Jeongin tüm film boyunca surat asmıştı, filmi izlediğinden bile emin değilim.
Felixle vedalaşıp saatin geç oluşundan dolayı pek fazla kişinin olmadığı sokakta yürürken dayanamayıp Jeongin'i durdurdum.
"Neden bu kadar mutsuz görünüyorsun?"
"Yok bir şey." Gözlerinin önüne düşen kakülleri yüzünden yüzünü tam olarak göremesem de, cevap verdiğinde titreyen sesiyle bir sorun olduğunu anlamıştım.
Bu yüzden yürümeye devam etmeye çalıştığı sırada bileğinden tutup onu geri çektim.
"Ağlıyor musun sen?" diye sorduğum sırada endişemin çok sesime yansımaması için ekstra bir özen göstermiştim.
"Hayır." dediği gibi kendini bırakıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladığında, ne yapacağımı bilemez bir şekilde gözlerim büyümüştü.
İki elimle yanaklarından tutup bir elimi gözünün önüne düşen kakülleri kaldırmak için çektiğimde beni durdurup elimi yanağına yerleştirip öylece durduğunda "Jeongin sorun ne?" diye sormam üzerine başını iyice eğip burnunu çekmişti.
"Söylemeyecek misin?" diyerek üstelediğimde beklemediğim bir şey yaparak kollarını bana sarıp kafasını boynuma gömdüğünde öylece kalakalmış, nasıl tepki vereceğimi bilemez haldeydim.
"Bir daha olmasın... Bir daha aynı şeyleri yaşamak istemiyorum." Hıçkırıklarının arasından konuştuğunda hem olduğumuz pozisyondan dolayı, hem de söylediklerinden dolayı iyice kafam karışmıştı.
"Ne olmasın?" diye kafasını boynumdan çekip yüzüne bakmaya çalışacağım durağa bana iyice yaklaşıp "Lütfen...Lütfen..." diye mırıldanmaya başlamıştı.
"Beni yine bırakma."
•
Romantik duygusal şeyler yazınca gülesim geliyo biliyonuz mu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
o | hyunin
FanfictionHyunjin'in hayatı rüyasında gördüğü kişiyle tanışmasıyla değişir. • !Kısa bölümler!
