umbrella || jenlisa

11

Ben geçen bölümü aşık olarak yazdım ama beğenilmedi çok sanırım :(

...

Jennie

Uyandığımda, dün gecenin rüya olduğu düşüncesinden korktuğum için gözlerimi açmamıştım. 

Fakat belimde gezinen soğuk el ve boynuma değen sıcak nefesi dünün rüya olmadığını doğrular nitelikteydi.

Gözlerimi açmasam bile bedenime çöken yorgunluk ve üşüme hissi, bacaklarımı kendime çekip yatakta küçülmeme sebep oldu.

Bu haraketimle arkamda, belime sarılarak uyuyan tanrıça görünümlü kız uykulu uykulu mızmızlanmıştı. Sonra ise iç çekip kafasını boynuma gömmesi, kokusunda boğulma isteği yaratmıştı.

Gözlerimi araladığımda, camdan sızan güneş ışığı ile hızlıca gözlerimi tekrar kapattım.

Onu uyandırmamaya çalışarak ona doğru döndüğümde, ikimizin de üstünde sadece tişört olduğunu fark etmemle gözlerim açıldı.

Dağılmış kakülleri, pürüzsüz yüzü ve nemli saçları ile, ona sadece "güzel" demek kesinlikle hakaret olurdu. Güzelden de öte bir şeydi ve ömrüm boyu onu izleme isteğini bastırıyordum.

Perdenin ardından sızan ışık dışında oda aydınlanmıyordu ve Lalisa'nın kusursuz teni loş ışıkta mükemmeldi.

Gözlerimi ondan ayırıp etrafıma baktığımda, geçen sefer uyuduğum odada olduğumu anlamıştım.

Tüm evi çoğunlukla krem rengi ile döşenmiş olmasına rağmen, odasında mor, siyah ve krem rengi uyumu vardı. Bütün uyumu bozan mavi battaniye ise tam olarak benim üzerimdeydi. 

Dikkatlice baktığımda üşümemem için, altımızdaki yorganın üstüne mavi bir battaniye örttüğünü anlamıştım.

İç çektim ve yüzüne yaklaştım. Bacaklarımız yorganın altında birbiri ile sarmalıyken, yüzlerimiz arasında az mesafe vardı.

Nefesim yüzüne çarpıyordu ve bu, onun uyanmasına sebep olmuştu. Gözleri yarım açıkken, ufak bir tebessüm etti ve yüzüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına itti.

Tam olarak açılmamış gözleriyle bana bakarken, soğuk elini yanağıma koydu.

Uyandığımda üşüyen bedenim, tenini hissettiğimde yanmaya başlamıştı. 

Bacakları yorganın altında haraketlendi ve sıcak bacaklarıma sürtünüp gerindikten sonra eski pozisyonunu aldı.

Hiç bir şey yapmayıp, artık tamamen açılmış bal rengi gözlerine bakıyordum. Soğuk bedeni üşümeme değil, yanmama sebep oluyordu.

Avuç içi yanağımdayken ve baş parmağı yanağımı okşuyorken, tekrar uykuya dalacağımı sanmıştım.

Beni kendine çekip, başımı göğüsüne koydu ve saçlarıma bir öpücük bıraktı. "Üşüyor musun?"

Yeni uyanmış sesi ile söylediği cümle, güne bu mükemmel sesle başlamak için neyi hak ettiğimi sorgulamama sebep oldu.

Olumsuz anlamda kafamı salladım ve başımı yumuşakça yastığa koyup yataktan kalktı.

Yastığı dikleştirdim ve oturur pozisyon alıp onu izlemeye başladım. Uzun bacakları, dolabına doğru adımladı, bir çekmeceyi açıp tonlarca siyah uzun çoraptan birini alıp giydi.

Güzel gözleri komidinin üzerinde duran, eski çalar saate baktığında, onunla beraber bakışlarım oraya yöneldi. 

Eski, kenarları soyulmaya başlamış parlak siyah çalar saate göre, saat 10.30'du.