▪Bölüm 2||Eski dost▪

1K 56 0
                                    


Sabah kalktığımda uzun süre yataktan çıkmadım ardından üzerimi değiştirip aşağıya indim.

"Günaydın kuzum." Dedi Saadet abla gülümseyerek. "Bunları masaya koyuver."

"Günaydın abla." Tabakları aldım ve masaya yerleştirdim.

"Geç kalktın Arın." Gözüm saate kaydığında on olduğu gördüm bu evde kahvaltı her zaman on buçukta edilirdi.

"Fark etmemişim babaanne." Yerine oturdu.

"Edeceksin saat dokuz dedi mi gözlerini açacaksın." Arkamı dönüp gözlerimi devirdim yıllardır şu olayı aşamıyorduk.

"Kusura bakma babaanne ne yaparsın bir Koçovalı gibi büyümedim ondandır." Cevabını beklemeden bahçeye çıktım her sabah mutlaka bir gerilim çıkıyordu bu evde herkes kabullenmişti beni Sultan hariç.

"Arın." Akın yanımda bittiğinde gülümsedim seviyordum bu çocuğu iyi anlaşıyorduk. "Günaydın saatli bomba."

Gülümsedim. "Sana da günaydın tilki." Ikimizde gülüştük.

"Atıştınız mı yine babaannemle." Başımı salladım başka ne olabilir di ki zaten?

"Hı." Başını öne eğdi her sabah cevabını bilse de bıkmadan sorardı.

"Takma diyeceğim de zaten takımıyorsun." Biraz taktığım söylenebilirdi ama dert olmuyordu.

"Ben Koçovalı olmaya alışamıyorum Akın ne bileyim her sabah dokuzda uyan on buçukta kahvaltı et." Eski evimde herkes istediği saatte kalkar ayrı ayrı yemek yerdi.

"Çocuklar haydi kahvaltıya." Akın'ın koluna girdim ve beraber içeriye girdik.

"Günaydın çocuklar." Babamın yanına oturdum ve gülümsedim.

"Günaydın amca." Hepimiz oturduktan sonra babaannemin başlamasını bekledik o da sağolsun çok beklemeden kahvaltısına başladı.

Kahvaltıyı ettikten sonra el birliğiyle topladık ve salona geçtik babam ve amcamlar Çukur'a geçmişti.

Telefonuma gelen bildirimle çekinerek açtım çünkü telefon babaannemin gözüne çarpmıştı.

Gönderen:0581*******

Gönderilen:Arın Koçovalı

Yıllar sonra böyle karşılaşmamalıydık Koçovalı.

Düşmanım olmamalıydın.

Keşke aileni öldürmek durumunda olmasaydım.

Ama tüm bunlara rağmen seveceksin beni.

Yeniden.

Telefonu hızla kapatıp ters çevirdim neden olduğunu bilmediğim güçlü bir ağrı bir anda şakaklarıma hücum etti.

Başımı ellerimin arasına alıp ayağa kalktım odama çıkıp hızla ilaç aldım ve ceketimi giydim.

Yeniden aşağı inip postallarımı giydim ve arabamın anahtarına aldım.

Kabul etmek gerekirse ben biraz daha ayrıcalıklıydım.

"Kimden geldi mesaj?" Babaannemin sesini duyunca arkama döndüm bir yandan ayakkabılarımı giyiyordum.

"Eski bir dost." İnanmamıştı ama yalan söylemiyordum.

"Nereye gidiyorsun peki?" Çaktırmadan gözlerimi devirdim.

"Babama gidiyorum babaanne." Başka bir söylemeden odasına döndüğünde derin bir oh çektim.

Sonunda evden çıkıp arabaya bindim bu sefer Salim engeline takılmıştım.

"Selamun aleyküm abla nereye?" Sinirle güldüm.

"Aleyküm selam Salim cehenneme." Kaşlarını çatıp kapıyı açtı. "Küsme küsme aksi günümdeyim biraz."

"Estağfurullah abla." Kahvehanenin önüne geldiğimde arabayı park ettim ve indim.

"Selamun aleyküm abiler." Hepsi selamımı aldı.

"E hani babamlar?" Emmi sıkılarak konuştu.

"Depo patlamaya gittiler." Güldüm rutin haline gelmişti iyice.

Celasun içeriye girdi ve selam verip oturdu."Geldi abiler geldi."

Babam herkesden önce içeriye girince hemen atladım. "Baba bir konuşalım mı seninle?" Başını salladı.

Beraber dışarı çıktık ve berberin önünde ki masalara oturduk.

"Arık olayında bir gelişme var mı?" Kaşlarını çattı anlaşılan beklemiyordu.

"Onların deposuydu patlattığımız mallarını indirdik." Devam etti. "Bir şey mi oldu?" Telefonumu çıkardım ben babamdan gizli iş çevirmezdim.

Mesaj kutusuna girip telefonu önüne koydum. "Vay şerefsiz." Ayağa kalkacakken kolundan tuttum.

"Dur celallenme hemen." Gözlerini sinirle yumdu. "Ben halledeceğim bu konuyu."

"Asla." İşaret parmağını havada sallayıp konuştu. "Asla o adamla konuşmayacaksın bende gidip indireceğim onu." Yeniden kolundan tuttum.

"Hayır."

"Arın."

"Vallahi eve girmem ha." Sinirle soludu.

"Kimseye anlatma boşu boşuna kinlenmesinler." Başıyla onayladı.

"Kime anlatmıyormuş Arın Hanım?" Sinirle nefes alıp kafamı gömdüm amcam duymuştu.

"Selim Amca." Bir sandalye çekip oturdu.

"Amca ya." Bana döndü. "Şimdi eve gidiyorsun bir daha mesaj atarsa bize haber veriyorsun." Başımla onaylayıp ayağa kalktım.

"Gidiyorum o zaman." Arabaya biner binmez yeni bir bildirim geldi.

Gönderen:0581******

Gönderilen:Arın Koçovalı

Babana şikayet ederek mi kaçacaksın geçmişinden?

100e özel bölüm.

Geçmişim GeleceğimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin