فورا لباساش رو تنش کرد و از اتاقش خارج شد،
یقه اش رو بالا کشید و کیس مارکهای گردنش رو مخفی کرد.
پله هارو یکی دوتا پرید پایین و فکر کرد که چه دروغی به پدرش تحویل بده.
جلوی پدر عصبانیش ایستاد، اما خبری از چانیول نبود،
با تعجب پرسید
_چی شده ابوجی؟!!!
_چه بلایی سر ماشین من آوردی،؟
پدرش داد کشید و طلبکارانه نگاهش کرد.
_تصادف کردم،...
سریع جواب داد و ادامه داد
_تو راه که میرفتم سمت راه آهن، تصادف کردم... با یه درخت،
_درخت؟!
_آره... خوابم برد و از جاده منحرف شدم، نگران نباش پول تعمیر شیشه رو از جیبم میدم.
پدرش که دروغش رو باور کرد با لحن آروم تری پرسید
_خودت که طوریت نشده؟...
_نه، من خوبم، کمربند ایمنی بسته بودم .
_چرا میخواستی بری؟
_هان؟
_چرا میخواستی از اینجا بری.؟
_مهم نیست، چون دیگه نمی خوام برم
🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺
وقتی پاش رسید عمارت یه راست رفت سمت ساختمونی که برای خودش بود حوصله نداشت با مادرش روبرو بشه و کلی غر سرش بزنه،
اما همین که در اتاق شخصیش رو باز کرد با قیافه عصبانی مادرش روبرو شد.
اون زن عصبی اومد جلو و یه سیلی محکم کوبید تو گوشش و داد زد
_تو چه غلطی کردی پارک چانیول؟!!!
(آه دستت بشکنه زنیکه جنده، بچه مو زدی😾😬)
چانیول سعی کرد کنترلش رو حفظ کنه و پرسید
_چه غلطی کردم مامان.؟
_به من نگو مامان... تو یه خائنی چانیول...
(بیا خودم مامانت میشم، برای همیشه🥺)
چانیول صدای خورد شدن قلبش رو شنید، این زن تاحالا بهش همچین چیزی نگفته بود، هیچوقت بهش نگفته بود مادر صدام نکن، و از همه بدتر چسبوندن انگ خیانت بود، لبش رو با حرص گاز گرفت و گفت
_من چه خیانتی کردم که حق ندارم دیگه مامان صدات کنم.؟!
_توی عوضی... پسر بیون رو نجات دادی، میخوای جلوی من بایستی چان؟ مادرت؟
چانیول که فهمید اوضاع از چه قراره پوزخندی زد و گفت
_آهان... بگو مشکل کجاست، چون من جون یه بیگناه رو نجات دادم، بهم انگ خیانت میزنی...
YOU ARE READING
The Alpha
Werewolfدلش میخواست تنها باشه، دلش میخواست یه روزی ازین شهر دور بشه و برای خودش یه زندگی جدا داشته باشه، اما شرایط گله این اجازه رو بهش نمی داد، اون جانشین رئیس بود و تازمانی که نفس می‌کشید باید توی گله میموند، از طرفی هم نیمه ی دیگه روحش رو توی این شهر کو...
