AYNALARIN ÖTESİNDE

|A.Ö| ∆§∆ 1.5 ∆§∆ [Hediye]

Önerilen Şarkı: Ashe≈Moral Of The Story

Sarp'ın kollarının arasında yatan bedenim hızlı sert sarsılmalar ile kendine gelmişti. Kendime gelen bedenim sadece korku ve şaşkınlıkla Sarp'a baka kalmıştım. Beni yaşadığım şoktan çıkarmak için konuşurken diğer yandanda gözlerinden akan yaşlar yanaklarından aşağı süzülüyorlardı. Sarp'ı hiç bu kadar güçsüz çaresiz görmemiştim. "Sarp ?" ağzımdan çıkan tek kelime ile başımı göğsüne bastırıp sıkıca sarılırken diğer yandan da başını saçlarımın arasına gömüp delicesine ağlıyordu, aniden duraksadım ve kendimi geri çektim. Göz yaşları içinde kalan Sarp'a baktım. "İyiyim ben sadece.." ellerimle gözlerimi ovuştururken yaşadıklarımı, o siyah silüeti hatırladığımda titreyen bedenimi saklamak için ayağı kalktım. Yerde oturup yaş dolu gözleri ile beni takip eden Sarp'a tekrar baktım. "Sadece bütün gün tek lokma yemedim birde gece uyumadığım için bayılmış olamlıyım, bir şeyim yok biraz istirahat etmem gerekiyor sadece." dün gece aramızda geçenler ikimizinde aklından çoktan uçmuştu.

Banyoda yaşadıkları mı anlatamazdım yoksa o aptal haplardan daha fazla verecek üstüne yine deli muamelesi eden psikiyatristlere gidecektik. Sanırım onlardan kurtulmanın en iyi yolu umursamamaktı, görmezden gelmek.

Aradan geçen bir kaç gün başımızı dinlemiştik rüyalar ilginç bir şekilde kesilmişti. Neden kesildiği umurumda değildi ve aşırı mutluydum tıpkı eskiden olduğum gibi dertsiz, korkusuz hissediyordum. Yüzüme yerleşen bir kaç öpücük uyamama sebep olmuştu Sarp'ın olduğunu düşünerek kollarımı boynuna dolayıp yaklaşırken gözlerimi araladım. O zaman karşımda o gece ki korkunç mavi gözlerle karşılaştığımda atabildiğim kadar büyük bir çığlık attığımda tekrar uyanmıştım. Başımı yana çevirdiğim de Sarp'ın yeri boştu korkuyla pikeyi üzerimden atıp odadan koşarak ayrıldım. "Sarp, Sarp!" koridorun sonundaki kapıdan kafasını çıkardığında derin bir nefes alabilmiştim. Sarp'ın üzerimde ki şaşkın bakışları bir kaç saniye içinde sırıtmaya döndüğünde bakışlarının olduğu yere döndüm, pijamam kilotuma sıkıştığını fark ettiğimde iki hamlede düzelttim. Sırıtan suratına ayağımdaki peluşu çıkarıp fırlattım. "Komik mi ?" dediklerimin üzerine yanıma koşup bacaklarımdan yakaladı ardından kilim gibi beni omuzuna attı. "Sarp sal beni." dedim omuzuna vurarak.

"Siz isteyin yeter." dedikten sonra yere indirdi.

"İşte böyle olacaksın sözümden çıkma aferin." dediğimde şaşkınlıkla bana baktı.

"Sen varya." kollarının arasından kaçıp kızarmış ekmek kokusunu takip ettim, mutfaktan geliyordu. Mutfağa girdiğimde karşımda duran koca sofra karşısında ilk gördüğüm ekmeği alıp büyük bir ısırık aldım. Sarp'ta gelince beraber kahvaltıya oturduk.

Kahvaltıdan sonra Sarp işe hazırlanmak için odaya gittiğinde ben yemeğe devam ediyordum. Sarp hazırlandıktan sonra hâlâ ben masada hâlâ yemek yemekle meşguldüm. Yanıma gelince elmacık kemiğimin üzerine ve dudağıma öpücükler bıraktı. Mutfaktan ayrılacakken duraksadı. "Akşam yemeğe çıkıyoruz saat sekizde işten alırım seni." dedikten sonra göz kırptı. Bu habere gülümseyememiştim çünkü vaktim yoktu, şirkete gitmediğim için biriken bir yığın işim olduğunu az da olsa tahmin edebiliyordum.

"Başka zaman çıksak bugün geç dönebilirim işten." dediğimde aniden sinirlendi. "Sinirin bana sökmez istediğin kadar öyle bakabilirsin." bir süre daha bana öyle bakınca "Tamam tamam olur bana uyar." yüzündeki gülümse ile evden ayrıldı. Kapının kapanma sesini duyduğum saniye elimdekileri bırakıp doğruca kızları aradım.

"Ezgi nerdesiniz....tamam iyi elinizi çabuk tutun daha işe gideceğim." aradan geçen yirmi dakikada evi toparlamış, işe çoktan hazırlanmıştım ama elim kolum bağlı kızları bir de yetmezmiş gibi hocayı bekliyordum. Çalan kapı ile yerimden sıçramıştım acaba Sarp mı gelmişti ? Hızlı adımlarla kapıya ilerledikten sonra kapıyı kendime çektim. Tam karşımda kızlar ve hoca duruyordu.