Please Love Me

En Büyük Hayal Kırıklığım

"Jungkook, yoongi ye neden bu kadar güveniyorsun"

Bay Kim in cümlesi ile elimdeki raporları masama koyup
"bilmiyorum, sunbeanim iyi biri beni hep korudu, doğru yolu gösterdi, ve -"

"o na bir duygu duyuyorsun"

Gözlerim anında seokjin in gözleri ile buluştu.. O anki huzurzuzlukla gözlerimi çekip elimdeki raporlara bakmaya başladım

" Jungkook, benden kaçamazsın. Yoongiye bakışlarından anlıyorum herşeyi. Nasıl olurda seni kullanan bir adama aşık olabiliyorsun"

Ayağa kalkarak onun önüne geldim

" Bay Kim, neden bahsediyorsunuz. Sunbeanim beni kullanmıyor ve evet seviyorum ben sunbeanim e karşı bir his hissediyorum lütfen bu aramızda kalsa iyi olur."

Gözlerimi onun gözlerinden kapıya doğru çevirmiştim ama keşke çevirmeseydim. Yoongi hyung bana kızgın gözler ile karşılaşmıştım.

Yavaş yavaş geri adım atarken korkutucu sessizliği seokjin bozmuştu

" ahh yoongi bizde senden bahsediyorduk. Ne tassadüf sen de buradaymışsın"

Seokjin cümlesinin ardından kahkaha atınca yoongi gözlerini bir anlık benden çekip onu izledi.

"seokjin sus, sinirlerimi bozuyorsun ve sen Jungkook söylediklerin gerçekmi."

Bana doğru adımlar atıp önümde durdu. Seokjin " sizi yalnız bırakayım," deyip laboratuvarından çıktı.

Yoongi beni kolumdan tutup orada ki bir sandalyeye otuturup karşıma geçti.

" şimdi susmayı bırak ve bana daha demin ki 'sunbeanim i seviyorum' dediğin şeyin gerçek olup olmadığını anlat"

Sonlara doğru sesi yükselince korkudan ellerim titremeye başladı gözyaşlarım da özgürlüğüne kavuştu.

"s-sunbeanim, ben ben sana söyleyecektim"

Yoongi alaylı bir gülüş ile

" neyi beni sevdiğini mi? Jungkook beni en iyi tanıyan sen erkeklerden hoşlanmadığımı bilen sen bana aşık mı oldun. Ya sen nasıl  benim gibi bir adamı seni seveceğimi düşünür"

Jungkook bu laf üzerine gözleri daha hızlı akmaya başladı. Yoongi kapıya doğru ilerleyip durdu. Arkasına dönüp

" Büyük bir hayal kırıklığısın jeon"

Kapıdan çıkıp gitmişti beni kırık bir kalp ve bir kaç damla göz yaşı ile bırakıp

.....

Evimde koltuğumda üstümde sarı battaniyem ve bir yanımda jimin hyung diğer yanımda taehyung hyung oturmuş benim ağlamamı durdurmaya çalışıyorlardı.

"jimin senin şu abinde acımasız biri. İki saattir susuyorum ama çocuğun haline bak"

" ya taehyung iki saattir susuyom deyip kırk defa bu cümleyi kurdun ve çocuğu daha fazla ağlattın"

İkisinin kavgasına göz devirip

"ya bir susun be bir aşk acısı çekiyorum saygınız olsun ve kavga edeceğinize beni sakinleştirmeye deneseniz"

Jimin hyung beni kollarının altına alıp sakinleştirmeye çalışırken, taehyung hyung söylenmeye devam etmişti.

"hem bırakın ağlıyım diyon hemde ilgilenin istiyorsun"

Hiç bir şey demeden ağlamaya devam ettim. Bir gün ya bir gün mutlu olsam ne olurdu.

Jimin ve taehyung ne kadar da beni sakinleştirmeye felsefe ikisi kavga etmekden başka bir şey yapmıyorlardı.

"ya vazgeçtim ikinizde gidin lütfen beni yalnız bırakın"

o ikisini zar zor evimden yollayıp koltuğma oturdum derin nefesler alıp orta sephanın üstündeki yoongi hyung ile olan fotoğrafımıza baktım.

Asistanlığımın ilk zamanlarıydı en saf halimizdi. Keşke o zamanlarda kalsaydık. Bugün sunbeanimin söyledikleri kalbimi paramparça etmişti. Ben onun en büyük hayal kırıklığı olmuşum ama benim istediğim onun en güzel parçası olmaktı. Şimdi ne yapacaktım en güvendiğim insanı kaybetmiştim.

Eline aldığım telefon ile sunbeanimin numarasını çevirmiştim. Elim ve beynim istemsizce onu arıyordu. Ondan özür dilerdim belkide.

Telefonu kulağıma koyup açılmasını bekledim. Telefon açılmayıca kulağımdan çektim. Doğru niye açsın ki. Telefonu sephanın üzerine koyacakken sunbeanimin in geri araması bir olmuştu. Ne yapacaktım daha deminki kuvvetin nereye gitmişti.

Ekim titrerken telefonu açıp kulağıma koydum

"Aloo sunb-"

" Ha şey yoongi şuan müsait değil şekerim seni sonra arar"

Kulağıma gelen kadın sesi ile kalbim paramparça olmuştu. Ne yani onca günün ardında üzülmek düşünmek yerine bir kadına mı sığınmıştı.

" a-aa  peki "  deyip telefonu yüzüne kapatmıştım. 

Artık içimde kopan fırtına ile daha demin kovduğum hyunglarıma mesaj attım. Yine onlara sığınacaktım.

......

Hello. Uzun süre ardından bölüm. Ne kadar da yazmaya çalışsam bir türlü yazmıyorum. İki kitaptada biraz uzun süre bekletiyorum sizleride ama elimden geldiköe çok bölüm yazmaya gayret edeceğim.

Kitaplarımı okuyup oy verdiğiniz için teşekkür ederim..