"AYSU"

Tanıtım

~~
Aysu düğün öncesi fotoğraf çektirmeye gelen çiftin ve ailesinin hazırlanmasını bekliyordu. Telaşla üstlerini düzelten iki anne "hadi geç kaldık" diyen babalar ve daha düğün başlamadan yorgunlukları gözlerinden okunan gelin ve damada baktı. Gerçekten zordu bu işler. Nazenin ablasının düğün çekiminde ne kadar zor olduğunu görmüştü. Herkesin hazır olduğuna kanaat getirdiğinde ayağa kalktı.

"Evet gelin hanım damat bey biraz daha yaklaşın birbirinize. Gelin hanımın annesi babası damat beyin yanına, damat beyin ailesi gelin hanımın yanına geçin."

Düzenlemeyi ayarladıktan sonra fotoğraf makinesinin başına geçti. Makinesinin ayarını da yapınca son komutları verdi Aysu.

Neşeli sesiyle konuştu. "Çok güzel kıpırdamayın ve gülümseyin" makinenin deklanşörüne bastı.Çektiği ilk fotoğrafı inceledikten sonra beğeniyle karşısındaki insanlara döndü.

"Birkaç poz daha alalım."

Fotoğrafları çekmeye devam ederken kapıdan içeri giren başının belası Asaf'ı görmemişti ta ki sesini duyana kadar.

"Kan ve gül. Gül ve diken aşkım ve sen. Birbirine dönük sırt sen ve ben. Bilmem anlatabiliyor muyum ?" Şarkısını söylerken bir yandan gelin ve damadın yanında poza dahil olmuştu Asaf.

Aysu duyduğu sese ve gördüğü yüze şaşkınlıkla bakıyordu. Yine nereden çıkmıştı bu adam? Kapıdan kovsa bacadan giriyordu. Kaçan kovalanır olayını tamamen oyuna çevirmişti.

"Asaf çalışıyorum görüyorsun" yüzüne yalancı bir gülümseme yerleştirerek konuşuyordu Aysu. Tanımadığı insanların yanında birbirlerine girmelerine hiç gerek yoktu.

"Gelin ve damat bugün sizin gününüz gülümseyin. Bende yardımcı olmaya geldim sana ay kız."

Aysu ağzını açamadan gelinin yanındaki saçını bülbül yuvası yaptırmış üzerinde siyah simli kadife elbisesiyle duran kadın konuştu.

"Dursun fotoğrafçı kızım yanımızda bir şey olmaz. Hadi sen çek."

"Hay sen çok yaşa teyzem yardıma geliyorum yine yaranamıyorum bu ay kıza ben."

Dedikodu yapmaya çoktan hazır olan iki anne de Asaf'a döndü.

"Bak benim oğlumda gelinimin peşinden çok koştu sonuç ortada. İstikrara devam." Gözünü kırpıp bülbül yuvasından fırlamış olan buklesini düzeltti kayınvalide.

"Amin teyzem. Rica etsem sonra gelin hanımın ayakkabısının altına büyük harflerle Aysu ve Asaf yazarsanız çok makbule geçer."

Aysu, sırıtarak gelin ve damadın annesiyle konuşan Asaf'a baktı hiç vazgeçmiyordu. Sabır dilercesine tavana baktı. Asafla baş edemeyeceğini anladığında konuştu.

"Gülümseyin"

Asaf 32 dişini gösterirken konuştu.

"Evet Gülümseyin. Seviyorum seviyor musun Aysu ?"

"Sevmiyorum" diyip deklanşöre bastı.

Gülen gözler filmindeki "Vecihi" karakteri gibi çaresizce birazda kırgın baktı Asaf ay kızına.

"Peki öyle olsun."

~~

Herkese Merhabalar efendim yeni bir hikayeyle karşınızdayım yeni bir hikayeyi yazmanın sevinciyle içim içim kıpır kıpır 🥰🤩

Aslında Neredesin Sen bitmeden başlayamacaktım fakat dün akşam gelen ilhamlar sayesinde küçük bir tanıtım yazıp sizinle paylaşmak istedim😍

Aysu'yu tanımayan yok sanırım, kendisi Neredesin Sen hikayemizden Hüsamettin'in kardeşi olur 😉 Ve yine anladığınız üzere Kiraz Mahallesinden kopamadım. Bu mahalle olmadan yazamıyorum hikaye anlayacağınız 😂

Belki aranızda sıkılanlar olur, kurgunu değiştir diyenler olur sadece şunu demek istiyorum. Kiraz Mahallesi ve Neredesin Sen hikayeleri de aynı ortamda geçiyor değil mi ama ne kadar farklılar hissettirirdikleri bile apayrı bu yüzden ön yargılı olmadan evvel okuyun derim tabi ki son söz sizde efendim ☺️😉

Neredesin Sen bittikten sonra hemen "Aysu" hikayesine başlamayacağım sonbaharı bulur muhtemelen bende o sırada kurguyu oturtmuş olurum. Arada tanıtımlarda gelecek. Kütüphanenize eklemeyi unutmayın canlarım🙈

İlk tanıtımı okuduktan sonra aklınıza gelenleri nasıl bir hikaye okuyacağınız hakkında varsa yorumlarınızı okumayı dört gözle bekliyorum öneri ve eleştirilere açığım 🥰 Asaf'ın mesleği konusunda da kararsızım yardıma ihtiyacım var 😉

Şimdiden yanımda olduğunuz için beni yalnız bırakmadığınız hepinize çok çok çok teşekkür ediyorum buradaki güzel ailem. Hepinizi çok seviyorum kendinizi iyi bakın ♥️💙