Blue Flower

Chapter twenty eight "gift"

“RESULTS OF THE TEST AND RANKING OF STUDENTS WILL BE POSTED THIS AFTERNOON.4TH YEAR STUDENTS: PLEASE BE ACKNOWLEGE THAT THE RESULTS OF THE EXAM WILL SHOW THE RANK OF THE HONOR STUDENTS. THANK YOU.”

Nakapost na sa bulletin ang last and final exam namin.Ginive up ko na ang place ng 1st kasi alam ko na deserve talaga ni Hee Joon yun.

Talagabang ginive up ko na yun?

“Hana, alam ko ikaw ang mag fifirst. ” Math class nun, mga 2 hours nalang before and posting ng results. Hindi ako sumagot pero nginitian ko nalang siya. Bakit nga ba pilit ako ng pilit na kaya ko na i handle ang sitwasyon kung hindi ako nag first. Sa totoo lang tlaga,hindi ko kailanman kayang sa year na pinakahihintay ko.. hindi ako mag fifirst. Consistent akong first since 1st year hanggang nung 2nd quarter, tanggap ko nun nung 2nd lang ako nung 3rd kasi hindi pa naman finale yun e. Pero ito..napaka important.

“Okay lang sakin Joon, kung hindi naman ako ma 1st.” Kitang kita naman nya siguro ang pagsisinungaling ko.

“But i’ll do what ever it takes to make you top.” Nginitian nya ako.

Sa 1st two nights before ng araw na ito, umiiyak lang ako. Kasi dapat tanggapin ko na na hindi ka matutupad ang pangarap ko. Ang apat na taong pinagpaguran.

Pagpasok ni Mrs Flores sa room, iba ang tingin nya kay Joon. Iba sa normal na tingin nya dati na parang pet nya ito. Hindi nagsalita si Mrs Flores at isa isang hinand out ang results ng test naming sa Math nun. Tinignan ko yung akin, 95. Eh yung kay Hee Joon kaya?

“Joon, can i see your paper?” sabi ko.

“No way.”

“heysh. Damot” sabi ko.

Ayun nagtatatalon si Red dahil hindi siya makapaniwala sa score nya.

“Hana-chan! Look! Look! I’ve got an 90! Grabe! Akala ko hindi ko makikita tong numerong to sa test paper ko sa math e!”

Nginitian ko sila.

Pero napansin ko nanaman.

Space out nanaman si Hee Joon.

Ano bang nangyari?

*flashback*

Buti nalang nag aral ako kagabi kung hindi,nako. May multiple choice pala dito nuh? Math na. Satingin ko ma 90 lang ako dito. Ang hirap ng problem solving eh.biglang tumayo si Hee Joon, As usual maagang natatapos. Alam naman natin lahat na inborn ang katalinuhan nya.

Natapos naman niya yung exam ah,

Two hours had passed.

Nagline up na lahat ng mga fourth year students sa may bulletin board to go watch the posting of the results.Handa na ako Makita na hindi na ako ang first at kung di si Hee Joon.

Maraming nagtalunan, marami ding umiyak.

Iiyak kaya ako?

“titignan mo na ba?” tinanong ko siya.

“Mamaya na.” Sabi nya sakin.

“Osige, mauna na ako ha.” Nginitian ko siya.

Ang bilis ng tibok ng puso ko habang papalapit ako sa bulletin board. First time itong nangyari saakin, ang kabahan sa results. Bakit nga ba ako kakabahan? Nag eexpect pa ba ako ma top? Hindi na.

Pagtingin ko dun sa board..

1.      AOI HANA

2.      KIM HEE JOON

3.      GILLIAN BUENAVENTURA

4.      WESLEY TAN

5.       VINCE REYES

Totoo ba itong nakikita ko, anong ginawa mo Hee Joon?

Kesa matuwa, parang kinabahan pa ako sa score ko.

Impossible na ma top ako.

“I’ll do what ever it takes to make you top.”

Alam ko na, si Hee Joon ang may kagagawan nito.

Tumakbo ako bigla at pinuntahan si Joon.

“Congratulations.” Nginitian nya ako.

“Hee Joon! Ano bang ginawa mo?!”

“ano? Top ka nga diba? Ang galing!”

“Stop Lying!” hahampasin ko na sana siya ng

Niyakap nya ako bigla.

“You’ve done so many great things for me, now it’s my time to give you some.”

Tinitigan nya ako.

“Hana, hindi ko sinagutan ang Math test.”

WHAT?!

“This sounds really absurd. Pero yes, hindi ko nga sinagutan. I figured it out na, I know you’ll cry kasi mawawala ng parang bula ang pangarap mo.. You taught me not to be selfish, you changed me. At ayoko na makitang umiiyak ka dahil lang sakin. Alam kong umiiyak ka last night.” May kinuha siya sa bulsa nya..ang crumpled math testpaper nya. Walang nakasulat dun besides isang note na naka lagay sa harap.

Sorry, I can’t answer this test. I don’t want to feel guilty knowing that the reason why she cries right now is because of every single answer written in this paper, I don’t want to see her cry again. I just want to make her happy and give her whatever i have. And this is it.

Bigla ko siyang tinignan and tears filled my eyes.

“Hana, don’t cry anymore, I don’t want you to cry again.”

Niyakap nya ako ng mahigpit,

“Happy Birthday.”

I forgot, tomorrow is my Birthday.