"AYSU"

6.🌙

Oy vermeden geçmeyelim merkez 😂 keyifli okumalar 🌿.

~~

Merdivenden inerken Elvin'in sesini duydum. Kapıyı açan ağabeyimle konuşuyordu.

Arkadaşım sabah otobüsüne binmeden evvel, akşam araşırız demişti ama belli ki aramayı boşverip direk bize gelmişti. Hızlıca inip yanlarına geldim.

"Hoşgeldin" derken birbirimizi öptük.

"Hoşbulduk Aysuş."

Salona annemlerin yanına geçtiğimizde ağabeyimde arkamızdan geldi. Elvin annemle babamı öpüp yanıma oturdu.

"Nasılsın Elvincim" annem battaniyesini örerken bir yandan da gözü Elvindeydi.

"Nasıl olayım Melek teyzem öğrencinin yüzü güler mi hiç ?" Sözleriyle hepimiz güldük.

"Az sık dişini bitiyor bu sene okulun kızım " dedi annem.

Babam haberden gözünü ayırıp konuştu. "Elvin ben senin yerinde olsam mezun olmam. Öğrencilik rahat, iş hayatı zor."

Elvin babama gülümsedi, kendisinin öyle düşünmediği yüzünden belliydi.

"Aziz amca babama da söyle bu sözleri bakalım o ne diyecek? Hem benim bu sene kesin mezun olmam lazım seneye Elçin başlayacak üniversiteye. Bir evde iki üniversiteli maddi manevi zorlar bizi. Maddiye çözüm bulunurda manevi zor iş."

Elçin, Elvin'in kardeşiydi. 17 yaşında üniversiteye hazırlanıyordu. Kardeşlerdi ama birbirilerinden o kadar farklıydılar ki. Elçin, Elvin'in tam zıttıydı.

Babam anlayışla tebessüm etti. "Bakma sen bana işin şakasındayım. Bitir okulunu işinizi kurun kızım."

Elvin başını sallayıp annemin ona gösterdiği battaniye modeline döndü. Annem güzel olup olmadığını soruyordu. Elvin ise bu modeli nasıl yaptığını öğrenmeye çalışırken annem dikkatlice anlatıyordu.

Yanımda oturan arkadaşımın kolunu dürttüm. "Yemek yedin mi ? Yemediysen hazırlarım iki dakikada."

Elini karnına koyup hafifçe vurdu. "Akşam yemeğimizi yedik şekerim ağzıma kadar doluyum ama çayınız varsa hayır demem."

"Çayı koydum demlensin içeriz."

"Çay var içersen yol var gidersen Elvin" ağabeyimin sözüyle ikimizde yüzümüzü buruşturduk. Annemse gözlerini kocaman açmış "öyle denir mi hiç" der gibi bakıyordu.

"Umarım Fatma'ya da böyle kaliteli! espiriler yapmıyorsundur Hüso ağabey?"

"Yoo yapıyorum."

"Ay gerçekten seviyor bu kız seni" derken gülüyordu Elvin. Annemle babamda bıyık altı gülüyordu, Fatma'dan haberleri vardı.

Ağabeyim elindeki yastığı Elvin'e fırlattı. "Seviyor tabi kızım sevmese işi ne ? Oyun mu oynuyoruz ? İşine bak sen Fatma benim espirilerime hep gülüyor."

"Demek insan aşık olunca gözü hiçbir şey görmüyor kör oluyormuş şimdi daha iyi anlıyorum" Elvin ağabeyimi sinir etmeye hız kesmeden devam ediyordu. Bu ikilinin atışmalarında en çok eğlenen tabi ki bendim.

Ağabeyim göz ucuyla babama baktı. Babamın bizi duyduğunu sanmıyordum televizyondaki habere kitlenmiş durumdaydı.

"Kişi kendinden bilirmiş işi acaba seninde mi Oğuzhan'a karşı gözün kör oldu?"