Adopted?!

.+*~11~*+.

'Ik ga huiswerk maken en dan video editen!' roep ik en ik loop naar mijn kamer. Gelukkig heb ik het meeste huiswerk al af in de les. Ik pak Natuurkunde en maak de opdrachten af. Klaar. Ik start mijn setting op en log in op mijn computer. Ik open het edit-programma en edit mijn 2e video.  Opeens loopt mijn computer vast. 'Ah nee.' zeg ik geïrriteerd. 'PAAAP MN COMPUTER LOOPT VAST.' roep ik. Het duurt even en dan is Joost boven. 'Ik kan niks meer.' zeg ik. Joost doet iets en mn computer doet het weer. 'Thx pap.' zeg ik.
'Geen probleem Lalima.' zegt Joost en hij loopt weg met een vrolijke  twinkeling in zijn ogen.

Ik ga verder met editen en na ongeveer 2 uur kan ik mijn video uploaden. Ik lees een paar comments onder mijn eerste video.
"Heb je echt Milan Knol als vader?"
"Coole edits!"
"Waarom kijk ik dit."
Ik sluit mijn computer af en pak een boek. Ik lees het boek, maar heb er helemaal geen zin in. Ik leg mijn boek weg en loop naar beneden. 'De meeste zijn nu een video aan het opnemen.' zegt Duncan. Hij zit met zijn laptop een beetje te koenkeloeren. 'Wanneer ben je eigenlijk jarig?' vraagt hij.

Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee. Ik heb er nooit echt naar gezocht.' zeg ik. Duncan opent Google en typt "Heftig auto ongeluk 2005" in. Er komt een Nos-artikel tevoorschijn en Duncan klikt erop. Er komt een heel verhaal, wat ons beide weinig boeit. Er komt een stukje tevoorschijn wat gaat over mijn vader. "Het slachtoffer was diezelfde dag zijn vrouw verloren, die was overleden bij de bevalling van een dochter." Duncan kijkt goed naar het artikel en spot de datum 21 Juni. 'Als ik het goed heb, ben je jarig op 21 Juni.' zegt Duncan. Ik krijg het warm vanbinnen. 'Het is vandaag 20 Juni,' zegt Duncan,'Dan ben je morgen jarig.'

Ik weet even niet wat me overkomt. Morgen word ik gewoon 15. Ik kijk Duncan aan. Hoe is het om jarig te zijn? 'Ik ga naar mijn kamer.' zeg ik zacht en ren naar boven. Ik ga achter mijn computer zitten en Google "Wat is een verjaardag". Ik krijg allemaal nutteloze artikelen die me niks kunnen schelen. Ik scroll verder en verder maar ik kom niet veel verder. Duncan komt mijn kamer binnen. Ik kijk hem aan. Hij merkt dat ik aan het stressen ben en hij wenkt me dat ik op bed moet zitten. Ik leun tegen hem aan en ik voel zijn zachte handen over mijn armen. 'Het komt goed Lalima.' zegt hij sussend. 'De jongens en ik moeten ook nog verder van alles regelen.' Ik zeg niks terug. Het is even stil. 'Wat is jarig zijn?' vraag ik zacht.

'Daar kom je morgen achter.' zegt Duncan en hij staat op. Hij loopt naar beneden. Ik hoor beneden geschreeuw. Ik word bang. Ik doe mijn deur dicht en ga op mijn bed zitten. Ik hoor van alles beneden gebeuren. Ik hoor Pascal en Harm schreeuwen, Link hoor ik wat roepen en Jeremy: 'JONGENS KLEP DICHT ANDERS HOORT LALIMA ONS PLAN NOG.' Het is opslag stil. Ik moet lachen. Ze kunnen zo chaotisch zijn. Ik pak mijn trompet en muziek en ga wat oefenen.

Als ik klaar ben, hoor ik Joost roepen: 'Lalima kom je eten?!'
'Kom eraan!'
Ik loop de trap af en ik ga aan tafel zitten. Ik wacht geduldig op de andere jongens. Na 5 minuten ben ik mijn geduld kwijt en zijn de jongens er nog steeds niet. Ugh. Waarom duurt het zo lang. 'Is het goed dat ik alvast ga eten?' vraag ik. 'Ja hoor.' zegt Joost. Ik knik en schep wat spaghetti op.

Na het eten was ik samen met Joost af. Ik laat per ongeluk een bord vallen. Ik ruim zwijgend het bord op. Joost lijkt een beetje geïrriteerd maar hij geeft geen commentaar. Nadat ik het bord heb opgeruimd, ga ik weer verder met afwassen. Na het afwassen stuurt Joost me naar boven. Ik knik zwijgend en loop naar mijn kamer.

-Sorry voor bijna een week geen update! Ik was heul veul boeken aan t lezen van Jeremy etc. En ik was Koos Inspiratieloos.
Maar hier heb ik een hoofdstuk voor jullie lelelelelellelel-