#2gether (Roommate Edition) [Completed] ✔

Chapter 6 : Something Crazy

Tine's POV

          This is it! First day of class. I enhale and exhale a little bit and I started to walk at the corridor. Maraming studyante na rin ang mga narito. Kitang-kita naman sa kanila na nagagalak silang makita ulit ang mga dating kaklase't kaibigan nila. I wish may kakilala rin ako dito para komportable rin ako tsaka may makausap ako.

          Nagpatuloy lang ako sa paglalakad dahil hinahanap ko ang aking room. Grade 11 - S2. Sa dinarami-rami bang room ang nandito sa school siguro aabutin ako ng dalawang oras kakahanap.

          "Saan na bayun?" sabi ko sa sarili. "Kanina pa ako naglalakad hindi ko pa rin makita" dagdag ko.

          "Baka ma-" hindi ko na natapos yung sasabihin ko dahil nadapa na ako. Hindi ko kasi napansin na may flower base pala sa harap ko dahil busy rin ang mga mata ko kakahanap. Ang sakit nun. Ahhh.

          May naramdaman akong taong palapit sa akin. "Hey, okay ka lang?" tanong niya. Humarap ako kaagad sa kanya. I'm shocked. It's him, Sarawat. I don't know na dito rin pala siya pumapasok. Nauna kasi akong lumabas ng bahay kanina. He help me to get up. Pinagpagan niya pa ang aking damit at short. "May sugat ka" huh? Saan? Tumingin tingin ako sa katawan at oo nga may sugat nga ako at my wrist.

          Tumingin ako sa kanya. He looks so worried. I can see the panic in his brown eyes. He grabbed my wrist and I started to flinching. He grabbed my other arm and we started to walk. I don't know kung saan niya ako dadalhin, baka sa clinic or something na may first aid kit. I bit my lip because of the pain. Forcing myself not to cry. The cut is kinda deep that's why it really hurts and my blood can't stop flowing.

           We finally arrived in the Clinic and nobody is here. "Umupo ka diyan sa kama" sabi niya at umupo na ako sa kama.

          He looked at my wound. "It's look quiet deep" he said with his husky sexy voice that made me blushed and I look away.

          "It's nothing at all" I feel ashamed.

          "Hey look at me" he said. Hindi pa rin ako tumitingin sa kanya. What if makita niya na I'm blushing?. Geez. "Hey It's alright, magiging maayos din ang lahat" that time unti-unti akong tumingin sa kanya dahil na rin napakakomportable ng kanyang boses. His eyes are filled with worry. But when he met mine. Nabawasan ang kanyang pag-alala and I just felt the tingly sensation on my stomach. I shouldn't feel this way towards my roommate. I bit my lip. Hindi ako makagalaw sa harapan niya. I felt paralyzed.

          He look around at the cabinet and bring out the first aid kit. "Now give me your hand" so I did. He puts some betadine to clean the wound. I bit my lip again and again. It hurts. I pulled my wrist away from him but his fighting. Patuloy pa rin niya ang paglagay ng betadine sa sugat ko. "Okay lang yan".

          I noticed that he's really close to my face.

          After he cleans it , he puts a bandage on it.

Sarawat's POV

          I can't believe that I'm doing this but I smiled. This guys is really childish. Hindi ko alam kung anong meron sa kanya. He's like a lost child. As he fights the urge  to not cry. There's something on this guy that just made me laugh the first time I laid my eyes on him.
         
          He just reminds me of someone I love a long very time. But this time, it was a new feeling and I loved it.

          I hear someone enter the room. And it's the nurse. "What happened?" she asked.

          "He fell in the ground" I said.

          "Oh really! I need to get the first aid kit" pagalala niya.

          "Nalagay na po ni Sarawat" sabi ni tine. Tinignan ko si tine at nginitian niya ako.

          "Ganun ba, so kaya mo namang pumasok ngayon" the nurse asked.

          "Yes po hindi naman po sa paa ang sugat ko!" tine said. I looked at my watch and I'm late. I need to go. Baka hindi maniwala yung teacher ko na may aksidenteng nangyari.

          "Ummm! Tine, I must go" pagpapaalam ko kay tine. He nod like a child and smile at me. Umalis na ako sa clinic at tumatakbo papuntang room. Bago lang ako dito sa school at hindi ko pa kabisado ang lugar na to. Kaya nagtanong tanong ako kung saan papuntang G11 - S1 room.

          After 15 minutes ay nakarating na rin ako sa room. And I'm late, it's predictable. Dahan-dahan akong pumasok ngunit nakita pa rin ako ng adviser namin. "You there? Sa tingin mo hindi kita mapapansin?" sabi niya as she pointed her stick at me. "Bakit ngayon ka lang pumasok?" dagdag niya.

          "Ummmm". Nag-iisip ako ng pwede kong sabihin na kapani-paniwala. Hindi ko alam kung maniniwala siya kapag sinabi ko ang totoo. "Ummm kasi po Ma-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil pinutol ng isang studyante.

          Tumayo siya at sinabing "Ma'am Nakita ko po siya na inutusan ng principal".

          "Ganun ba? Sige umupo ka na jan, Sa susunod hindi ko na papalampasin ang mga ganitong pangyayari" sambit ng adviser namin.

          Umupo na ako sa upuan at humarap ako sa likod upang magpasalamat sa estudyanteng nagligtas sa akin. "Thank you" pagpapasalamat ko sa kanya ng pabulong.

           "You're welcome" sabi niya at ngumiti sa akin ng matamis.

~*~

Hi guys sorry sa mabagal na update, nawalan ako ng load tapos pagbukas ko ng wattpad sa draft ee kailangan raw ng internet kaya hindi ako nakapagsulat hehehe. Sorry.

Tingin niyo sino kaya ang bagong kaibigan ni sarawat, ano kaya pwede kong gawin sa personality ng character na yun? Lalaki ba o babae? Tulong naman jan please hehehe.

Thank you for reading! Lovelots