Rose From The Past ✔

Kabanata IX

Kabanata IX

I woke up feeling heavy and woozy, my body aches like shit. Pinilit koumupo at inalala ang nangyari. I closed my eyes, still remembering everything that happened in the bar. Agn, I can't remember anything. Masakit ang ulo kong kinuha ang cellphone ko sa pouch ko. I opened it and it just made my vision blurry. I blinked a few times before trying ti see the time. It's still the same day at mag-aalas-onse na ng gabi. I sighed and get up. nahihilo ako and my knees are about to break down.

Shit! Hung over!

I took a step and next thing I knew, I fell on the floor. I winced. Bumukas ang pinto at bumungad si Alex na may hawak na small basin. His eyes widened a bit when he saw me and put the basin on the floor. Agad siyang lumapit sa akin at itinayo. Iginaya niya ako sa kama.

"Ayos ka lang ba, Reina?" I must be delusioning when I heard worry in his voice.

"Nahulog ako. Ano ba sa tingin mo?" I sarcastically said. 

I mean, common sense. We should use it too.

"Paumanhin." I rolled my eyes. Kinuha niya ang basin na nasa sahig at inilagay sa lamesang katabi ng kama. 

"What happened?" He looked at me.

"Maaari ba?" Tanong niya nang pupunasin na sana ang mga kamay ko. I nodded and motioned him. I felt the coldness when he started wiping my arms. Maingat niyang hinawakan ang kamay ko kapag kailangan at sa tuwing magdadampi sa balat ko ay nakakaramdam ako ng kidlat. Napataas ang tingin ko sa kanya. He looked so normal doing this.

May inalagaan na ba siya kaya parang normal na sa kanya ito? Maybe his girlfriend everytime she'll be sick?

"So, what happened? Hindi ko maalala." I avoided my gaze when those ocean orbs looked mine. I heard his sigh.

"Wala ka bang naaalala kahit kaunti? Hindi ko sana nais sabihin sa iyo dahil baka ikaw ay magalit."

"No, tell me. At hindi naman ako magtatanong kung naaalala ko." He sighed again and went to my other side to wipe my left arm.

"Nais mo ba talagang malaman?" I glared at him. In the end, I averted. I can't stand his eyes. Parang nanghihila pababa.

"Oo nga. Ang kulit mo."

"Yung kasama natin nang kumain tayo sa isang kainan."

"What about him?"

"Nang makarating ako sa bar na iyong tinatawag ay nakita kong nilalapastangan ka niya kaya lumapit ako roon para pagsalitaan siya ngunit nagulat na lamang ako nang ako ay kaniyang sinuntok. Suhestiyon kong layuan mo siya upang huwag kang mapahamak. Iwasan mo na ring dumalo sa ganoong mga lugar." 

"Why?"

"Anong ibig mong sabihin, Reina?"

"Bakit kita susundin?" He was silenced. Nakita ko ang paglunok niya.

"Hindi ka na dapat pang pumunta roon."

"You didn't answer my question."

"At huwag na ring matigas ang ulo mo, Reina. Ibahin mo ang sarili mo sa mga taong pumupunta roon." 

"What do you mean? Na malandi ako? That I'm a slut? You don't know anything. I just want a peace of mind."

"Hindi naman iyon ang ibig kong sabihin. Nais ko lamang na ikaw ay maging konserbatibo at sopistikada. N-Nag-aalala lang naman ako." I avoided my gaze.

"Ganun rin naman pala ang gusto mong sabihin. Ni-sugarcoat mo pa. At wala ka namang karapatang mag-alala. Ano ba kita?" My brow raised upon saying those words.