PARALEL (MALEC)

Magnus

Biliyorum yine uzun bir zaman oldu ama sonunda yazıyorum yeyy♡ Neysee iyi okumalar yorum atmayı unutmayın sizi seviyorumm♡♡

Bölüm şarkısı: 911

"Doctors on the other line cause he's not coming home tonight and I just took my last pill."

"Doktorlar diğer hatta çünkü o bu gece eve gelmiyor ve ben son hapımı içtim."

İzzy nin olayı herkesi sarsmıştı. Simülasyon olayı hep böyle sözlü olacaksa kolay olacaktı. Kendimi hazırlamıştım. Ben girmek istiyorum dedim.

Herkes kafasını tamam olarak salladı. O sıra yanıma Alec geldi. "Dikkatli ol! Sakın unutma sadece bir simülasyon."
Tamam dedim. Ve karanlık odaya giriş yaptım.

Her yer karanlıktı. "Hoş geldin Magnus. Senin korkun olarak senin en kötü anını tekrar yaşamak var. Kolay gelsin"

Bir anda kendimi üniversite yıllarımdaki yurt odamda buldum.

Hangi anı olduğunu anlamıştım. Vücudumu kontrol edemiyordum konuşamıyordum. Sadece yüzümü oynatabiliyordum. Gülümseyip ağlayabiliyordum.

Tekrar o anı yaşamak istemiyordum. Gözlerimi kapatmaya çalıştım.yapamıyordum.

Annemle babam ayrılmışlardı ve ben onlara biseksüel olduğumu açıklamıştım ve babam sen benim oğlum olamazsın çık git hayatımdn demişti.

kendimi çok güçsüz hissediyordum bir gün odama gittim hiç gücüm yoktu bir mektup yazdım. Alece üvey kardeşime.

Ve daynamadım odama gittim bütün odamı ağlayarak topladım aslında çok düzensiz bir kişiyimdir örtümün üstüne 2 tane oyuncak hayvanımı koydum

Tarçın ve Pinky
kiçüklüğümden kalan 2 oyuncak daha çok kardeş gibi Ağladığım zamanlar Pinky e mutlu olduğum zamanlar Tarçına sarılır konuşurdum.

Ve anneme bir mektup daha yazdım
Sonra evin her köşesinde gezdim yani yurttaki evimden bahsediyorum.

O ev Heatherla ikimizindi. Heather benim o zamanki sevgilimdi ve Alecin de en yakın arkadaşı. Ve Heather 3 gündür eve gelmiyordu.

Galiba Alecte  kalıyordu bilmiyordum. Ağlayarak umutsuz bir şekilde banyoya gittim ve küveti açtım. üstüme Alecin bana yılbaşı çekilişi sonucunda aldığı bordo tişörtü giydim altıma ise heather ın aldığı şortu...

Elime benim babamın özel yaptırıp bize verdiği bıçağı aldım orada ağlamaktan duramıyordum ama bir yandan da mutluydum hayatım sona erecekti

Bütün sorunlar yok olacaktı
ALEC HEATHER BABAM VE HER ŞEY...

Bıçağı bileğime koydum ve yukarı doğru çekmeye başladım her yer kan olmuştu çok net hatırlıyorum bir çığlık atmıştım ama psikopat gibi gülüyordum

acının verdiği mutlulukla elim tuttuğu kadar diğer elime aldım bıçağı ve diğer kolumuda kestim bütün su kan olmuş taşıyordu su hala açıktı

Küvet kan gölü olmuştu. Kırmızının her tonunu görebiliyordum.Kendimi hep kırmızılar içinde sevmiştim.Ve kırmızılar içinde elvada edecektim hayata.

Tutunamıyordum yapamıyordum. Kendimi hastalıklı gibi hissediyordum

Yalnızdım.Sevdiğim herkes başka yerlerde başkaları ileydi.kendimi serbest bıraktım yaklaşık 10 20 dakikaya kan kaybından ölecektim.

Sonunda. Maceram bu kadarmış. İçimden hayal kurmaya başladım bir anda kapı açılsa ve Alec içeri girse.

Beni o kaslı kollarıyla sudan alıp hastaneye götürse. Yanımda ağlasa. Seni seviyorum seni asla bırakmayacağım dese...

O anda gözlerim kaymaya başlamıştı. Beni o kollarıula alıp cehennemede götürebilirdi onunla her yere giderdim.

Galiba bunu yapmamım diğer sebebi ise çaresizlikti onun beni sevdiğini anlamasını sağlamak onu korkutup değerimi bildirtmek.

Ama o anda kapı açıldı ve içeri Heather girdi beni gördüğünde ayakları tutmamaya başladı.

Hemen yanıma koştu. Magnus. Naptın sen salak. Kendine niye zarar veriyosunn!!

Evden girince masamdaki mektubu görmüş olmalıydı. O anda beni öyle görünce ağlamaya başladı

"Şşştt a-ağ-ağlama he-heather bu bu iş-işkence den ku-kurtuluyorum so-sonunda ben benim iççin mu-mutlu ol lütfen"

Ölüyodum bitiyodu her şey ama heather bırakmadı ambulansı arıyordu bende son sözcüklerimi söyledim

"Hayır heather bırak rahat içinde öleyim lütfen"

O an gözüm karardı ve öldüm sandım ama olmamış yapamamışım...

Kendimi hastanede buldum ve geri döndüm hayata başımda annem ve heather vardı görmek istediğim 2 kişi yoktu babam ve Alec...

O anları tekrardan yaşamak çok zordu. İçten içe ağlıyordum.

Sonunda andan çıkabildim karanlıktaydım ve serbestim yere çöktüm ve ağlamaya başladım. Sakin ol magnus hepsi geçti hiç biri gerçek değildi dedim kendi kendime.

"Evet magnus simülasyonun bitti çıkabilirsin."

Kendimi güçsüz hissederek odadan çıktım. Alec bana bakıyordu. Siktir hepsini görmüşlerdi tabi.

"Bana hastalıklı gibi bakmayın lütfen."
"Niye öyle bakalım ki?"dedi Simon
"Evet önceki hayatında üvey kardeşini seviyomuşsan nolmuş ki?" Dedi Clary.

Söyledikleri beni gülümsetmişti. Alec yanıma geldi. Bunları yaşadığın için çok üzgünüm magnus... dedi ve bana sarıldı.

Ahh işte bunu özlemiştim. Beni içine almak ister gibi bastırması. O güzel vücuduyla beni kollarının arasına almasını...

Şimdilik kısa oldu ama böyle daha hızlı yazarım dedim her bölüm bir kişi yaparım sizi seviyorum nasılbuldunuz yazın ♡♡