Zaman bir döngüdür.
Bazen bir dairenin etrafında dönen iki çubukta , bazen geçmişin ve geleceğin aynı eksende döndüğü iki çarkta. Yelkovanı yaralayan akrep , geçmişe vurduğunda gelecek kanlar içinde kalmıştı.
Babasını hapse tıkmak isteyen bir savcı...
BENİ YORUMLARINIZDAN MAHRUM BIRAKMAYIN HER YORUMDA AYRI AYRI HEYECANLANIYORUM VE GÜNÜM AŞIRI POZİTİF GEÇİYOR 🥳🥰
WATTPADE GİRİP GİRİP BİR ŞEYLER YAZIYORUM BÖYLE OLUNCA ETKİNİZİN FARKINDA MISINIZZZZ 🫀
Seviliyorsunuz 💝 gelin başlayalım :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
26. Bölüm : Bir Dans Meselesi
"Bozuk dünyalarda bile doğru aranmalı."
Aşkın ilacı var mı? Varsa bu bencil kavramın insanlara açtığı yarayı sarması için elimden geleni yapardım. Sevenin çektiği acıyı sevilenin anlamadığı ve bunu her seferinde bir oyun gibi görüp defalarca yapısına ne demeli? Birini sevmek için illaki dış görünüşü iyi mi olmalı? Neden kalbin güzelliği cezbetmiyor insanları? Eskiden insanlar nasıl seviyordu bir birini? Kapalı yüzlerin ardındaki güzelliği veya çirkinliği görmezken nasıl sevdalanıyorlardı birbirlerine? Neden artık her sey nefisin sehvetine kaldı? Ruhun sevdası yetmedi mi kimseye?
Hor görülen sevgi oldu bu dünyada , nefisin insafına kaldı insan ve aşk bencilken sevda merhamet etti. İnsanoğlu değişti artık canını yakana düştü sevgisi , aşk kadar bencil olanı sevdi ve sevdanın merhametini küçümsedi.
"Biri görürse?" Dedim korkumu saklamayarak.
"Annenlerin aklına bile gelmeyecek dans pistine bakmak inan bana." Elini önüme uzattığında gözlerim önce elini sonra yine gözlerini bulmuştu. Ona gülümserken elimi avucuna bırakacağım anda duyduğum sesle kalakalmıştım.
"Beren Alya?"
Annemin şüphe dolu sesi kulaklarıma vurdu. Korkuyla ona dönerken tepkilerimi sakin tutmaya çalışıyordum. "Anne?" Dediğimde gözleriyle Pamir'i radarına almıştı. Düz ifadesi ağır bir tebessümle kırıldığında sebebi Pamirdi.
"Merhaba." Dedi Pamir'e.
"Merhaba." Diye karşılık veren Pamir'in dik ve ağır hareketiyle birlikte samimi olgun tebessümüyle bakışıyordum. Bunu ilk defa görmemiştim ama çok da denk gelmemiştim.
"Babanı gördün mü?" Annemin yakınımdan gelen sesiyle gözlerimi ceketini ilikleyen Pamir'den alırken yüzümde açacak tebessümü bastırmaya çalışıyordum. "Hayır," dedim yutkunarak dudaklarımı da düz bir çizgiye aldığımda annemin yeşilimsi gözleriyle bakışıyordum. "Bende sizi arıyordum." Diye eklerken gerçekçi olması için gözlerinin içine bakmıştım.
"Tamam canım. Bizi tanıştırmayacak mısın?" Annemin sorusuyla şaşkınlık bedenimle buluştuğunda gözlerim benden önce gözlerimin içine bakan gecelere dönmüştü. Bu bakışı mı şu anın gerilimi mi bilmiyorum içimde bir elektriklenme olmuştu. Ne diyeceğimi bilemeyerek boğazımı temizlerim ilk. Pamir önce anneme sonra bana döndüğünde çok kısa bir an beni benden alan o tebessümle karşıladığında bütün stresim derdim tasamdan arındığımı hissediyordum.
