LOVIEL TREMBLED AS SHE heard Leidan's car stopped at her apartment's garage. Narito na naman ito. Sigurado si Loviel na tatakutin at sasaktan na naman siya nito. Mabuti na lang pinatay na niya ang mga ilaw. Hindi malalaman ni Leidan na naroon siya sa loob. Iisipin nito na umalis siya.Loviel heard the doorknob turned but it's locked. She heard him knocked three times.
"Loviel." Leidan called her name.
Loviel trembled in fear. Boses pa lang nito ay nabubuhay na ang takot sa katawan niya.
Leidan has been so strict on her. Ayaw nito na lumalabas siya ng apartment. Kung lalabas man siya ay may mga nakabuntot sa kanya na mga tauhan nito. Leidan was so obsessed with Loviel. Simula ng makita ni Leidan si Loviel sa isa sa mga flight nito ay hindi na nito tinantanan ang dalaga. Loviel was an active flight attendant of an international airlines pero simula nang makilala niya si Leidan ay pinahinto na siya nito sa pagtatrabaho kahit ayaw niya. Leidan even asked the owner of the airline to fire her dahil ayaw ngabniya umalis sa trabaho. Wala nang nagawa si Loviel dahil lagi ng nakabantay si Leidan sa dalaga. Hanggang sa wala nang lumalapit kay Loviel na ibang lalaki dahil kung hindi pinapabugbog ni Leidan ay tinatakot naman nito na papatayin.
Malaki ang pagpapahirap na ginagawa ni Leidan sa buhay ni Loviel. Ang pamilya ng dalaga ay itinira nito sa isang bahay na pag-aari nito. Pwede nitong gawin ang kahit na ano sa pamilya ni Loviel kapag hindi ginawa ng dalaga ang gusto niya.
"Loviel?" Leidan called for the second time.
Isiniksik ni Loviel ang katawan sa sulok ng silid kung saan hindi makikita ni Leidan kahit na sumilip pa ito sa bintana.
Loviel is scared. Ayaw niya na mahawakan siya ni Leidan dahil alam niyang pagbubuhatan siya nito ng kamay.
Tumahimik ng ilang segundo ang paligid. Tahimik na naglakad palapit sa bintana si Loviel para tingnan kung umalis na si Leidan. Napapitlag siya nang biglang tumunog ang kanyang cellphone sa bulsa. Malakas ang tunog nito na dinig hanggang sa labas. Agad na pinatay ni Loviel ang cellphone upang hind na mag-ingay.
Natigilan siya nang marinig ang sigaw ni Leidan sa labas.
"I know you are in there, Loviel. Alam mong ayaw ko na pinagtataguan ako." May pagbabanta na sabi ni Leidan. "Open the door before I break it and drag you out of this house, Loviel. Open the door!"
Mas lalong nabuhay ang takot kay Loviel. Nanginginig ang buo niyang katawan sa takot. Mabibigat ang hakbang niya habang palapit sa pinto. Loviel held the doorknob but didn't turn it.
" Leidan, please, umalis ka na." Loviel pleaded while tears flowed down on her cheeks.
"Hindi ako aalis hanggat hindi kita nakikita, Loviel. Open the door. I won't hurt you. Nangako na ako sa iyo at sa mga magulang mo na hindi na kita sasaktan 'di ba?" Leidan said calmly trying to convince her. Malambing ang tinig nito na parang sinusuyo siya.
Nagdadalawang isip na napatitig si Loviel sa nakapinid na pinto. Sa likod noon ay si Leidan na nais siyang makita. Nagtatalo ang isip niya kung bubuksan ang pinto at maniniwala sa sinasabi nito o pananatilihing nakasara ang pinto at hintayin na umalis ito ng galit sa kanya.
Loviel chose to open the door. Kapag umalis ito ng may galit sa kanya ay sigurado siyang hindi siya nito titigilan at ang pamilya niya ang gagamitin para mapapayag siya sa gusto nito.
"Sabi ko na nga ba. Hindi mo ako matitiis." Nakangiti na wika ni Leidan saka siya niyakap na tila hindi ito nagalit sa dalaga.
Hindi siya gumanti ng yakap rito bagkus ay agad siyang kumalas sa pagkakayakap nito.
"Ano bang ginagawa mo rito, Leidan?" Loviel asked.
Sa halip na sumagot ay binuksan ni Leidan ng mas malaki ang pinto na hawak ng dalaga at tuloy-tuloy na pumasok sa loob ng apartment. Naupo ito sa couch at nakangisi na tumingin sa dalaga.
"I have a good news for you, Lovie." Hindi mapalis ang ngiti ni Leidan habang nakatingin kay Loviel.
"Kung ang ibabalita mo ay tatantanan mo na ako at lalayuan mo na ako, that is really a very good news. Pero kung hindi 'yon ang sasabihin mo then it's not a good news." Loviel stayed at the door. Ayaw niya na mapalapit kay Leidan dahil hindi niya alam kung kailan ito susumpungin ng init ng ulo.
"Sinabi ko na sa iyo, Lovie, there's no chance na lalayuan kita. I want you at gagawin ko ang lahat para mapasaakin ka. To tell you the good news, your parents accepted my offer. Pumayag na sila na magpakasal tayo kapalit ng malaking pera at syempre negosyo. Isn't that a good news?" Leidan sneered at her. "Now that they said yes to our marriage, we will get married right away."
"You know that I don't like you a bit, Leidan. Kahit kaunti sa pagkatao mo ay hindi ko gusto. Paano mo naaatim na magpakasal sa babaeng hindi ka kailanman magugustuhan? Hindi ba parang pinagsisiksikan mo ang sarili mo sa akin. Are you that desperate, Leidan?" Lovie smirked. She doesn't care if it will make him mad because at that moment she also doesn't care if she get hurt.
Leidan clenched his fist as he stood up and walked closer to her. He narrowed his eyes. He was really angry now.
"Stay where you are, Leidan." Loviel feared being near Leidan. She knew she had angered him so much, so she stepped back and walked outside.
Leidan won't hurt her when other people were watching. Maraming mga kapitbahay si Loviel kaya alam niyang ligtas siya sa pananakit ni Leidan kapag nasa labas siya ng bahay.
Leidan grabbed her right hand so she won't be able to take more step backwards. Hindi na siya makakalayo rito. Leidan's gripped gave her pain. Masyadong mahigpit ang pagkakahawak ni Leidan sa kamay ni Loviel.
"I don't care if you don't like me a bit, Lovie. I'll make you mine, remember that!" Leidan hissed at her.
Nailayo agad ni Loviel ang mukha nang ilapit ni Leidan ang mukha nito sa kanya. Nandidiri siya rito kahit na araw-araw pa itong naliligo.
"Babalik ako bukas kasama ang pamilya mo at pamilya ko. We will talk about our wedding. At wala ka nang magagawa para pigilan pa ang gusto ko. You will be mine. Tanggapin mo na ang katotohanang iyon." Leidan smirked at Loviel before he left her speechless.
Hindi nakahuma si Loviel sa sinabi ni Leidan. She's hundred percent sure that there will be a wedding that will happen. Napakamakapangyarihan ng pamilya ni Leidan. Alam niyang walang magagawa ang pamilya niya sa pamilya nito.
Naiyak na lang siya sa kapalarang natamo.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
BINABASA MO ANG
Alluring Mrs. Biancaflor
Ficción GeneralAn hour after their wedding, her husband died. It was a sigh of relief for her but not for his family. Sa pag-aakala na wala na ang taong nagpahirap sa kanya at sa pamilya niya ay saka naman ito muling magpapakita. Worst is, hindi nito naaalala ang...