𝓅𝒶𝓈𝓉 // 𝒥𝒿𝓀

Κεφάλαιο εννιά

"Τι κάνουμε εδώ?" Τον ρώτησα και εκείνος γύρισε το κεφάλι για να με κοιτάξει.

"Απλώς θα καθίσουμε." Απάντησε μονότονα και τον κοίταξα περίεργα. Τι έπαθε?

Ξεφύσιξα και βγήκα από το αμάξι. Έκλεισα τη πόρτα και στάθηκα δίπλα του.

Άρχισα να περπατάμε προς τα εκεί. Το αεράκι με χτυπούσε στο πρόσωπο και μία ευχαρίστηση με έκανε να νιώσω μέσα μου.

Ο ήλιος άρχισε να πέφτει κάνοντας τον ουρανό να πάρει ένα χρώμα πορτοκαλί.. Ηλιοβασίλεμα.

Μ' αρέσει να κάθομαι να βλέπω αυτήν θέα του ηλιοβασιλέματος. Με κάνει να σκέφτομαι και να χαλαρώνω.

Ξεφεύγεις από την πραγματικότητα κοιτάζοντας μόνο μία θέα.

Καθίσαμε με τον Jungkook σε ένα παγκάκι χωρίς να πούμε κάτι. Κοιτούσαμε και οι δύο μπροστά.

"Ωραία δεν είναι?" Ρώτησα και έκλεισα τα μάτια μου για να απολαύσω το κρύο αεράκι.

"Ναι!" Απάντησε μονάχα και γύρισα να τον κοιτάξω.

"Jungkook έχεις κάτι? Φαίνεσαι προβληματισμένος." Διαπίστωσα και εκείνος με κοίταξε. "Jungkook γιατί έφυγες τότε?" Ρώτησα κάτι που ήθελα να ρωτήσω εδώ και πολύ καιρό. Ίσως από τότε που με άφησε.

Η ερώτησή μου τον έκανε απλώς να συνεχίζει να με κοιτάει. Το βλέμμα του ανέκφραστο.

Γιατί με κοιτάει έτσι?

"Jungkook γιατί έφυγες? Γιατί με άφησες μόνη μου τότε?" Ξανά ρώτησα και ένας κόμπος δημιουργήθηκε στο στομάχι μου. Ήθελα τόσο πολύ να μάθω αυτόν τον γαμημένο λόγο. "Γιατί έφυγες? Γιατί με έκανες να μισώ τον εαυτό μου? Σε έχασα. Ξαναγύρισες ύστερα από 6 χρόνια χωρίς κανένας να το περιμένει. Γιατί? Γιατί τόσο ξαφνικά?" Ρώτησα και αμέσως τα μάτια μου άρχισαν να βουρκώνουν. Ήθελα απλώς να κλάψω.

"Εξαιτίας του μπαμπά μου." Απάντησε ξαφνικά και τον κοίταξα περίεργα.

"Του μπαμπά σου? Γιατί?"

"Νομίζεις πως ήθελα να σε χάσω? Νομίζεις πως ήθελα να σε χάσω? Όχι! Θύμωνα όλο και περισσότερο με τον εαυτό μου όταν σε άφησα." Είπε λίγο πιο φωναχτά.

"Τότε?"

"Ο μπαμπάς μου διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα. Όταν το έμαθε, άρχισε να κάνει τις θεραπείες αλλά δεν είχε αποτέλεσμα μα..μα οι γιατροί του είπαν πως ο μόνος τρόπος για να απαλλαχθεί από αυτό ήταν να κάνει εγχείρηση. Η εγχείρηση δεν θα γινόταν εδώ αλλά στη Γερμανία όπου και μετακομίσαμε. Οι δουλειές εδώ δε πήγαιναν καλά μέχρι που η μαμά μου αποφάσισε να βρει δουλειά εκεί ώστε να ξεπληρώσει το πόσο της εγχείρησης. Προσπάθησα να τους αλλάξω γνώμη λέγοντάς τους να μείνω με την γιαγιά αλλά δεν με άφησαν. Ξέρεις πόσο δύσκολο ήταν για μένα Irene? Από την μία έβλεπα τον μπαμπά μου μέρα παράμέρα να γίνεται χάλια αλλά από την άλλη δεν ήθελα να σε χάσω. Τα νέα σου τα μάθαινα από τα παιδιά. Είχα κρατήσει σχέσεις μαζί τους και τους είχα πει να μη πουν τίποτα σε σένα."