That Serge Madrigal

@Thirty Six

Richard ❤

Wow. So, here I am. Thank you author sa exposure. Kahit alam kong ang poor ng role ko dito.

Haystt, ansaket pala ng role ko. CORRECTION UR HONOR.

K, back to the story.

Dagli nya akong niyakap nang masilayan ko sya sa labas ng bahay namin. Kani-kanina laang ay tinext nya ako. 'Chad Im on my way. Kailangan ko ng kausap. Lutuan mo ko meryenda ah.' Pero hndi ko naman inaasahan na after 10 mins ay andito agad sya.

"I miss you.. "-bulong ko habang nakakulong sa mahigpit nyang yakap.

Sht. Ansarap-sarap nito sa pakiramdam. The heck! Can I stay here forever? Coz, damn! This is all I need, her, all about her.

Maya-maya pa ay bumitaw na sya kaya inaya ko naman sya sa loob ng bahay.

"Asan si Monique?"-kaagad nyang tanong habang nakahimlay sa sofa.

Umupo ako sa silyang katapat nya at mataman syang tiningnan. I miss her so much. I haven't see her this close after she've got into relationship with my cousin. Marunong naman kase akong dumistansya.

Kahit mahirap. Kahit ayoko.

"May lakad daw. Dumadalas na nga ang paglabas nung babaeng yon. Halos one month na syang madalas kung gumala."

"Yaan mo na. Let her enjoy life."-pageenglish nya.

And I find her cute. Kahit kase english ay may punto pa rin sya ng pagiging barakong Bataguena. It just turned me on.

"Ang nakakainis lang ay parang may nililihim na sya sakin."-napanguso pa ako saking pagkukwento.

Totoo naman yon. Madalas ay hndi na sya nakikipagkwentuhan sakin, which is our hobby, kahit habang nanonood kami ng tv. Tutok na rin sya sa cellphone at madalas sa nakakulong sa kwarto. At madalas na lumabas, na di ako kasama.

"Ayoko lang maulit ung dati. About her and Allen. Todo lihim pa sya non, ang ending, nasaktan sya. At wala akong nagawa. Coz Im not aware what's going on."-I paused at napailing. Para akong pumapait sa tuwing maaalala ko ang lahat.

Though I know, were over it. Napatawad ko na rin si Allen, hndi lang nang dahil sa kanila ng kapatid ko. Kundi sa isa pang bagay.

"And I hate it. She's my sister and I want to protect her."-I said sincerely.

Saka ko lang napagtanto na nakatitig na pala sya sa akin kaya naman nakaramdam ako ng pagkailang.

"Im so proud of you. Kahanga-hanga ka talaga! Ang swerte ng kapatid mo, alam mo ba yon?"

"Oo, ang gwapo ba naman ng kapatid nya eh. Swerte talaga hahahah!"

"Hahahaha! Hndi ako nagkamaling ikaw ang first crush ko dito sa Maynila!"

First Crush. Just a crush. Never been love. Dont assume self.

Pinilit kong ngumiti sa kanyang nasabi.

"Pano kaya kung naging tayo diba?"-I asked out of nowhere. Kahit ako ay nabigla din sa tanong ko.

Pero hndi ko na dapat pang bawiin yon. Hndi nya na dapat pang mahalata.

Patuloy naman sya sa pagtawa. "Ahahah, ewan ko. Siguro di rin, di mo naman type mga gaya ko eh. Gusto mo mahihinhin. Buti na lang pasado tong kadaldalan ko kay Serge, no?"

Kung alam mo lang George...

Wait. Can I say it? Sasabihin ko lang naman diba? Para aware sya. Para naman hndi na mabigat sa pakiramdam ko. Pero bakit pa? Makakagulo lang naman ako.