeye başladım.hastaneye varınca arabayı hızlıca park ettim ve hastaneye koşmaya başladım.Ada'nın odasına varınca hemen odaya daldım.
"ADA!"
"BERK!"dedi...
Koşarak sarıldım o da bana sarıldı.Mavi gözlüm tekrardan gök yüzüne meydan okuyordu...çekilip o gözlerine mutlulukla baktım.gözleri çok güzel parlıyordu...

~Ada'dan~
Berk bana sımsıkı sarılıyordu.birden geri çekilip gözlerime bakmaya başladı.o yemyeşil gözleri çok güzeldi...Bütün gün boyunca bakabilirdim...
"Birdahaki sakın beni korkutma böcekçik.tamam mı?"

"Tamam kedicik"diyip güldüm.o da güldü.BANA GÜLDÜ ULENNNNN!.
"Artık seni korumak için bütün gün senin yanından ayrılmıycam"

"Saçmalama Berk"
"Bana bak bücür vallaha öperim seni ha!"
"1 ben bücür değilim.."
"Bücürsün.kısaaaaaaaaaaa"diyip güldü.
"Kısa da değilim.2.olarak beni öpemezsin"
"Deniyelim mi"diyip sırıttı.sinirle ona baktım.
"Valkaha tırnaklarım seni ha ona göre"
"Sakin ol böcüş.hem o benim işim kedi olan benim"
"Banane "
"Vallaha sana çizgi filmi yasaklarım ha"
"UYUZZZZZZ!"diyince güldü.ve beni kucağına alıp odadan çıktı.
"Napıyorsun be"
"Seni eve götürüyorum"
"Lan annemler!"
"Onlar senin çıkışını yapıyor.hem eve gidip yatıcaz geç oldu senin dinlenmen lazım"
"Ne birlikte mi yatıcaz?!Berk indir beniğğğ"güldü ve beni arabaya bindirdi.çıkmama izin vermeden kemerimi bağladı.Ve kendisi de sürücü koltuğuna geçti.

Arabayı sürmeye başladı.arabası çok güzeldi.Aşıktım arabasına...evlenebilirdim o derece.evr gelince annemler de arkamızdan geldiler.Berk direk inip beni kucağıma aldı.Annem kapıyı açınca beni odama götürüp yatağıma yatırdı.

"Tamam hadi git ben uyuycam"
"Ben de uyuycam"
"Berk bu yatak benim kimseye vermem"dememle tişörtünü çıkardı.
"Görürüz bakalım veriyormusum vermiyormusun."
"Napıyorsun Berk geri giy onuuuu"deneme gerek kalmadan yatağa yattı ve uyumaya başladı.ben sinirle ona bakıyordum.

"Ben iZin verdiğimi hatırlamıyorum Berk"
"Kızım hastayım bahanesiyle kaslarımı kesiceksin işte  ne güzel biraz sevin herkes göremiyor bunları"
"Napayım lan ben senin kaslarını.offff napıyorsun yap be"diyip arkamı döndüm ve uyumaya başladım.Allahtan iki kişilikti yatağım yoksa Berk'le yapışırdık.diye düşünğrken uyuya kaldım...