Versatile ✅

Chapter 10

Veronica's Pov

It's already 4:00 pm and 7:00 pm ang start ng screening ng pelikula ko.

Kagigising lang sa akin ni ate shan, mas excited pa kaysa sa akin ang gaga.

Kaya ayun naligo na ako kahit na alam kong maaga pa. Atsaka matagal din akong maligo dahil dinaramdam ko pa ang tubig na dumadaloy sa aking katawan.

Taking a bath can make me feel relieved.

*flashback

"Wahh alam mo yan si vivian, diba kapitbahay ko yan, alam nyo palagi kong naririnig yung nanay niyan na sinasabihan siyang maligo pero talagang ayaw niyang maligo hahahah, takot sa tubig."

"Ahh kambing"

"Kambing"

"Meheheh meeeeh"

"Hahaha"

*end of flashback

Naalala ko nanaman ang kasinungalingan ng mga tao. Palagi akong naliligo dahil tubig lang ang nakakapag pagaan ng pakiramdam ko kaya imposibleng inposible yung sinasabi nung kapitbahay kong kaklase.

Ang sarap sa pakiramdam nung tuluyang dumampi sa balat ko ang tubig. I feel safe, i feel warmth, i feel relieved.

Water can makes me feel this way.

After almost an hour ay natapos na din akong maligo. Nagsuot ako ng bathrobe at binalot ng tuwalya ang ulo ko bago pumunta ng kusina.

Alam kong tulog sila ate shan, dahil wala namang ibang gagawin dito sa bahay kundi ang matulog at kumain.

Binuksan ko ang ref at kinuha ang hotdog, kumuha ako ng tatlo at nagprito. Tss hindi ako maalam magluto kaya tamang prito lang tayo. Kawawa naman ang magiging anak ko, hindi marunong magluto ang ina niya.

A..anak?

Ano ba tong pinag iiisip ko nanaman.

Nang matapos akong magluto ay agad na akong kumain, para makapag ayos.

As usual napakatahimik ng condo ko. Lalo na nung ako lang mag isa dito at hindi pa dumarating sila ate shan. But i used to it, sanay na akong mag isa at sanay na ako sa tahimik at payapang buhay.

After kong kumain at mag toothbrush ay nagprepare na ako. I get all my stuffs and suit myself. I apply foundation, lipstick, eye brow, eye liner, mascara, and another cosmetic.

And ofcourse i wear my shinning, shimmering, splendid outfit.

I look at my watch and oh, it's already 6:30 pm.

Bumukas ang pinto ng kwarto ko at pumasok si ate shan.

"I can't see the Vivian before, you look so great." wika niya at napansin kong nagtutubig ang mga mata niya.

Hindi ko din alam ang sasabihin ko kaya ngumiti na lang ako ng totoo.

"I'm so happy for you Vivian, finally you found your purpose. Alam kong paulit ulit ko na itong sinasabi pero i can't help but to tell you this, you grow up as a strong woman Vivian."

Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kanya, hindi ko din kayang tanggapin lahat ng sinasabi niya dahil alam ko sa sarili kong I'm still weak, hindi pa naghihilom lahat ng sugat.

She handed me a thing. Nang tingnan ko yun ay nakita kong maliit itong kahon. Kunot noo ko namang kinuha ang kahon.

Hikaw. Hikaw ang nakita ko ng tuluyan kong buksan ito. Ang ganda, it looks so great.