1 Hafta Sonra
"Arın uyan babaannen yakacak çıranı." Oflayarak yataktan kalktım saat daha kaçtı da beni uyandırıyorlardı?
"Saat kaç ya?" Gözüyle duvarı işaret ediyordu neredeyse ikiye geliyordu.
"Saadet abla."
"He kuzum." Dedi merakla.
"Birine öldükten sonra şahadet getir demenin ne anlamı olur?" Kaşlarını çatmış bana bakarken çöken halsizlikle geri uzandım bütün vücudumda dayanılmaz bir ağrı vardı.
"Kız senin ateşin var." Gözlerimi kapattım söyleyemezdim.
9 saat önce
Telefonuma gelen mesaj sonrasında gelen adrese gidiyordum.
Mesaj tanımadığım bir numaradan gelmişti merakıma yenilip yola çıkmıştım.
Boş bir araziye geldiğimde önümde bir kaç araba vardı silahımı alıp arkama sakladım.
"Ulan bu kim?" Dedi değişik tipli bir adam bu kimdi ya? "Sen kimsin bacı?"
"Arın ben,Arın Koçovalı." Adam derin bir of çekti.
"Gerizekalılar ben Akın dedim size Akın Arın değil." Bu adamlar Akın'ı ne yapacaktı ya?
"Ne dönüyor hacı burada?" Adam silahını eline aldı ve sallayarak konuşmaya başladı.
"Sen kimin kızısın?"
"Cumali'nin." Hala ne olduğunu anlamış değilim.
"Ooo yalıtkan Cumali." Yalıtkan mı Cumali? Bu adam ne diyordu. "Vurun bunu bela olur?" Hızla arabanın arkasına geçip koltuğa dolaştım buradakileri indirmeye gücüm yetmezdi.
Sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdım omzuma saplanan acıyla ağzımdan bir inleme çıktı.
Vurulmuştum.
Adamlardan uzaklaşmak için gaza bastım sonunda gözden kaybolduklarında Çukur'a fazla yolum kalmadığını gördüm.
Yaklaşık beş dakika sonra mahalleye girdiğimde hiç bir yerde durmadan eve geçtim ve görünmeden odama girdim.
Ceketimi çıkardığımda beyaz kazağımın büyük bir kısmının kan olduğunu gördüm kazağı kirli sepetine atamazdım saklayarak aşağı götürdüm ve siyah bir poşete koydum.
Yeniden odama dönüp yarama baktım ama ne olduğunu anlayamamıştım yatağa oturdum ve temizleyip sardım bu idare etmezdi dikiş gerekiyordu.
Yapabilirdim.
Bir iğne bulup kolonyayla temizledim çok canım yanacaktı.
Ağzıma bir mendil alıp iğneyi koluma yaklaştırdım.
Şimdi
"Hii" Saadet abla beni kaldırdı ve yatakta ki kana odaklandı. "Neren kanıyor Arın."
Yavaşca kazağımı çıkardı ve sarılı olan koluma baktı. "Abla be-"
"Sus sus." Sargıyı çıkarıp yaraya baktı. "Bir şey yaptın mı sen buraya?
Kafamı iki yana salladım. "Dikmeye çalıştım ama cesaret edemedim." Beni kolumdan kaldırıp üzerime bir hırka attı.
Yavaşca aşağıya indiğimizde şansıma herkes de buradaydı.
"Cumali abi." Salona girdiğimizde herkesin dikkati bana dönmüştü.
"He Saadet söyle."
"Oh tünaydın Arın Hanım." Dedi babaannem kinayeyle.
"Arın'ın kolunda bir yara var abi." Babam hızla ayağa kalkıp hırkamı indirdi Saadet ablanın baştan sağma sardığı sargıyı çıkardı.
"Kurşun yarası bu." Parmağı değince acıyla kafamı geriye attım. "Kim yaptı bunu Arın?"
"Ta-tanımı- tanımıyorum." Gözlerim karardığında babamın koluna tutundum. "Değişik tip- tipli bir adam- adamdı." Başıma çöken ağırlıkla kendimi geriye bıraktım.
Hatırladığım son şey babamın başıma dikilmesiydi.
<•••>
Cumali'den
"Abi en son bu mesaj gelmiş." Telefonu elime aldım ve yazanları okumaya başladım.
Gönderen:0567******
Gönderilen: Arın Koçovalı
Sana atacağım yere gel Koçovalı
Konum
Konuşmadan çıktığımda gözüme 'Böke' yazan konuşma takılmıştı o da en son
'Konuştuğumuzdan beri 1 hafta geçti Arın daha ne kadar kaçacaksın?"
Kaşlarımı çattım Arın o adamla mı buluşmuştu?
"Abla kendine gelmiş." Hızla ayağa kalktım çok kan kaybettiği için bayılmıştı allahtan yarası iltahap kapmamıştı.
"Girebiliyor muymuşuz odaya?" Keçi başını sağladığında kapıyı tıklatıp içeri girdim.
"Baba." Kalkmaya çalıştığında elimle durdurdum. "Vallahi anlatacaktım çok hızlı gelişti her şey."
"Sen bir çok şeyin hesabını vereceksin ama şimdi dinlen."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişim Geleceğim
FanfictionÇukur'un ağabeylerinden Cumali Koçovalı'nın kızı Arın geçmişi karşısına dikildiğinde tüm benliğini kaybeder. Yıllardır görmediği Böke ona nasıl bir tepki verecektir? Abisi ölen Böke bu hayatta ki en büyük kozunu sevdiği kadının ailesine karşı oynaya...
