15. Bölüm: Ravenclaw'un Diademi

5.8K 470 200
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Hermione, 6. senelerinde Cisimlenme sınavını verdiği günü anımsadı. Sanki bir lastiğin içinden geçiyormuş gibi bedeninin sıkıştığını midesinin bulandığını hatırlıyordu.

 Ayakları yerden kesilirken Tom'a daha da sıkı tutundu. 

Harry henüz reşit olmadığı için sınava girememişti. Ron ise geride kaşının yarısını bıraktığı için yani ufacık bir Septirme yaşadığı için geçememişti. O zamanlar içinde yeniyetmeliğin enerjisi ve heyecanı vardı. Artık sönmüş bir alevdi. Ama uzun zamandan beri ilk kez sanki Harry ve Ron'la yaşadıkları tehlikelere benzer bir maceraya atılıyor gibi hissediyordu. 

 Ayaklarının tekrar zemine değdiğini hissettiğinde yüzüne çarpan esinti nefesini kesti, rüzgârın uğultusu kulaklarını doldurdu. Hava buz gibiydi. İnanamasa da Cisimlenerek bir ülke değiştirmişti! Bu gerçekten güç ve çaba isteyen zor bir büyüydü. Ama Tom Riddle da azimliydi. Büyü gücünün yüksekliğini çalışkanlıkla perçinlemiş kişilerdendi. İşte tam bu esnada çakan şimşek etrafı aydınlattı, ardından bir gürleme. Henüz yağmur yoktu. Fakat oluşmaya başlayan fırtına etraftaki ağaçları kukla gibi sağa sola savururken Tom, eliyle bir pub'ı işaret etti.İlk iri damlalar düşmeye başladı omuzlarına. Sonra barut rengindeki gök tekrar gürledi. Fırtınanın ıslığını işittiklerinde kendilerini içeri atmayı başarmışlardı. Pub boş sayılırdı. Yaşlı barmen elindeki cam bardakları kirli bir bezle ovuyordu. İkilinin içeri girmesini umursamadı bile.

"Orman yakınlarda mı?" diye fısıldadı, Hermione. Tom cebinden katlanmış haldeki ufak haritayı çıkardı. Belli ki bir kitaptan koparılmıştı kenarı tırtıklı kağıt parçası. "Yürüyerek on dakikada ulaşabiliriz. Lanet kırıcılık yapmamız gerekecek."

"En iyi dersim Tılsım'dı." 

Tom güldü. Ama hemen sonra ciddileşti. "Üzerimize bir ısıtma ve kurutma büyüsü yapacağım. Yağmur bizi etkilemeyecek. "

Birkaç dakika sonra çayırlık alana varmışlardı. Üzerlerine düşmesi gereken yağmur damlaları yön değiştiriyordu ve sanki sıcacık bir kürenin içindelermişçesine soğuk hava yok olmuştu. Ormanın girişine geldiklerinde Hermione hemen arkasına dönüp, "Repello Muggletum," dedi. "Muggle uzaklaştırıcı, ha? Güzel fikir." Artık ormanın içine girmişlerdi. Etraf sık ağaçlarla örülüydü. Hatta o kadar sıktı ki Tom'un büyüsünün etkisi geçmesine rağmen ıslanmıyorlardı. Sadece tek tük damlalar... Burası adeta Yasak Orman'ı anımsatıyordu. "Birkaç dakika sonra büyünün alanına girmiş olacağız. Girdiğimizde...anlayacaksın."

"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tomione - Işıltı ve İhtirasHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin