Κεφάλαιο δέκα-εφτά

394 62 44
                                    

•Irene's POV•

"Και λοιπόν? Πώς πήγε η βόλτα?" ρώτησα και έκλεισα πονηρά το μάτι μου κοιτώντας την.

"Μια χαρά!" απάντησε. "Ήρθε σπίτι μου, του εξήγησα κάτι στα μαθηματικά που δε κατάλαβε και ύστερα πήγαμε για παγωτό και για βόλτα!"μου εξήγησε και της χαμογέλασα.

Μπήκαμε στο σχολείο και ανεβήκαμε τις σκάλες για τη τάξη.

"Irene?" είπε και την κοίταξα. "Με τον Jungkook τι θα κάνεις?" ρώτησε.

"Τι εννοείς τι θα κάνω?"

"Εννοώ με την κατάστασή σας.. Δεν είναι κρίμα αυτή η φιλία που είχατε κάποτε να πάει χαμένη?" ρώτησε και κατσούφιασε.

"Εκείνος το 'θελε!" απάντησα αδιάφορα και ανασήκωσα τους ώμους μου.

"Ναι άλλα εσύ το ξεκίνησες!"

"Και τι να κάνω? Πλέον είναι αργά.." της είπα και γέλασε καλοσυνάτα.

"Ποτέ δεν είναι αργά για κάτι που θες. Απλώς πηγαίνετε κάπου να συζητήσετε σαν άνθρωποι και να ξανά γίνετε.. κολλητοί" είπε με χαμόγελο και αναστέναξα.

"Και αν εγώ δε θέλω να είμαστε μόνο φίλοι?" μου ξέφυγε και πραγματικά το μετάνιωσα.

Όχι ότι δε ξέρει ότι μ' αρέσει απλώς δεν συνηθίζω να της μιλάω για αυτό το θέμα άσχετα ότι ξέρει πως έχω αναπτύξει συναισθήματα για αυτόν. Ούτως ή άλλως και εκείνη δε με ρωτούσε.

"Ξέρω πως με την Daeghyun δεν έχει ακριβώς σχέση απ-" πήγα να ολοκληρώσω την πρόταση αλλά δε με άφησε.

"Που το 'μαθες?"

"Μου το 'πε εχθές ο Tae!" απάντησα.

"Για αρχή μιλήστε και συμφιλιωθείτε.. Όσο για το ερωτικό πράγμα το αφήνουμε στην άκρη." μου είπε και ξεφύσιξα δυνατά.

"Θα δω.. Πρέπει να τον πιάσω και να του μιλήσω όταν μπροστά δεν είναι εκείνη!" της είπα τονίζοντας το 'εκείνη'.

"Ότι θες!" μου είπε και χαμογέλασε.

Ύστερα από μερικές μέρες: Σάββατο

"Μαμά?" φώναξα και εκείνη ήρθε αμέσως στο δωμάτιο.

"Τι 'ναι?" με ρώτησε.

𝓅𝒶𝓈𝓉 // 𝒥𝒿𝓀Donde viven las historias. Descúbrelo ahora