Bismillahirrahmanirrahim. Başlangıç

744 44 2
                                    

—Bölüm 1—

Nikâh memuru genç kıza sordu:

–Hastalıkta sağlıkta iyi günde kötü günde hiç kimsenin baskısı altında kalmadan Uğur Yılmazsay beyefendiyi koca olarak kabul ediyor musunuz?

Genç kız karanlığın oluşlarına kaybolmuş, gizlice maneviyata susamış yüreğinin atışlarını  duyabiliyordu. Derin bir nefes aldı. Makyajlı yüzünde bir gülümseme vardı. Sonra avazı çıktığı kadar bağırdı:

— Eveeet. Salondan bir alkış  koptu. Nikâh memuru bu sefer üzerinde pahalı olduğu belli olan damata sordu :

—Peki siz Amine Derin Kudret'i eş olarak kabul ediyor musunuz:

— Eveeeeet. İkinci bir alkış koptu. Görünüşte mutlu bir tabloydu ama bu tablo içinde gizlenmiş nefretler şehvet pislikleri huzursuzluklar kirlenmiş duygularla doluydu.

************************ Ebubekir annesine sarıldı. Gözyaşlarını elleriyle sildi:

—Ağlama anacığım ağlama. Sen yıllardır sabrediyorsun. Sabrın sonu selamettir. Babam da anlayacak. O da hidayete erecek inşallah. O güzel gönlünü üzme.

— Oğlum ben o adama yıllarca sabrettim. Hidayete etmesi için dua ettim, ona dinimizin güzeliklerini anlattım. Ama o beni hiç dinlenmedi. Dinime küfretti kaç kere. Sabrettim. Bıkkınlığın yaşları değil bunlar, kırgınlığın yaşları da değil. Düşünüyorum. Ben kötü bir müslüman mıyım da o hiç beni anlamadı, benim dinimle dalga geçti, hidayete eremedi.

— Öyle söz olur mu anacığım. Rabbim dilediğine iman verir. Sen babama kaç kere hak yolda davet ettin. Sabır bu anne sabır. Sabret. Yıllarca sabrettin yine sabret. Üzülme anacığım üzülme...


Kalbim olmuş ParçaParça «Askıya alındı»Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin