"Laat dat beest zijn benen eens optillen! Je hebt die sporen niet voor niets, gebruik ze dan ook!" roept mijn moeder door de bak. Ik slik en druk zacht mijn benen tegen de buik van de appelschimmel aan. Silvercloud reageert gelijk en strekt zijn benen zo ver mogelijk. "Braaf Sil." fluister ik zacht. De hengst trekt zacht aan het bit, vragend om meer ruimte om zijn hals te strekken. Ik laat de teugels een stukje uit mijn handen glijden en de Andalusiër strekt zijn hals terwijl hij in een gestrekte draf over het diagonaal vliegt. "Annabel, wat heb ik nou gezegd?! Je teugels zijn geen waslijntjes!" roept mijn moeder weer boos door de bak. "Het spijt me jongen." fluister ik tegen de hengst terwijl ik zijn teugels weer strakker pak. Tranen branden achter mijn ogen. Ik wil dit helemaal niet. "Neem hem maar terug naar stap, jullie zijn klaar voor vandaag." zegt mijn moeder. Ik zucht opgelucht en laat de hengst overgaan in stap. Zodra ik de teugels laat vieren strekt Silvercloud zijn neus tot bijna op de grond. Beide vinden we het niet fijn om in zo'n krampachtige houding te rijden. Mijn moeder komt naast ons lopen. "Ik heb beter van jullie gezien." zegt ze. Ik knik zonder iets te zeggen. De droom van mijn moeder was altijd om aan de top te komen, maar doordat ze zwanger werd van mij moest ze stoppen met rijden en haar paard verkopen. Zodra ik oud genoeg was is ze begonnen met mij les te geven, en ze is vastbesloten dat ik nu in haar plaats aan de top moet komen. Ik vind alles aan de paardensport super leuk, maar ik wil ook gewoon een keer rustig kunnen rijden in plaats van altijd maar intensief trainen. Ik heb al een hoop wedstrijden gereden met verschillende pony's, die zodra ze genoeg geld opleverden weer verkocht moesten worden zodat mijn moeder een groter paard voor me kon kopen. Bij de eerste paar pony's heb ik flink gehuild en tegengestribbeld toen ze verkocht werden, maar sinds ik erachter kwam dat het mijn moeder toch niks uitmaakt wat ik ervan vind, ben ik gestopt met er veel energie in te steken. Nu ik Silvercloud heb is het allemaal wat anders. Hij was flink duur omdat hij een Andalusiër uit Spanje is, en nu moet ik nog harder trainen om Silvercloud 'terug te verdienen'. Dat betekend elke wedstrijd winnen met winst. "Zadel maar af en zet hem op stal. Je moet je proef nog een aantal keer doorlezen voor morgen. Als je morgen genoeg winstpunten rijdt kan je eindelijk door naar M2." zegt mijn moeder en ze loopt weg. Ik laat Silvercloud halthouden en spring van hem af. "Je hebt het goed gedaan jochie." zeg ik en ik klop de hengst op zijn bezwete hals. Ik loop met hem naar de poetsplaats en zadel snel af. Ook al staan we op een pensionstal waar dat allemaal voor je gedaan wordt, ik verzorg Silvercloud altijd zelf. Het enige wat ik niet doe is zijn stal uitmesten. Mijn moeder was eerst woedend toen ze erachter kwam dat ik Sil zelf op- en afzadelde en was bereidt de stal aan te klagen, maar ik heb haar met veel moeite uitgelegd dat ik liever zelf mijn paard verzorg. Een band opbouwen is belangrijker dan winnen, ook al denkt mijn moeder daar anders over. Ik pak de slang en spuit snel al het zweet van Silvercloud af om hem daarna onder het solarium te zetten. "Terwijl jij lekker staat te zonnen ga ik wel even je eten klaarmaken." zeg ik en ik geef de hengst een kusje op zijn neus. Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om morgen weer op wedstrijd te gaan. Elke week is het weer hetzelfde verhaal. Ik train de hele week, rijd een wedstrijd waarbij ik ruim winstpunten rijd door Silverclouds ruime gangen, en daarna begint alles weer opnieuw. Ik gooi het voer in de voerbak en loop terug om Silvercloud op te halen. Ik zie dat een van de ponymeisjes hem staat te kriebelen. Genietend laat de hengst zijn hoofd zakken. Hij mist het stukje aandacht dat ik hem wel wil, maar niet mag geven. Het meisje schrikt als ze me ziet aanlopen. Ze wordt vuurrood en zet een paar stappen naar achter. "S...... Sorry dat ik uw paard aaide. Hij....... Hij is gewoon zo mooi en....." begint ze, maar ik onderbreek haar. "Het is niet erg hoor. Zo te zien vond hij het wel lekker." zeg ik met een glimlach terwijl ik naar Silvercloud wijs die bijna staat te slapen. Het meisje lacht even en draait zich dan om om terug te gaan naar de pony's. Ik zet het solarium uit en gooi Sil zijn deken op. Ik laat de hengst los en loop naast hem terug naar zijn stal. Silvercloud kan zelf naar zijn stal lopen, maar omdat hij een hengst is weet je maar nooit wat hij doet. Ik heb de staldeur net dichtgeschoven als mijn moeder mopperend de stal binnen komt lopen. "De wedstrijd morgen is afgelast doordat de baan te glad was." zegt ze boos. Ik zucht opgelucht zonder dat mijn moeder het merkt. "Dat betekend morgen een extra training." zegt ze. "Mam, je weet de afspraak! Als er een wedstrijd wordt afgelast ben ik vrij!" roep ik boos. "Rustig aan Anna, je hoeft niet meteen zo opgefokt te doen. Maar dat betekend wel dat je volgende week harder moet trainen. Nu opschieten want ik wil naar huis." zegt mijn moeder chagrijnig en ze loopt de stal uit. Ik rol met mijn ogen en draai me om naar Silvercloud. "Geniet maar van de rust jochie." zeg ik, en ik loop mijn moeder achterna.
Hey allemaal! Dit is het eerste hoofdstuk van Aan de top, en eerlijk gezegd ook het enige hoofdstuk dat de titel echt helemaal omschrijft. Ik was namelijk bezig met hoofdstuk 2, en ineens besloot ik alles om te gooien waardoor er vanaf hoofdstuk 2 ook wat meer scheldwoorden in voor komen. Ik ga nog niet zeggen wat er is veranderd aan mijn oorspronkelijke idee, dat zien jullie aan het einde van H2 wel ; ) Anyways, veel leesplezier voor degene die dit boek gaan lezen!
JE LEEST
Aan de top (VOLTOOID)
Teen FictionAnnabel wordt al haar hele leven door haar moeder getraind en gepusht om altijd maar wedstrijden te winnen. Eigenlijk wilt ze helemaal niet zo hard trainen, maar haar moeder luistert niet naar haar. Als Matt, een van Annabels stalgenoten die haar va...