Until The End (Complete)

Until The End (Part 17)

Until The End ( Part-17)

၂၀၁၈ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ၁၃ရက္... သၾကၤန္အႀကိဳေန႔..

မနက္မိုးလင္းအိပ္ရာထသည္ႏွင့္ လင္းသစ္ ဘုရားပန္းလဲ၊ ဘုရားစင္ သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္လိုက္ကာ ေန႔သစ္ကိုစတင္လိုက္ေလသည္။

ညီေနခကေတာ့ မိုးလင္းထဲက မမယုေဝနားကပ္ေနသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ ဒီေကာင္ေလး သူ႔နားမကပ္ဘဲ ခပ္ခြာခြာေနေနျပန္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးနားေအးသလိုပင္။ သို႔ေသာ္လဲ မမယုနား ကပ္ကာ တိုးတိုးလုပ္ေနေသာ ညီေနခပံုက သကၤာမကင္းေတာ့ ျဖစ္စရာပင္။

ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနၾကပါလိ္မ့္...
တိုးတိုး..တိုးတိုးနဲ႔....
ဘာေတြေပါက္ကရ လုပ္ဖို႔တိုင္ပင္ေနၾက
ျပန္လဲမသိဘူး...

ထို႔သို႔ေတြးၿပီးေနာက္...
လင္းသစ္ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္ကာ ဘုရားဝတ္တက္လိုက္ေလေတာ့သည္။

              "ဤသို႔ျပဳရ....................
              .................................
              ................................
              ................................
              .................................
             အားလံုးၾကားၾကသမ်ွ.. အမ်ွ..အမ်ွ..အမ်ွ...
ယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ... သာဓု..သာဓု..သာဓု..”

လင္းသစ္အမ်ွေဝ..သာဓုေခၚၿပီးေနာက္.. ဘုရားကို ဦးသံုးႀကိမ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ေနာက္.. ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္ေနမွန္းမသိေသာ.. ညီေနခဆီမွ သာဓုေခၚသံ ေၾကာင့္.. လင္းသစ္ ႐ုတ္တရက္လန္႔ျဖန္႔ သြားေလေတာ့သည္။

            "သာဓု..သာဓု..သာဓု....”
            "အမယ္ေလး......”

            "ဟမ္..ဘာျဖစ္တာလဲ ဦးငယ္..”
            "မင္း.. ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ေရာက္ေနတာလဲ မေျပာမဆိုနဲ႔....အသံေလးဘာေလးေတာ့ေပးေပါ့..”

            "ေအာ္..ဦးငယ္က ဘုရားရိွခိုးေနတာေလ.. ညီကအသံေပးလိုက္ရင္ ဦးငယ္ အာရံုပ်က္သြားမွာေပါ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီတိုင္း.. ထိုင္ေစာင့္ေနတာ.. ဘာလဲလန္႔သြားလား... ဦးငယ္ကို အရမ္းမာေက်ာတယ္ထင္တာကေလးေလးလိုလဲ အသည္းငယ္တတ္သားဘဲေနာ္..”

           "မလန္႔ပါဘူး.. လန္႔စရာလား..... ဘာကေလးေလးလိုအသည္းငယ္တတ္တာလဲ... ငါ့လာၿပီး ကေလးက်လို႔..”
           "ဟုတ္လို႔လား....”