.+*~6~*+.

89 1 0
                                        

Ik trek mijn bikini uit en trek een jurkje aan. Ik voel me leeg. Wat vinden de jongens ervan? Wat als ze me niet zo accepteren? Ik adem even diep in en uit. Ik pak mijn trompet en studeer een étude uit de nieuwe boeken. Het is best een leuke étude. Als ik klaar ben, speel ik "You Are The Reason". Ik had erg gewoon even zin in. Van buiten hoor ik het liedje op de box. Ik moet glimlachen en zet in als het refrein begint. Als ik klaar ben, hoor ik gejuich van beneden. Ik moet lachen en zet mijn trompet neer.

Ik loop naar beneden en ga buiten zitten. De jongens hebben het zo te zien erg gezellig. Ik kijk toe. In mijn hoofd zing ik "Sad Song". Ik drum een beetje op de tafel. Ik kijk naar het opspattende water als de jongens erin duiken. Een rilling gaat over mijn rug. Boaz maakt een back-flip het zwembad in. Ik ga liggen op een ligstoel en kijk naar boven. Er is geen wolkje aan de lucht. Link rent naar me toe en gooit water over me heen. 'Link! Wat doe je!' roep ik lachend. Het is wel lekker koel. 'Kom erbij!' roept Link. Ik schud van nee. 'Pleeeaaase.' vraagt Quin. Ik schud weer van Nee. 'Jongens ze heeft watervrees.' zegt Pascal. 'Oh.' zegt Link.

Ik zie een teleurstelling in alle ogen. Ik ga niet het water in. Boaz kijkt me meelevend aan. Ik glimlach en pak een boek van binnen. Ik ga buiten zitten en begin te lezen. Na een kwartier leg ik het boek weer weg, want het is zo'n slap verhaal. 'Wanneer ben je eigenlijk jarig Lalima?' vraagt Jeremy opeens. 'Weet ik niet.' zeg ik zacht. Wat is jarig zijn? Ik was altijd alleen en het weeshuis wist nooit wanneer mijn verjaardag was. Ik staar voor me uit. Ik verveel me. Opeens hoor ik muzieknoten. Ik kijk opgewonden om me heen.

Het komt uit de stad! Zou er een optocht zijn? Iedereen merkt de muzieknoten op. 'Kom! We gaan kijken!' roept Enzo. De jongens trekken snel hun t-shirt aan en met z'n allen lopen we richting de stad. En inderdaad. Een orkest loopt door de stad en speelt leuke muziek. Ik voel me vanbinnen vrolijk worden. Er is een orkest in de stad! We gaan langs de straat staan en we genieten van de muziek. Als het orkest is langs gelopen, besluiten de jongens om weer terug te gaan. Ik stem ook in, maar wil eigenlijk bij het orkest blijven.

Ik loop alleen achter de groep aan. Mensen kijken ons een beetje raar aan. Ik glimlach naar een oude dame en ze glimlacht beleefd terug. Ik spring tussen Duncan en Ronald in en we lopen verder naar huis. 'P- Ronald? Mag ik bij het orkest?' vraag ik. Ik had hem bijna Pap genoemd! Volgens mij heeft hij het niet opgemerkt. Ronald kijkt me aan. 'We gaan dat vanmiddag overleggen met de anderen. Is dat goed?' zegt Ronald. Ik knik.

Thuis aangekomen zetten Boaz en Joost de Barbecue buiten. Jeremy steekt de kolen aan en Harm komt aanlopen met broodjes en hamburgers. Als we allemaal een lekker broodje hamburger hebben, zegt Ronald: 'Lalima wilt graag bij het orkest.'
Ik knik.
'Je moet ook naar school.' zegt Milan. Ik knik weer.
'Ik stel voor dat je volgende maand naar school gaat en over 2 weken kan beginnen in het orkest.' zegt Harm.
'Dat is best een goed idee.' zegt Joost.
'Zullen we dit vanavond allemaal uitzoeken?' stelt Link voor.
'Ja, goed idee.' zegt Jeremy.

De rest van de dag is gezellig. We hebben de hele dag gebbq'd en we praten over van alles en nog wat. 'Laten we morgen maar alles uitzoeken,' zegt Pascal, 'Het is al 10  uur.' Boaz, Quin en Enzo nemen afscheid en gaan ervandoor. De jongens ruimen de bbq op en ik loop naar boven. Ik pak nog even snel mijn trompet en speel "Lullaby". Als ik dat klaar heb, trek ik mijn pyjama aan en ga in bed liggen. Langzaam maar zeker vallen mijn ogen dicht.

Adopted?!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu