Alluring Mrs. Biancaflor

17 - Peace

 
 
  
  
ILANG MINUTO nang umiiyak si Loviel nang maramdaman niya ang paghaplos ni Leidan sa likod niya.

His touch made her feel calm. Huminto siya sa pag-iyak at pinilit na maging masaya sa kabila ng pangungulila sa anak.

"My baby.. Was it a boy or a girl?"

"A boy. They could've been playmate if they had a chance to see the world." Loviel knew Leidan was pertaining to his son with Paulin.

Pareho nga naman na lalaki at halos magkaedad ang mga ito. Magiging magkalaro sana silang magpinsan. Alam ni Loviel na magkikita silang muli ng kanyang anak at kakambal at ng pamangkin niya. And when that time comes, she'll make sure that there will be no more hatred and pain.

"They will probably be." Gumaan ang kalooban ni Loviel nang masilayan ang himlayan ng anak. "Thank you for giving my child a proper burial, Leidan."

"It was the least I could do, Loviel. Sana mapatawad mo akonsa lahat ng aking nagawa. I was so devastated that time. I was consumed with my guilt and pain because of Paulin and my son's death. What can I do to make things right?"

Loviel finally smile with real happiness. Her son was finally at peace now that she can remember him. Hindi siya magsasawang iparating dito sa langit na mahal na mahal niya ito.

"Just live a peaceful life, Leidan. You deserve to be happy. Sigurado ako na yon din ang gusto ni Paulin."

Nakita ni Loviel ang babaeng palapit sa kanilang kinaroroonan. Lumapit ito kay Leidan. Hindi maitatanggi ang kagandahan ng babae.

"Are you done here, Dan?" tanong nito kay Leidan saka bumaling sa kanya. "You must be Loviel. I'm Daphne."

Tinanggap niya ang kamay nitong nakalahad.

"I'm glad to meet you, Daphne."

Kahit hindi niya pa lubos na kilala si Daphne ay alam niyang mabait itong tao. At hindi maitatanggi na may magandang relasyon na namamagitan sa dalawa.

"You really looked like Paulin. Are you..?"

Alam na niya ang nais sabihin ni Daphne kaya hindi na niyabito pinatapos sa nais itanong.

"We're twins. Leidan must have told you a lot about my sister."

Daphne snorted.

"Oh not really. Konti na nga lang masasaulo ko na ang love story nila." Sarkastikong wika ni Daphne.

Leidan really needs an understanding and giddy woman like Daphne.

"Grabe ka naman sa akin. Ilang beses ko pa lang na naikukwento sa iyo ang tungkol sa amin." Depensa ni Leidan.

Natawa naman siya nang ikutan lamang ni Daphne ng mata si Leidan.

"Yeah right, Leidan. Simula ng magkakilala tayo hanggang kanina ay ikinukwento mo sa akin si Paulin at ang anak niyo. Naku, konti na lang magseselos na ako sa kanila." Nakita niya ang pagtatampo sa mukha ni Daphne.

There is really something between them.

"On the other hand, mga anghel na nga pala sila. All I can do is to pray for them to haunt you if do something bad again."

Napailing na lamang si Leidan sa sinabi ni Daphne.

"Halika na nga! Baka may mga ligaw na kaluluwa pa na sumama sa atin dahil sa bibig mo." Inakbayan ni Leidan ang babae saka bumaling sa kanya. "It was nice seeing you here, Loviel. Huwag ka na sanang malulungkot. Your son won't be happy in heaven seeing you sad down here."

"I will, Leidan. Thank you again."

Naglakad na palayo ang dalawa habang siya ay naiwan na nakatitig sa puntod ng anak.