14. Bölüm

1K 65 11
                                    

Multimedya-Baran,Aleyna

Selam arkadaşlarr. Nasılsınız. Umarım iyisinizdir çünkü ben çok iyiyim. Yb akşam gelicekti ama fırsatım olmadı yazmaya umarım bu bölüm hoşunuza gider...🌸

~Keyifli Okumalar~

Sabah uyandığım da başım çok ağrıyordu. Son hatırladığım şey Baranın benim odama gelip doğum günümü kutlayıp gidişiydi.

Halâ aklım almıyor. Abimgili geçip nasıl odama girdi. Ne konuştuşar hiçbir fikrim yok. Ama çok merak ediyordum.

Abimgil söylemeyeceği için Borayı ya da Emiri aramayı düşünüyordum. Bora çok desttek olmuştu bana Emirde olmuştu ama Bora ve Baranın yakınlığı fazla olduğu için Bora bana da yakındı.

Yatakta doğrulup telefonumu elime aldım. "Yağmurun ki"(Bora) böyle kaydetymiştim kdnamsmds. Basıp açmasını bekledim açtığında:

"Efendim Aleynoş"

"Bora Aleynoş ne ya ıy"

"Her neyse ne için aramıştınız"

"Seni aramam için bi sebep olması mı lazım Bora"

"Evet Aleyna yoksa beni aramazsın cnm"

"İvet doğru var bi sebep"

"Bak nası da tanıyom seni neyse ne dicen"

"Şey"

"Ney"

"Söylemezsin ki"

"Söylede bi söyleyip,söylemiyeceğime ben karar verem"

"Baran nasıl benim odama girdi abimgil nası izin verdi ne konuştunuz. Seni aramamın sebi aşşağıdaki öküzler sasla söylemez eğer sende söylemessen Yağmurla ayırrım seni valla ayırrım söylemen için 5 snyn var evet dinliyorum" lafım bittiğinde derin bi of çektim çünkü nefes almadan konuşmuştum

"Oha oha yavaş gel yenge. Tamam beğ söylüyorum abingille onun ne konuştuğunu bilmiyorum ama Kuzey abini köşeye çekip konuşmuşlar birşeyler eve girmesine izin vermiş kuzey abi. Diğerleri durdurmak istemiş onlara da anlatınca birşey yapmamışlar. Abingille sorunu yok Baranın ve bizlede" kısa bir şok geçirip konuştum

"Taa-tam-tamam ssaool"diyebilmiştim.

"İyisin dimi sen"

"Hıhı evt evt iyiyim neyse sonra görüşürüz"diyip kapattım.

Nası ya. Hemen yataktan kalkıp üstümü değiştim siyah kot şort ve siyah bi t-shrt giyip telefonumu alıp aşşağı indim.

Aşşağı inerke ilk Kuzey Abime sonra Güney A. , Buraka, Ardaya baktım. Hepsinim gözü bana döndü. Kuzey A:

"Günaydın Aleyna nasılsın"sorularına cevap vermeden. Yanlarında çekip gittim.

Hava almam lazımdı benden birşeyler saklıyorlardı ve ben çıldırıyordum.

Deniz kenarına gelip banklara oturmak yerine kuma oturmuştum. Hafiften bir titreme geldi. Havanın soğuk olduğunu anlamam uzun sürmemişti. Üşüyorda olsam yerimden kalkmamış denizi izliyordum.

Ben Baranı çok seviyordum öyle böyle değil. Birgün birşey olucağını bile bile çok seviyordum. Hani derler ya en büyük aşklar nefret kavga ile başlar bizimki de böyleydi.

Bir insan bir insanı nasıl sevebilecekse o kadar sevdim. Ötesi yoktu. Ben ellerimle üstüme üstüme yıkılıcağını bildiğim duvarı süsledim.

Herşey benim yüzümden olmuştu. Benim bi düşmanım yüzünden herşey mahvolmuştu... Bizim de hikayemiz değişik bir şekilde bitmişti yani bana göre öyleydi.

Omuzumun üstünde birşey hissettiğim de irkildim. Arkamı döndüğümde Baranı görmüştüm üstüme de kendi ceketini atmıştı. Hiçbirşey demeden önüme döndüm. O da yanıma oturmuştu.

Ne o konuşuyor ne ben. Ben konuşmamaya zorlanıyordum. Sadece neden demek istiyordum ama susuyordum. En iyisi susmaktı.

Belki yarım saat geçmişti halâ oturuyorduk. O ısrarla benle birlikte oturuyordu. Cebimde titreme hissettiğimde elimi cebime atıp telefonumu aldım. Baranın bakışları buraya döndüğünü hissedebiliyordum. "Kara çovelye"(Kuzey A.)
arıyordu telefonu bu sefer kompile kapattım.

Burda durmak istemediğim için artık. İlk ceketi ittim arkaya doğru sonra da ayağa kalkmaya yeltendiğimde bi güçlü kol beni geri oturtup ceketi bu sefer bacaklarıma attı.

Anlamsız gözlerle Barana bakmaya başladım. Onun bakışları denizdeydi. Ağzı aralandı:

"Öyle bakmaya devam edicek misin?"diye sordu.

"Anlamıyorum"diye mırıldandandım.

"Anlayamazsın"dedi benim gibi mırıldarak.

Tekrardan bakışllarım denize döndü. Çok sıkılmıştım oturmaktan. Derin bir of çekip gitmek istediğimi belirttim.

Yüzü bana döndü.

"Gitmek istiyorsun sıkıldın değil mi" cevap vermedim.

"Birşey sorabilirmiyim tek ve son şey"dedi mırıldandı. Gözlerine baktım hafif doluktu ama belli etmiyecek kadar profesyeneldi. Kafamı salladım sadece.

"Ben...ııı...beni..beni özledin mi? Lütfen özledim de Aleyna ben seni çünkü çok özledim. Olmuyor sensiz olmuyor lütfen bana beni unuttuğunu söyleme"tekrardan gözlerşne baktım. Bu sefer gerçektende belli edercesine ağlıyordu. Saklamıyordu göz yaşlarını.

Benimde gözlerimin dolduğunu farkettim ve bir yaş düştü sonra bir tane daha...

Tutamadım kendimi:

"Baran...bende özledim... Çok özledim"dedim ve birden sarıldı sıkıca ve bende sıkıca hiç bırakmıyacakmış gibi...

 Çok özledim"dedim ve birden sarıldı sıkıca ve bende sıkıca hiç bırakmıyacakmış gibi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~Nehir~

Tekrardan selamm. Umarım yeni bölümü beğenmişsinizdir.

Sıkıldım ayrı kalmalarından sizde sıkılmışsınmızdır kavgalardan felan artık barıştırdığmm.

Bu arada hikayeyi 'oylamayı beni takip etmeyi ve hikaye ile ilgiili düşüncelerinizi yorumlara belirtmeyi unutmayın' lütfen görüşmek üzere:))

Abilerim ve İkizimm (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin