«Καλημέρα όμορφη» μου λέει η Alicia και μου χαμογελάει γλυκά και κάθεται στο τραπέζι «Καλημέρα» της λέω και ανταποδίσω το χαμόγελο. Ο Seb μας πλησιάζει και κάθεται και αυτός μαζί μας.
Κοιτάω γύρω μου αλλά δέν τον βλέπω , ξαφνιάζομαι που με νοιάζει ξαφνικά , ίσως η ιδέα στο οτι ο Tony είναι ο δικός μου Antony μου κινεί αρκετά το ενδιαφέρον.
Ο Seb με κοιτάει και τρίβει το σβέρκο του «Ψάχνεις κάποιον Lia;» Με ρωτάει και στρέφω την προσοχή μου προς το μέρος του. «Εεε όχι , τίποτα μωρέ απλός κοιτούσα» λέω προσπαθώντας να καλύψω τον εαυτό μου ο οποίος αυτή τη στιγμή ψάχνει τον Tony.
«Δέν θα έρθει σήμερα» μου λέει ξέροντας ακριβώς τι σκεφτόμουν αυτή τη στιγμή «έχει μια δουλειά» και μου κλίνει το μάτι του.
Το υπονοουμενο του Seb παίρνει τις ελπίδες μου της τσαλακώνει σαν μια κόλλα χαρτί και της πετάει στον κάδο μαζί με τα υπόλοιπα σκουπίδια. «Δέν καταλαβαίνω τι ενοείς» του λέω παίζοντας την αδιάφορη και πίνω ακόμη λίγο απο τον καφέ μου.
Τη δουλειά έχει; Με καμιά ξετσίπωτη θα είναι , όπως είναι και οι άλλες όλες δηλαδή. Εκνευρίζομαι στη σκέψη οτι τώρα είναι με άλλην και βολεύομαι καλύτερα στη θέση μου δένοντας τα χέρια μου κάτω απο το στήθος μου.
«Παιδιά εγώ πάω λίγο στην τουαλέτα» λέει η Alicia , μόλις σηκώνεται από την καρέκλα και φεύγει ο Seb φέρνει το σώμα του μπροστά στο τραπέζι και με κοιτάει καχύποπτα «Απο πότε σε ενδιαφέρει εσένα που είναι ο Tony» μου λέει και το μυαλό μου πέρνει φωτιά στο άκουσμα του ονόματος του. «Εε; Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο» γελαέι «δέν το είπες , φένεται όμως Lia σε εχώ δεί πως τον κοιτάς τις τελευταίες μέρες».
η ιδέα πως ο Anthony είναι ο Tony μου ξυπνάει αναμνήσεις , τον είχα ερωτευτεί κάποτε , περάσαμε αρκετά μαζί καλά και κακά.
«Δέν θα καταλάβεις Seb και πραγματικά ούτε εγώ καταλαβαίνω» ακουμπάει τον ώμο μου «Εγώ σου λέω απλα να προσέχεις , είμαι αρκετά χρόνια φίλος μαζί του» «Δηλαδή πόσο καιρό;» Τον ρωτάω και σκέφτεται για λίγο «3 χρόνια περίπου» χμμ. «Σου μήλαγε καθόλου για καμια Lidia;».
«Εε δέν ξέρω αν πρέπει να σου πώ». «Γύρισα παιδιά» λέει η Alicia και μας κοιτάει «Τί λέγατε;» Χαχ «τίποτα μωρέ γενικά μηλούσαμε» λέω και ο Seb δέν λέει κάτι.
...
Περπατάω μέσα στους άδιους διαδρόμους του σχολείου μιας και όλοι βρίσκονται στίς τάξεις του και εγώ βγήκα για να πάω τουαλέτα μιας και δέν μπορούσα να κρατηθώ άλλο.
YOU ARE READING
Forever you
Teen Fiction«Δέν είσαι αυτός που ερωτεύτηκα κάποτε»λέω ενώ απομακρύνομαι απο κοντά του με ένα φοβησμένο ύφος σχηματισμένο στο πρόσωπο μου. «Τότε καλύτερα να μήν με γνώριζες ποτέ» λέει κρύα και φεύγει γυρνώντας την πλάτη του προς το μέρος μου. ... Η Λία μια 18χ...
