«Γιατί ήρθα εδώ;» Ρωτάει ενώ κάνει ένα βήμα προς το μέρος μου , ενώ εγώ κάνω ένα πίσω με αποτέλεσμα να κάτσω πάνω στο κρεβάτι μου.
«Ξέρεις Lia με έχεις παρεξηγήσει από την πρώτη μέρα , να όσα ακούγονται για εμένα δεν είναι όλα αλήθεια» λέει ενώ μου κλίνει το μάτι και καταλαβαίνω το υπονοούμενο του.
Ναί Tony όλοι ξέρουμε πως έχεις κοιμηθεί με το μισώ σχολείο ή ίσως την μισή πόλη. Ντάξει το παρακάνω αλλά αλήθεια , δεν νομίζω να υπερβάλλω τόσο.
«Tony έκανα μια προσπάθεια , αλλά αλήθεια δεν βοηθάς , αλήθεια είχες ποτέ φίλες κορίτσια;» Λέει να απαντήσει αλλα τον διακόπτω αμέσως μιας και ξέρω τη σκέφτεται «χωρίς να της πηδάς» ολοκληρώνω και καταπίνει τις λέξεις που ήθελε να πει.
«Εντάξει , το ξέρω πως κάνω βλακείες αλλά δώσε μου μια ευκαιρία, αλήθεια σε θέλω δίπλα μου» μια μικρή ελπίδα άναψε μέσα μου στο άκουσμα των τελευταίων λέξεων του «σαν φίλη μου» και έσβησε με μόνο τρεις λέξεις.
Δαγκώνω το κάτω χείλος μου. Και περνάει το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του νευρικά. «Γαμώτο Lia»
Λέει και έρχεται πολύ κοντά μου.
Χωρίς να πει περετέρω λέξεις ακουμπάει το λεμό μου ενώνοντας τα χείλη μας. Η γεύση του δεν έχει αλλάξει καθόλου απο παλιά , είναι όπως την θυμώμουνα. Όπως και ξέρει ακριβώς τί να κάνει. Ανοίγει το στόμα του , και ησχωρή τη γλώσσα του στο παιχνίδι. Κάνοντας το πιο έντονο με αποτέλεσμα μια ανάσα ξεφεύγει από το στόμα μου , κάνοντας τον να χαμογελάσει.
Ξέρω πως αυτό είναι τελείως λάθος , αλλά το σώμα μου δεν με αφήνει να το σταματήσω. Το θέλω.
Μπράβο Lia είσαι ακόμη μια κλασική φίλη του Tony Preston. Μόλις κατάφερες να μπείς στη λίστα του ως υποψήφια νούμερο 1001.
Σταματάμε ενώ παίρνουμε ανάσες και οι δύο. «Τελικά είχες δίκιο πριν, μέσα στα αποδυτήρια , αλλά πάντα πέρνω αυτό που θέλω» λέει και βγαίνει από το δωμάτιο μου. «Καλυνήχτα Tony» λέω απο μέσα μου και χαμογελάω με την σκέψη του τί έγινε πρίν ένα λεπτό.
Πάντα φίλαγε τόσο καλά; Αναρωτιέμε και γελάω μαζί μου. Τώρα τί είμαστε; Τίποτα δεν είσαστε Lia. Φίλοι. Ναι.
Μπαίνω μέσα στο σχολείο και βλέπω τον Seb που πέρνει τα βιβλία του μέσα από το ντουλαπάκι του και του χαμογελάω. Κατευθήνομαι προς το μέρος του και περπατάμε μαζί μέχρι την τάξη.
Με σταματάει λίγο πρίν μπούμε μέσα , ενώ κρατάει το χέρι μου. Βλέπω τον Tony που έρχεται προς εμάς και απομακρύνω το χέρι μου. Ο Seb το καταλαβαίνει και ξίνει το σβέρκο του.
YOU ARE READING
Forever you
Teen Fiction«Δέν είσαι αυτός που ερωτεύτηκα κάποτε»λέω ενώ απομακρύνομαι απο κοντά του με ένα φοβησμένο ύφος σχηματισμένο στο πρόσωπο μου. «Τότε καλύτερα να μήν με γνώριζες ποτέ» λέει κρύα και φεύγει γυρνώντας την πλάτη του προς το μέρος μου. ... Η Λία μια 18χ...
