Don't Leave Me { Completed }

Part - 23 {Final}

{ Zawgyi Version }

ေဆးရံုတစ္ခုရဲ့ အခန္းေထာင့္ေလးတစ္ေနရာမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ထိုင္ကာငိုေျကြးေနေလသည္။ညေနေစာင္းအခ်ိန္ျဖစ္သည္မို့ အခန္းေထာင့္ထဲအေမွာင္ထုကျကီးစိုးေနေလရဲ့။တိတ္ဆိတ္ေနျပီး ေျခာက္ေသြ ့တဲ့ေလစိမ္းေတြကျဖတ္ေျပးလ်က္။ငိုေနသည္မွာ ဘယ္ေလာက္ျကာျပီမသိ။မ်က္လံုးမွာ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ မို့ေမာက္နီရဲေနျပီ။

ထိုသူမွာတျခားသူမဟုတ္။Kim Taehyung ပင္...

နာက်င္တယ္။ရင္ဘတ္ျကီးတစ္ခုလံုး စုတ္ျပတ္သတ္သြားသလိုပဲ။အရမ္းနာက်င္တယ္။မင္းမရွိပဲ မေနနိုင္ပါဘူးဆို။မင္းကငါ့ကို တစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့ရက္တယ္ေနာ္။

ငိုေနတာကိုရုတ္တရတ္ရပ္လိုက္ျပီး ငိုထား၍နီရဲေနေသာမ်က္လံုးအိမ္ထက္ အဓိပၸာယ္ေဖာ္ရခက္ေသာအျကည့္တို့ျဖင့္...

ငါ မင္းေနာက္လိုက္ခဲ့မယ္ Jungkook...

                 ....................................

31ထပ္ရွိတဲ့ ေဆးရံုျကီးရဲ့ အေပၚဆံုးအထပ္ ၌...Taeတစ္ေယာက္ ရပ္ကာေနသည္။

Jungkook...မင္းေျပာခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္။ငါတို့နွစ္ေယာက္အျမဲအတူရွိျကမယ္လို့။မင္းပဲေျပာခဲ့ျပီး...မင္းပဲငါ့ကိုတစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့...စိတ္ခ်ပါ။မင္းရွိတဲ့အရပ္ကိုငါလာခဲ့မွာမို့ ခဏပဲေစာင့္ေပးပါ။ ခ်စ္တယ္ Jungkook...

ေျပာျပီးျပီးခ်င္း ေဆးရံုရဲ့ဝရန္တာေဘာင္ေပၚသို့ေျခတစ္လွမ္းတတ္ခ်ိန္...

ေလျပင္းမ်ားက ရုတ္တရတ္တိုက္ခတ္လာေလသည္။

ဟက္!Jungkook...မင္းနဲ့ငါ့ကိုခြဲေနျကျပန္ျပီ။မရဘူးးး...ငါတို့နွစ္ေယာက္ကုိဘယ္သူမွခြဲလို့မရဘူးးး

ဒုတိယေျခတစ္လွမ္း လွမ္းလိုက္သည္။

Tae...မလုပ္ပါနဲ့။ကိုယ့္ေနာက္မလိုက္ခဲ့ပါနဲ့။ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။

Taehyung တစ္ေယာက္သိနိုင္ပါ့မလား။သူ့ေနာက္မွာ သူ့ကိုကိုင္ခြင့္မရေပမဲ့ ရလိုရငွား လက္ကိုအတင္းဆြဲေနတဲ့ မ်က္ရည္မ်ားနွင့္ေကာင္ေလးကို သူျမင္နိုင္ပါ့မလား။

ရုတ္တရတ္...Taehyung ရဲ့မ်က္ဝန္းထဲ၌ မ်က္ရည္စေတြဝဲတတ္လာေလသည္။ျပီးေနာက္...ေဘာင္ေပၚမွအျမန္ဆင္းရင္း...ေလဟာနယ္ထဲလက္ကိုေဝွ့ယမ္းကာ...