{Zawgyi version}
ဒီလိုအခ်ိန္ ဒီလိုအေျခအေနေလးကိုျမတ္နိုးမိတယ္...
ဒီလိုမ်ိဳးေလးပဲ အျမဲေနသြားခ်င္မိတယ္...
ကံျကမၼာရယ္ ေက်းဇူးျပဳ ၍မရက္စက္ပါနဲ့လား...
💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓
မင္းငါ့ဆီကထြက္ေျပးတယ္။ငါ့အနားမွာပဲေနပါ မထြက္သြားပါနဲ့ ဆိုတာကို မင္းကငါ့ကိုထားျပီးထြက္သြားခဲ့တယ္။ဘာလို့ငါခ်စ္ရတဲ့သူေတြကငါ့အနားကေနအျမဲထြက္သြားေနရတာလဲ?ဘာလို့လဲ!!ငါ့ 'Appa.. ငါ့အစ္ကို...အခုငါအရမ္းခ်စ္ရတဲ့မင္းကပါ!!...ေတာင္းပန္တယ္။ဒါေပမဲ့ ငါမင္းကိုအျပစ္ေပးရလိမ့္မယ္။ေနာက္တစ္ခါ ငါ့အနားကမထြက္သြားနိုင္ေအာင္...
Jungkook ေဒါသေရာင္လြွမ္းေနေသာမ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ေဘးကသစ္သားခံုတစ္ခုကိုလက္မွာဆြဲကိုင္လာရင္း Taehyungဆီသို့တစ္လွမ္းခ်င္းေလ်ွာက္လာေလသည္။
"Jungkook... စိတ္ထိန္းေလ...ငါ... ငါ Taehyungေလ!...Jungkook...! "
Taeေျပာေသာစကားမ်ားကို Jungkookနားဝင္ပံုမေပၚ။
လက္ထဲမွခံုကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္စုပ္ကိုင္ရင္းသာ တစ္လွမ္းခ်င္းေလ်ွာက္လာေနခဲ့တယ္။
Taeလဲေနာက္ဆုတ္ရင္း ဆုတ္ရင္း နံရံနဲ့ေက်ာနဲ့ကပ္မိသြားသည္။
အနားေရာက္လာတဲ့ Jungkook.. လက္ထဲမွခံုကိုTaeဆီဦးတည္ျပီးလြွဲလိုက္တဲ့အခါ...
"Jungkook!!! "
မ်က္စိကိုစံုမွိတ္ရင္း လက္နွွစ္ဖက္နွင့္ကာထားကာ ထိုင္ခ်လိုက္ေသာ Taehyung...
မင္းကိုငါေျကာက္တယ္ Jungkook...တေျဖးေျဖးနဲ့ေျကာက္လာျပီ။ဒါေပမဲ့...မုန္းလို့မရဘူး။ငါ့ကိုမင္းစိတ္ျကိဳက္အျပစ္ေပး၊ရိုက္နွက္ပါ။ငါခံယူပါ့မယ္။မင္းသိလား အဲ့တာေတြကမင္းကိုမုန္းဖို့ငါ့အတြက္အခြင့္အေရးျဖစ္လာမလားဆိုတာ...
"ဒုန္း!"
ကိုယ္ေပၚက်ေရာက္မလာတဲ့ရိုက္ခ်က္နဲ့ "ဒုန္း!"ဟူေသာတခုခုျပဳတ္က်တဲ့အသံေျကာင့္ Taeေမာ့ျကည့္လိုက္ေတာ့...
"Jungkook~~"
လက္ထဲမွာခံုကိုလြွတ္ခ်ျပီး မ်က္ဝန္းထဲမွမ်က္ရည္စေပါင္းမ်ားစြာနဲ့ စိုက္ျကည့္ေနေသာ Jungkook...
VOCÊ ESTÁ LENDO
Don't Leave Me { Completed }
Fanfic{Zawgyi + Unicode} အမုန္းမ်ားနွင့္ စတင္ခဲ့တဲ့ သူတို့နွစ္ေယာက္ရဲ့အဆံုးသတ္က???ေပ်ာ္ရြွင္ျခင္းလား❤ေျကကြဲျခင္းလား💔ေသခ်ာတာကေတာ့သူတို့2ေယာက္တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ခ်စ္ေနျကသည္💜သို့ေသာ္~~~~~ Taekook🐯🐰 အမုန်းများနှင့် စတင်ခဲ့တဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အဆုံးသတ်က...
