Adopted?!

.+*~3~*+.

Thuis aangekomen stelt Jeremy voor om een film te kijken. 'Welke film?' vraagt Link. Harm komt met een zonnebril binnen lopen. 'Bond. James Bond.' zegt hij. Pascal en Ronald moeten lachen. Ik duik in de hoek van de bank. Ik voel me moe, maar ik wil de film kijken. Voor het eerst een film kijken! Ronald gaat naast me languit liggen en Don aan de andere kant.

Terwijl we de film kijken, voel ik mijn ogen dichtvallen. Ik leg mijn hoofd op de schouder van Ronald. Ik voel zijn zachte handen door mijn haren kroelen. Ik doe mijn ogen dicht en slaak een zucht. Ik wil mijn ogen niet meer open doen. Ik slaap nu half. Ik hoor en voel nog wel, maar ik krijg mijn ogen niet meer open.

De film wordt op pauze gezet. 'Jongens,' zegt Ronald, 'Lalima is in slaap gevallen.' Ik voel ogen op me gericht. Iemand doet een dekentje over me heen en een warme hand komt om me heen. Er wordt chips op tafel gezet en de film gaat weer verder.

Als de film is afgelopen, voel ik me worden opgetild. Ik wordt in bed gelegd en ik hoor de stem van Pascal. 'Wat is ze schattig als ze slaapt.' zegt hij zacht. 'Heel schattig.' zegt Ronald. 'Weltrusten Lalima.' zegt Pascal en hij loopt de trap af met Ronald erachteraan. Ik pak mijn geboorteknuffel en ruik er even aan. Ik mis het weeshuis, maar ik vind het best leuk hier, ook al vertrouw ik niemand. Ik val in een onvertrouwde slaap.

Ik hoor stemmen. 'Jongens, zachtjes. Lalima slaapt nog.' Dat is de stem van Link. Jeremy hoor ik zachtjes lachen. De deur zwaait open en iemand schudt me langzaam heen en weer. 'Lalima, wakker worden.' zegt Jeremy. Ik kreun en open mijn ogen. 'Goedemorgen.' zegt Link. Ik antwoord niet en rek me uit. 'Morning,' zegt Jeremy, 'Kom je ontbijten?' Ik knik.

Link en Jeremy lopen de kamer weer uit en ik stap uit bed. Ik trek een mooi zomerjurkje aan, want het zou 26 graden worden vandaag. Ik loop de trap af en zie Milan, Jeremy, Link en Joost ontbijten. 'Goedemorgen Lalima.' zegt Milan. 'Morning.' zeg ik verlegen. Ik ga naast Jeremy zitten en begin te ontbijten.

De deurbel gaat. 'Daar zullen Duncan en Thomas zijn!' roept Ronald van boven. Link loopt naar de deur en doet open. 'Hallo! Hallo!' 2 jongens komen binnenlopen. 'Hee, een nieuw gezicht! Jij moet geadopteerd zijn.' zegt een donker-haarige jongen. Ik schud de 2 handen.
'Thomas.'
'Lalima.' 
'Duncan.'
'Lalima.'

Thomas haalt een handpop uit zijn tas en begint te buikspreken. 'Hallo!' zegt hij met een Kermit-stem. Ik moet grinniken. Iedereen is beneden, behalve Don. 'Hij moest nog wat editen.' zegt Harm. Er volgen gezellige gesprekken met Thomas en Duncan. 'Ze komen hier wonen.' zegt Ronald tegen mij. Ik knik. Don komt beneden lopen. 'Hallo, Hallo, Hallo.' zegt hij.

Zou er een muziekwinkel in de buurt zijn? Dan kan ik wat nieuwe muziekboeken kopen. Ik vraag het maar niet. Ik zie een piano staan. Die was me nog niet opgevallen. Een paar muziekboeken liggen op de piano. Ik pingel een beetje. Ik pak een pianoboek en zoek een leuk liedje uit. "You Are The Reason" staat er in! Ik zie een trompet partij vallen. Ik moet glimlachen.

Ik kijk naar de groep jongens en terug naar de piano. Joost komt naar me toelopen. 'Je hebt de piano gevonden.' zegt Joost glimlachend. 'Kun jij pianospelen?' vraag ik. Joost knikt. 'Ja,' zegt hij, 'Pascal ook.' Ik kijk naar de trompetpartij. Uitdagend. Ik kijk Joost aan, die terugloopt naar de groep jongens.

Shit, ik had moeten vragen of er een muziekwinkel in de buurt is. 'Jongens, zullen we een ijsje halen? Het is bloedheet buiten.' zegt Ronald. Iedereen stemt in en we lopen met z'n allen de stad in. In de stad zie ik een winkel met de naam: "Muziekwinkel de Melodie". Ik moet glimlachen. Er is een muziekwinkel. 'Lalima, ' zegt Pascal tegen mij, 'Welke smaak wil je?'
'Mango.' antwoord ik.