Περπατάω στο διάδρομο του σχολείου ενώ κατευθύνομαι προς το ντουλαπάκι μου , ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου με το που βλέπω τον Seb να έρχεται προς το μέρος μου. «Καλημέρα» λέει και ακουμπάει το χέρι του πάνω στον τοίχο δίπλα από το ντουλάπι μου. «Καλημέρα» του λέω και παίρνω τα απαραίτητα βιβλία που θα χρειαστώ για την ημέρα. Αρχίζουμε να περπατάμε στο διάδρομο για να πάμε στην τάξη μας αφού το κουδούνι έχει ήδη χτυπήσει.
«Λοιπόν ξέρω πως είναι ακόμη γρήγορα αλλά πως σου φένεται εδώ» γυρνάω και τον κοιτάω «Ωραία είναι για αρχή» του απαντάω , ενώ ένα χέρι τηλήγεται γύρω από τους ώμους του Seb και αυτός ξεφυσάει. Τοny.
«Λοιπόν Sebastian βλέπω γνώρισες την καινούργια» του λέει αυτός ενώ ένα ειρωνικό ύφος είναι κολλημένο στο πρόσωπο του , δέν απαντάει στην ερώτηση του απλά φεύγει το χέρι του Τοny από πάνω του. «Ωωω του Seb του αρέσει η..το όνομα σου;» με ρωτάει και στρέφει την προσοχή του πάνω μου. Απλά τον αγνοώ και ρολάρει τα μάτια του γυρνώντας πίσω στον Seb «Δικέ μου άσεμε» του λέει αρκετά ενοχλημένος ο Seb «Έλα πλάκα κάνω» του λέει ενώ ανακατέβει τα μαλλιά του παιχνιδιάρικα με το χέρι του , για να τον πηράξει.
Μπαίνουμε μέσα στην τάξη και ο Τοny ακολουθεί απο πίσω, τέλεια είναι και αυτός στην τάξη μας. Σκέφτομαι απο μέσα μου καθώς ένας αναστεναγμός βγαίνει απο το στόμα μου , αφού κουράζομαι και μόνο που το σκέφτομαι.
Κάθομαι στη θέση μου και ο Tony παίρνει την πρωτοβουλία και κάθεται δίπλα μου αφήνοντας τον Seb να στέκεται σαν κούτσουρο και να μας κοιτάει , κυρίως εκείνον σηκώνοντας το φρύδι του. «Οο σόρρυ» λέει ο Tony ειρωνικά «εδώ ήταν η θέση σου;» του λέει τελείως αδιάφορος ενώ ξέρουμε και οι δύο πως δέν τον ενδιαφέρει καθόλου , απλά περνάει την ώρα του. Ο Seb ρολάρει τα μάτια του «Ναι αν δέν έχεις πρόβλημα» του απαντάει εξίσου ειρωνικά ο Seb , ο Τοny ανεβάζει τα πόδια του πάνω στο θρανίο σαν να του ανήκει , βγάζει την τσίχλα απο το στώμα του και την κολάει πάνω στο θρανίο «Ουπς , τώρα είναι δικό μου» λέει , προτού προλάβει ο Seb να του απαντήσει , τους διακόπτη η καθηγίτρια η οποία φένεται αρκετά ενοχλημένη αφού δέν μπόρει να αρχίσει το μάθημα της.
«Seb παιδί μου τη θα γίνει , θα καθίσεις;» Τον ρωτάει και αυτός σέρνει τα πόδια του και κάθεται στο ακριβώς δίπλα θρανίο , ρίχνοντας ένα δολοφονικό ύφος στον Τοny και σχηματίζει την λέξη ευχαριστώ με το στόμα του χωρίς να ακουστεί όμως. Περίεργο που κάνουν έτσι ενώ είναι στην ίδια ομάδα.
VOUS LISEZ
Forever you
Roman pour Adolescents«Δέν είσαι αυτός που ερωτεύτηκα κάποτε»λέω ενώ απομακρύνομαι απο κοντά του με ένα φοβησμένο ύφος σχηματισμένο στο πρόσωπο μου. «Τότε καλύτερα να μήν με γνώριζες ποτέ» λέει κρύα και φεύγει γυρνώντας την πλάτη του προς το μέρος μου. ... Η Λία μια 18χ...
