«Lia όλα καλά;» Με ρωτάει η Alicia ενώ το μυαλό μου είναι κολλημένο σε εκείνον πάλι και την συμπεριφορά του απέναντι μου η οποία έχει αλλάξει από τότε που μαλώσαμε μέσα στο γραφείο του διευθυντή.
Φωνές αγοριών αρχίζουν να ακούγωνται από έξω , δυο αρκετά γνώριμες φωνές. «Πώς τολμάς!» Φωνάζει ο Tony.
Νεύω θετικά και σηκώνομαι από το τραπέζι «Που πάς τώρα;» Με ρωτάει η Alicia αλλά δεν της απαντάω αφού βγαίνω γρήγορα από την καφετέρια , φωνές ακούγονται στο τέλος του διαδρόμου έτσι τρέχω προς τα εκεί.
Ο Tony βρίσκεται πάνω απο τον Seb ενώ τον χτυπάει στο πρόσωπο και αίμα αρχίζει να τρέχει απο τα χείλη και τη μύτη του Seb. Στέκομαι ανάμεσα στο πλήθος παιδιών που δεν κάνει τίποτα για να τους σταματήσει αντιθέτως στέκεται απλά και τους κοιτάει ενώ κάποιοι άλλοι απολαμβάνουν το θέαμα.
«Tony τι κάνεις;!» Του φωνάζω και γυρνάει αμέσως να με κοιτάξει , το βλέμμα μου γεμάτο ανησυχία αλλά και αηδία που τον βλέπω σε αυτή τη κατάσταση. Δεν σταματάει όμως , αλλά αυτή τη φορά ο Seb έχει το πάνω χέρι με αποτέλεσμα τα χείλη του Tony να αρχίσουν να τρέχουν αίμα , όπως και το μάτι του που φένεται αρκετά πρησμένο από το χτύπημα.
Αρχίζω να ανυσηχώ αφου κανένας απο τους δύο τους δεν σταματάει. Δεν είχε τον Tony για τόσο βίαιο σε σημείο που θα φοβόμουν να προσπαθήσω να τον σταματήσω , αποφασίζω να μην μπω ανάμεσα τους καθώς τρέχω προς το γραφείο του κ.Preston για να βάλει μία τάξη.
Μπαίνω μέσα στο γραφείο του ενώ προσπαθώ να σταθεροποιήσω την ανάσα μου αφού έτρεχα σαν τρελή και δεν είμαι ιδιαίτερα λάτρεις της γυμναστικής , ειδικά αφού έχω και τον Tony να με γδίνει με το βλέμμα του , όταν δεν κοιτάει τον πισινό της Kim.
Ο κ.Preston αρπάζει τον Tony πάνω από τον Seb και τους χωρίζει ενώ ο Adam κρατάει τον Seb και προσπαθεί να τον καθησυχάσει μιας και φενονται αρκετά φορτισμένη και οι δύο τους.
Ρίχνω το βλέμμα μου προς τον Tony για να βεβαιωθώ πως είναι καλά , παρόλο που εκείνος με κοιτάει είδη κάνω ένα βήμα για να τον πλησιάσω αλλά η Kim παίρνει τη θέση μου , χαϊδεύοντας τα ματωμένα χείλη του Tony. Τα μάτια του ακόμη πάνω μου. Ενώ εγώ χαμηλώνω το βλέμμα μου.
Γυρνάω από την άλλη και βλέπω τον Seb που φένεται αρκετά χτυπημένος , τρέχω αμέσως προς υο μέρος του και τον αγκαλιάζω. Τυλίγω τα χέρια μου γύρω του και ανταποδίδει την αγκαλιά με τα χέρια του τυλιγμένα γύρω από τη μέση μου.
YOU ARE READING
Forever you
Teen Fiction«Δέν είσαι αυτός που ερωτεύτηκα κάποτε»λέω ενώ απομακρύνομαι απο κοντά του με ένα φοβησμένο ύφος σχηματισμένο στο πρόσωπο μου. «Τότε καλύτερα να μήν με γνώριζες ποτέ» λέει κρύα και φεύγει γυρνώντας την πλάτη του προς το μέρος μου. ... Η Λία μια 18χ...
