İlk Gün~5

60 2 0
                                        

"Evet ben gerçeğim. Bak kanlı canlı karşındayım."

"Tamam yaa uzatma gel hadi."

"Gelmiyorum dedim kulaklarında bir problem mi var!?."dedim onu taklit ederek. Her şeyi bu kadar basit mi sanıyordu? Gel deyince gel git deyince git. Onun için her şeye katlanırım ama bir tek buna değil işte.

  Arkamı dönüp tekrar yürümeye başladım. "Senin triplerini falan hiç çekemeyeceğim. Zaten neden trip attığınıda anlamadım ya neyse."

"Senden kimse benim triplerimi çekmeni istemedi zaten." deyip arkamı dönüp gittim. Bir süre sonra yandan geçen bir taksiyi durdurdum. Taksiciye bizim evin adresini verdim ve beni hemen eve ulaştırdı zaten yakındık. Arabadan inip eve girdim. Hemen kendi odama gidip üstümü değiştirdim. Yatağa girip biraz kestirmeye karar verdim.

~~~~~~~~

"Su... Su... Beni dinlesene yaa." gözlerimi hafif araladım ve beni iki saattir yumruklayan kişinin kim olduğunu anlamaya çalıştım. "Sen hala uyu. Deniz'in dün yeni koyduğu fotoğrafı gördün mü?" gözlerimi hafifçe karıştırıp yatakta doğruldum.

"Ne paylaşmış?"

"Hazır mısın?" deyip telefonu bana çevirdi. "Oha bu fotoğrafın onda ne işi var!?" benim uyurkenki fotoğrafımı facede paylaşmış. Her şeyi geçtimde bu çocuk bu fotoğrafı nerden bulmuş. Yukarıdaki yazıyı okumaya başladım bu kez. 'Uykucu cadı kucağımı felç etti.' Yuh ya ne yaptı bu mal. Amacın ne evladım mesajını biraz daha açık verde burda anlamak için can çekişmeyeyim.

"Eee ne düşünüyorsun?"

"Bilmem. Ne düşüneceğimi bilmiyorum. Aslında.. Bunun altında hiçbir şey bulmaya çalışmamam gerektiğini biliyorum."

"Neden öyle diyorsun? İçimden bir ses bu sene farklı olacak diyor." inşallah öyle olur ama benim pek bir umudum yok.

  Hilal odadan çıkınca bende saçımı başımı toparlayıp mutfağa indim. Mutfakta yemek hazır değildi. Saate baktım. Saat 20:00 civarı olmuştu. Bu da abimler çoktan yemeklerini yediler demek oluyordu. Bende kedim için bir şeyler hazırlamaya karar verdim.

  Kısırımı hazırladıktan sonra kendim için bir tabak ve abimler içinde birer tabak hazırladım. Abimlerinkini onlara verip tekrar mutfağa geçtim. Yemeğimi yeyince abimleri hiç bozmadan kendi odama çıktım. Zaten bugün bunun için yeterince ders almıştım birilerinden. Odama çıkınca biraz bugün olanları düşünmeye başladım.

  Peşimden gelmesi ve facede paylaştığı fotoğraf... Bana karşı tavırları biraz farklıydı ama iyi bir farklılık. Bazen öyle bir şey diyorki beni sevdiğini düşünmeye başlıyorum. Ama bazen de bunu o saniye bozmayı başarabiliyor. Aklımı öylesine karıştırıyor ki şuanda kesinlikle onu düşünmek istemiyorum.

  Aklımı dağıtmak için youtubeden bazı videolara falan bakmaya başladım.Bir iki video derken saat 1:00'ı bulmuş. Benimde artık uykum gelmişti zaten laptopu yandaki komidinin üstüne bırakıp yorganın içine sindim.

~~~~~~~

"Su!Su! Ya mal uyan artık saat 11 oldu! Yaa kızım uyan okula geç kaldın!" okul der demez uyandım. Okulu unutmuştum. Yataktan kalkar kalkmaz okul kıyafetlerimi dolaptan çıkartıp hazırlanmaya başladım. Tabiki bir yandan da Hilal'e saydırıyor

"Yaa niye daha önceden kaldırmadınki."

