A story of a lifetime~ George Weasley(voltooid)

H54 Bruiloft

Het is nu al 1 jaar, bijna 2, na de oorlog, George had veel moeite met het verlies van Fred. Ik zelf ook, Fred was er voor me door dik en dun. Iedereen had er moeite mee. Maar Fred was de tweede helft van George. Ginny heeft me geholpen hem er door heen te krijgen. Nu is het zover. Het is onze trouwdag, we gaan eindelijk trouwen.

Ik sta me klaar te maken, samen met Ginny, Alisa, Kayleigh en Hermione.

'Je ziet er geweldig uit.' Zegt Alisa. 'Ik wou dat ik kon trouwen.' Zegt Kayleigh. 'Gaat het niet goed tussen jou en Cormac dan?' Vraag ik als ik me jurk glad strijk.

'Ja, wel. Is nog een beetje vroeg dames.' Lacht ze dan. We moeten dan allemaal lachen. 'Mogen we nou weeten wie je naar het altaar brengt?' Vraagt Ginny. 'Ja, ben wel benieuwd nu.' Zegt Hermione. 'Ik had het er met Fred over gehad dat ik hem wou als broer zijnde, voor de battle. Maar jullie zie van zelf wek wie.' Zeg in tegen de vier dames.

Er is geklop oo de deur. 'Binnen.' Zeggen we met ze vijfen. Molly doet de deur open. 'Ben je er klaar voor?' Ik kijk nog even in de spiegel. Ik heb een lange witte jurk aan. Je ziet me kleine buikje, oja ik ben zwanger, van een tweeling dat hebben we gezien via een muggle apparaat.

'Ja.' Glimlach ik. Buiten wacht Terry op me. Hij glimlacht naar me. Ik haak me arm in de zijne.

'Bedankt dat ik dit voor je mag dien.' Zegt die als we beginnen te lopen. 'Ik kon me niemand beters bedenken. 'Je bent een broer voor me, familie.' Zeg ik. We blijven even stil staan voor de tent. 'Bedankt, El. Voor alles. Je bent de beste vriendin die ik had kunnen krijgen.'

'Ik wou niet zo meisje zijn die gaat huilen op haar bruiloft.' Zeg ik en geef me traantje weg. ' Kom, je toekomstige man wacht.' We lopen dan samen naar binnen. Ik zie George naar me glimlachen. Ik ben nog nooit zo blij in me leven geweest.

~*-*~
George en ik staan te dansen op te dan vloer. Ik leg me hoofd in ze schouder. 'Ik hou van je, Elena Wealsey.' Fluistert die. Ik moet lachen. Ik kijk hem aan.

'Ik wil je bedanken, El. Dat jij mij koos. Je had zoveel mensen kunnen kiezen en je koos mijn leven op ze kop te zetten met je liefde. We hebben slecht momenten gehad. Maar ik bleef achter je aan gaan. Je bent mijn verhaal. El. Het klinkt zoetsappig en dat gedoe. Maar ik hou van je.' Zegt die.

'Je bent ook mijn levensverhaal en ik hou ook van jou.' Zeg ik en kus hem.

'En ik kan niet wachten tot de volgende pagina van ons verhaal.' Hij legt ze hand op me buik. 'Ik ook niet.' Glimlach ik.