Fate's Advocate

Chapter 13

NAGISING AKO NA nakayakap parin kami sa isat-isa. His face dipped on the hollow of my neck making me feel his hot breath. Paano ko nagawang matulog ng sobrang himbing pagkatapos ng nangyari sa'min kagabi.

"Oh god..." pabulong kong sabi nang maalala ang lahat ng nangyari kagabi "Ang tanga mo talaga!"

Napasapo ang sa noo ko. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang maramdaman ang paggalaw niya. He pulled me closer and turned his sleeping face on my side.

"Hmm..."

Dahan-dahan kong inangat ang katawan ko. Pero niyapos niya ang bewang ko bago pa ako makaalis sa kama. I slowly removed his arm on my waist.

Bumangon ako ng tuluyan mula sa kama at tumungo sa banyo. Tulog na tulog parin siya nang lumabas ako galing dito.

Just like the usual days, I prepared our breakfast for today. Ilang beses rin akong natutulala tueing sumasagi sa isipan ko ang nangyari kagabi.

Ako talaga yata ang nag-umpisa eh. Bakit ba naman kasi biglang gusto kong halikan niya ako. Hindi pa naman agad kami tumigil kagabi. Sa pagkakatanda ko halos hindi namin magawang tigilan sa paghalik ang isat-isa.

Alam kong sobrang kahihiyan ang aabutin ko dahil sa nangyari kagabi pero mas nakakainis ang sarili ko dahil alam kong hindi ko pinagsisihan ang ginawa ko at lalong hindi ko babaguhin ang mga ginawa namin. Alam ko ginusto ko ang lahat ng iyon. Ginulo ko ang buhok ko at ipinagpatuloy ang pagluluto.

"Gaga ka talaga, Sylver!! Ang sabihin mo mapagpaubaya ka talaga pagdating kay, Vlad. Ughh!!"

Ilang beses kong kinausao ang sarili ko at sinubukang ikalma ang damdamin dahil akam kong ilang minuto nalang ay magigisng na siya.

"Kung bakit kasi ang galing rin talaga ni Vlad maglambing."

Nanlaki ang mga mata ko nang maeinig iyon mula sa saeili ko mismo.

"No! Hindi siya magaling." napakagat ako sa mga labi ko "No, Sylver hindi siya magaling humalik. Malambot lang yung labi niya tsaka mabango lang siya kaya masarap talagang-- ugh!! Ang rupok mo talaga!"

Napasabunot nalang ulit ako sarili ko nang hindi ko na rin naman nagawang itanggi ang totoo.

We had a very awkward breakfast this morning. Ito na ata ang pinakatahimik naming agahan. Parang gusto ko nalang kainin ako ng lupa. Ni hindi ko magawang tumingin sa kanya kasi sa labi niya kaagad ako napapatitig.

Pati sa paggamit ng banyo naglaka-ilangan kami. Parang lahay nalang nga gawin namin may ibig sabihin dahil sa ginawa namin kagabi.

"Mauna ka na." dinig kong sabi niya mula sa likuran ko

"Hindi mauna ka na, maghahanda nalang muna ako ng susuotin ko."

Pumasok ako sa walk in closet niya kung saan na rin nakalagay ngayon ang mga damit ko. I didn't hear his answer so I assumed he went inside the bathrolm already.

Pero muntik nang malaglag ang panga ko nang paglabas ko mula sa walk-in closet para sana bumaba muna sa sala habang naliligo siya ay naabutan kong naghuhubad siya ng kanyang damit.

"Oh, gosh."

Ewan ko pero naestatwa ako at napatitig sa likuran niya. Muntik niya pa akong maabutang nakatitig sa katawan niya nang bigla siyang lumingon sa direksyon ko habang nakahawak sa strap ng boxers niya.

"Oops, honey." dinig kong sabi niya nang nagtagpo ang mga mata namin

"Sorry." naglakad ako paalis sa kinatatayuan ko

"It's okay, honey."

I hurriedly walk past him while carrying my robe and went down. Phew, baka akala niya pinagnanasahan ko na talaga siya.