"Tamam sakin ol. Zaten geç kaldın. Ha bir dakika ha 15 dakika bu saatten sonra zaten fark etmez."

"Neden daha önce uyandırmadın?"

"Eve daha yeni geldik. Dün senden sonra dışarı çıkmıştık. Geri de eve gelmedik bir arkadaşımızda kaldık. Ayrıcada o pantolonu çıkartıp.." elimden okul pantolonunu alıp dolaptan aldığı okul eteğini elime tutuşturarak "...bu eteği giyiyorsun. Bu senenin biraz daha farklı olmasını istiyorsan kendine biraz daha özen göstermelisin." ona bir şey diyemezdim hak veriyordum. Hem zaten artık 12. Sınıf olmuştum.

Eteği giydikten sonra okul gömleğini giyip üstüne de kot ceketimi giydim. "Tamam çok güzel.. Gerisini de bana bırak."

"Abim kesinlikle bir şeyler döndüğünü anlayacak."

"Sen şöyle otur. Benim zaten sana anlatmam gereken şeyler var." deyip beni sandalyeye oturttu. Çekmeceden saç maşasını çıkartıp saçlarımı hafifçe dagalandırmaya başladı.

"Abinin her şeyden haberi var."

"Ne demek abinin her şeyden haberi var?!"

"Sen arabada uyuya kaldığında biz arabadan indiğimiz zaman Deniz de senin kucağında uyuya kalmış. Hatta fotoğrafınızı çekmiştim." deyip telefonunu bana verdi. Fotoğrafı görünce şok oldum. Ama gerçekten güzel bir fotoğraftı.

"İyide bunun senin abime her şeyi anlatmanla ne ilgisi var?"

"Bunu sadece ben görmedim yanımda abinde vardı işte bu yüzden herşeyi anlatmak zorunda kaldım." diyecek bir şey bulamadım. Bu yüzden susup saçıma yaptığı şeyleri izledim.

  Son olarak kalem ve rimel sürüp tamamladı. Biraz fazla süslü olmuştum ama Hilal sürekli çok güzel oldun, çok güzel oldun deyip durduğu için bende birşey demedim. Hilal odadan çıkınca bende çantama bir defter, kulaklığım, kalem kutumu ve cebim olmadığı için telefonumuda koyup aşağı indim. Kantinde birşeyler atıştırırım diye birşey yemeden direk okula gittim.

  Sınıfa vardığımda sadece arkanın bir önünün boş olduğunu gördüm. Genelde hep en ön benim olurdu. Anlayacağınız sınıfın inek girl'ü bendim. Artık ne yapalım başa gelen çekilir deyip oturdum. Telefonumun kilidini girip tam açacakken okulda tanıştığım arkadaşlarımdan ki zaten sadece o var Hazal yanımda bitti. "Hayret sultanım siz böyle okula geçte mi gelirdiniz. Zaten o biçim bir süslenmeler falan."

"Uzatma tamam. Ee nasılsın?"

"İyiyim de haberin varmı okula yeni öğrenciler gelmiş."

"Hazalcım okula zaten her yıl yeni birileri geliyor. Hani çömler felan."

"Öyle değil. Bizim döneme. Bu yüzden sınıflar karıştı hatta."bizi bölen zil olmuştu. Hazal'ın yüzünden yemeğimi de yiyememiştim. Hazal zil çalınca gitmişti. Bende telefonuma geri döndüm. Fazla geçmeden yanıma biri geldi ve oturdu. Daha önce hiç görmemiştim. Hazal'ın bahsettiği yenilerden biri olmalı. Onu hiç takmadan telefonumla uğraşmaya devam ettim.

"Sen de mi yenisin?"önce bir etrafıma bakındım sonra bana sorduğunu anlayınca cevap verdim."Hayır."kısa kesmiştim. Konuşmak istemiyordum o da anlamış olacakki daha konuşma girişiminde bulunmadı. Bir süre sonra içeri Barış girdi. İyi de biz aynı sınıfta değildikki. Sanırım sınıflar karışınca o da bizim sınıfa gelmişti. O da yetmezmiş gibi bir de arkama geçti.

 

İLKLER UNUTULMAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin