Kavin Badem: Dilemma

Alex&Kavin: "Dilemma"

Bundan yıllaaaaar yılllaaaaar sonra...

Kavin Badem Devran 30 yaşında...

(SHB'den 8 yıl sonrası...)

3.GÖZ
Kavin, gözlerini kısarak onu iyice mercek altına almaya başlamıştı. Alex, ıslak vücudunu havluyla kurularken, alt dudağını ısırarak yataktan kalktı ve kedi gibi adımlarla yanına geldiği adama sarıldı.

-Aleeex..." bu ses tonunu ve altında yatan anlamı çok iyi biliyordu Alex, siyah havluyu bir köşeye atarken vücudunu kıza çevirdi ve sarışın ellerini onun çıplak göğsünde gezdirirken, mavilerini yüzüne dikti. "Bugün işe gitmesen olmaz mı?" Çırılçıplak olduğu gerçeğini hatırlamış gibi adamı yavaşça süzdü ve alt bölgesine indiğinde arsızca alt dudağını yeniden ısırdı. İç çeken Alex, çenesine dokunup yeşillerini yüzüne kaldırmasını sağlarken tüm ciddiyetiyle baktı kıza.

-Kavin...Yapma." Geri çekilerek, kollarına dokundu Kavin. Yaramaz bir kız çocuğu gibi sağa sola salladı vücudunu olduğu yerde.

-Ama bak...Senin sevdiğin bir şeyi giydim, zehir yeşili bir takım..." Üzerindeki dantelli iç çamaşırları o kadar hoş duruyordu ki, Alex iradeli biri olmasına rağmen dişlerini birbirine bastırdı. "Çıkarmak istemiyor musun?" Arkasını dönüp kalçalarını tam da etkileyeceği kısma yasladığı an, dövmeli parmaklarını onun beline batırdı adam.

-Badem..." hafifçe kendisine sürtünen kız onu nasıl ikna edeceğini gerçekten biliyordu. Yavaşça çömelip kalkar gibi hareketlerle onun aklını tamamen çelerken, kapı çaldı ve aynı anda birbirilerinden hızla ayrıldılar.

-Girebilir miyim?" Alex, hızla çıkardığı havluyu beline bağlarken, Kavin de hızla yatağa girip çarşafı üstüne iyice çekti.

-Gel annecim!" Az kalsın bu saatte uyanacaklarını düşünmediği uykucu çocuklarının psikolojisinde kalıcı bir hasar bırakacaklardı... Gözlerini ovuşturarak içeri giren ufaklık, iyice esnedi ve annesiyle babasına baktı sırayla.

-Yalıya gidiyoz di mi..." Ah, erken uyanmasındaki neden belliydi işte. Kavin ister istemez kıkırdadığında Alex, kapının yanına gidip oğlanı kucakladı ve tek koluyla iyice göğsünde yukarı kaydırdı.

-Gidiyoruz oğlum, ama akşam gidiyoruz." Yanağına uzun bir öpücük kondurdu. "Erken uyanmana gerek yoktu..." Kavin onların bu haline eriyerek bakarken, içindeki sesi duymazdan gelemedi.

"Kesin ya dayısına ya Tuna'ya çekti bu çocuk uyku konusunda..."

-Asuman Elis ve Poyraz da gelecekler mi? Ya diğerleri?" Evet, en iyi oyun arkadaşları diğer ufaklıkları çok sevse de akrabalarından o ikisiydi. Kavin başını sallayınca, gülümsedi uykulu yüzü. Ve babası onu yere indirdiğinde yeniden esnedi. Kavinle Alex'in karışımı bir çocuktu gerçekten, teni bronz gözleri ise gök gibi masmaviydi. "Ben uyuyorum o zaman..." arkasını dönüp odadan çıktığında, Alex koridorda odasına gidene kadar arkasından baktı ve kapıyı yavaşça kapattı.

-Ee o zaman?" Ne ara yataktan çıkıp, ne ara beline sarıldığını anlamadığı kıza, omzu üzerinden bir bakış attı. Yeşiller kendisine bakarken öyle güzel ışıldıyordu ki, Alex'in iri böğürtlen dudakları tebessüm halini aldı. Yavaşça kıza çevirdiği vücudu beklenmedik bir hamle yaparak onu belinden tutup hızla kucakladığında, uzun bacaklarını onun sırtına dolamıştı Kavin. Göğsü heyecanla inip kalkarken, Alex öldürücü bir yavaşlıkla onun yüzüne yaklaştı. Mavileri kızın beklentiyle aralanan dudaklarına kaydığında, daha da heyecanlandı sarışın. Ellerini adamın boynuna çıkarırken, laciverte evrilen irisler yeniden yeşillere çevrildi.