o | hyunin

14

"Jeongin?"

Uyandığımı ve nefes nefese olduğumu görünce doğrulup bana bakmıştı.

"Efendim?"

Ne söyleyeceğim konusunda kararsızdım. Ne diyecektim ki! "Jeongin, az önce küçükken hayali arkadaşımla adının aynı olduğunu fark ettim. Ha bu arada, aşırı onu hayal ettiğim gibi görünüyorsun." falan mı?

Bir süre bir şey demeden ona baktığımda o da benim ona bir şey dememi bekliyormuş gibi bakıyordu.

Aramızdaki bakışmayı sonlandıran odamın kapısından gelen tıkırtı ve annemin kapıyı açmasıyla sonlanmıştı. Ben de bu arada sabah olduğunu perdenin altından gelen aydınlıktan fark etmiştim.

"Kahvaltı hazır." diye haber verip kapıyı kapattığında uyanmak adına gözlerimi yumruk yaptığım elim ovuşturdum.

"Ne zamandır uyanıksın?" diye sorduğumda Jeongin başka bir tereddüt etse de "Çok olmadı." dediğinde kafamı aşağı yukarı sallayıp yatağımdan çıkarak banyoya yöneldim.

•

Annem, uzun zaman sonra beni kahvaltı masasında gördüğü için mutlu olmalıydı ki en sevdiğim kahvaltılık yemeklerden hazırlamıştı.

Kahvaltı yapan bi tip değildim, sağlıksız olduğunu biliyordum ama sabah sabah gerçekten kendimde yemek yiyecek gücü bulamıyordum.

Jeongin bu konuda benim tersim gibiydi, kahvaltı sofrasını görünce adeta gözleri parlamıştı.

Hazırladığı şeylerden tabağıma alırken annem "Nerde oturuyorsun Jeongin? Çok uzak mı buraya?" dediğinde Jeongin'in yutkunduğunu fark ettim.

"Evet, öyle."

"Ailenle mi yaşıyorsun?" diye sorduğunda sakince "Hayır, abimle yaşıyorum." dediğinde annem ailesinin nerde olduklarını sormaya çekinmiş olacak ki başka bir soru sormayıp bana bir bakış attı. Bir şey demeyip uzun zamandır yaptığım kahvaltıma gömüldüm.

•

"Eve mi gideceksin şimdi?" diye kapının eşiğinde ona soru yönelttiğimde Jeongin olumsuz anlamda kafasını sallayıp "Biraz sahilde yürümek istiyorum." dediğinde bir şey demesine izin vermeden ayakkabılarımı giyip kapıyı kapatarak "Ben de geleyim." dediğimde omuz silkip "Tamam." dedi.

Yavaşça sahilde yürüyüp temiz havayı soluyor, gelen geçeni izliyor ve konuşmuyorduk.

"Sana bir soru sorabilir miyim?" diyerek sessizliği bozduğunda olumlu anlamda kafamı sallayıp ne diyeceğini bekledim.

"Sabah uyandığında nefes nefese kalmıştın ve resmen dehşete düşmüş bir halin vardı. Ne gördün rüyanda?" diyerek bana o bilmiş bakışlarından birini attığında birden durup sorgulayıcı bakışlarla ona baktım.

"Sen söyle. Ne görmüşüm ben rüyamda?"

Şöyle bir düşününce, sabahki ikilemim saçma gelmişti. Bu çocuk tanıştığımızdan beri bana tuhaf tuhaf şeyler söylüyordu, tanışmamızdan önceki gün rüyama girmişti. Ne dersem diyeyim beni tuhaf bulma hakkı yoktu.

Gülüp kafasını çevirdiğinde kaşları şaşkınlıkla havalanmış gördüğü şeye bakıyordu.

"Abi?"

•

2K İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM🥺🥺🥺❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Uzun zaman önce Wattpad'i bırakmıştım ve eskiden hep texting yazardım bu yüzden hiç özgüvenli değilim yazdıklarım konusunda, umarım çok saçmalamıyorumdur:((((