That Serge Madrigal

CHAP 41

Venne Serge ❤

"Tabe!"-sigaw ko sa maid namin, nang salubungin nya ako sa pagpasok ko sa mansion.

Kauuwe ko lang, this is me right now. This is my day, my day and how it ended up talking with her.

It sucks.

Coz' damn boy. It hurts a lot. Sinong magsasabeng masarap pakinggan ang paninisi, ang pagkamuhi mula sa babaeng mahal nya? Sino? Lumapit sakin at pahahalikin ko sa pinakapinong alikabok na makikita nya.

"But Sir, your Mommy is actually looking for you."

Humarang pa ito sa dinaraanan ko. Sa lahat ng katulong ko, si Nica lang ang nakakabatang katulong na may lakas ng loob pagdating sakin.

"Can't you see? Im fvcking damn tired! Get out of my way.."

Tinitigan ko sya ng masama kahit na di ko naman intensyon na gawan sya ng kahit na ano.

"But S-sir--"

"GET OUT!"

"S-sorry Sir..."-umalis siya harap ko at patikad na lumayo sa kinaroroonan ko.

Hndi ako nagaksaya pa ng panahon para gumawa ng mga bagay-bagay. I fvcking went upstairs at nagdire-diretso sa kwarto ko.

"Aghhh! Fvckkk this sht!"

Sinipa ko ang pintuan at padabog na pumasok rito. Naramdaman ko ang matinding panginginig ng aking kalamnan. Hndi sa dahil gutom ako, at hndi rin dahil galit ako.

Ofcourse not. I cant be mad at her. Walang dahilan para magalit ako sa kanya.

Ang gusto ko lang sana ay makausap ko sya.

"Just fvcking few minutes talking with you..."-bulong ko sa kawalan.

I felt so lost. Para akong walang energy sa mga oras na 'to. So this is going to be like this?

Nang dahil kay Sabrina? Mawawalan ba uli ako? Iiwan ba uli ako ng babaeng mahal ko?

Marahas akong tumayo mula sa kamang kinalalagyan ko at dumiretso sa salamin. Humarap ako dito at tinitigan ang repleksyon ko.

Yaah.. Paborito kong gawin to. Ang makipagmeeting sa sarili ko. This is me, calming my tits down.

"Ofcourse not..."-umiling ako tapos ay tumango-tango ng dahan-dahan. Who cares kung mukang tanga ako? "I wont give up. Hndi naman kami nagbreak diba? Its just that...."

Napahinto ako at natigilan. Ano nga bang ibigsabihin ng nangyari sa amin?

"Shhh.. Its just a matter of misunderstanding man."-pagkalma ko sa aking sarili. "Yes. Maaayos din to. Kaya to, kayang-kaya namin ni George to."

I smiled. Tinatry kong icheer-up ang sarili ko. But I felt a sudden burden on my chest.

I felt nervous.

Kakaibang kaba ang naramdaman ko nang mga oras na yon. Kaya napahinga ako ng malalim and then composed myself again.

Inayos ko ang buhok na ako rin naman ang dahilan ng pagkagulo at napatawa saking sitwasyon.

Siraulong to, aba HAHAHA.

Dinuro ko ang aking sariling nasa salamin. "Huy, muka kang tubol! HAHAH. Nasisiraan na ata ako? Tangina bad influence talaga si George. Pati hangin sa ulo naiishare-it nya. Gago talaga hahaha.."-pakli ko at tumawa ng magisa.