Aan de top (VOLTOOID)

19

"Ik heb slecht nieuws...."

Ik kijk de dierenarts geschrokken aan. "Silvercloud heeft een verdraaiing in zijn darmen. We kunnen wachten en kijken of zijn darm terug rolt, maar opereren is voor hem een betere optie. De keus is aan jou." zegt Sjoerd. Met tranen in mijn ogen kijk ik hem aan. Wat als Silvercloud dit niet overleeft? Van de stress val ik bijna flauw. Ik voel een hand op mijn schouder en hoor Matt in de verte iets zeggen. "Heeft u een momentje?" Dan word ik weggeleid van de dierenarts en Silvercloud. Matt draait me naar zich toe en kijkt me recht in mijn ogen. "Annabel, rustig ademhalen. Het komt goed." zegt hij zacht. Ik zie dat hij even twijfelt, maar dan slaat Matt toch zijn armen om me heen. Ik word overspoelt door een rustig en vertrouwd gevoel en kalmeer direct. Als Matt me weer loslaat kijkt hij me vragend aan. "Wat gaan we doen?"

Ik zit weer naast Matt in de auto. De dierenarts rijdt voor ons en we hebben de trailer met Silvercloud erin achter Matts auto hangen. Ik heb toch besloten Silvercloud te laten opereren, aangezien er daarmee de grootste kans was dat hij het overleefd. Ik heb mijn ouders, Lotte en Nina net een berichtje gestuurd dat we onderweg zijn naar de kliniek. Ze hebben het nog niet gelezen, maar het is ook pas half vier, dus dat is niet zo gek. Ik maak me vooral zorgen over hoe mijn moeder gaat reageren. Waarschijnlijk wilt ze Silvercloud in laten slapen of verkopen omdat hij nu juist veel geld gaat kosten, maar never nooit dat ik dat ga laten gebeuren. "Annabel?" zegt Matt een tikje zenuwachtig. Ik kijk hem aan en zie lichte blosjes op zijn wangen verschijnen. "Dat wat je zag vanmiddag...... Dat met Feline...... Ik-" begint Matt, maar ik onderbreek hem. "Het is oké. We zijn uit elkaar, dus je hebt het recht om te gaan en staan waar en met wie je wilt." zeg ik zacht. Matt schudt zijn hoofd. "Dat is het niet! Feline en ik hebben niks, en ik wil dat je dat weet. Haar ouders en mijn ouders zijn goede vrienden, dus we worden van jongst af aan al verplicht om met elkaar om te gaan. Ik wist dat ze jaloers was op onze relatie en dat ze iets voor me voelde, dus toen ze jou zag staan pakte ze haar kans. Ook al zijn wij niet meer samen, dat betekend niet dat ze jou pijn mag doen." zegt Matt en ik zie de woede in zijn ogen. Al snel komen we aan bij de kliniek en met veel moeite krijgen we Silvercloud de trailer uit en de kliniek in. Ik zie dat de hengst veel pijn heeft. Hij is nat van het zweet en de angst staat in zijn ogen. "Het komt goed Sil." fluister ik en ik klop de hengst zachtjes op zijn hals. Sjoerd komt aanlopen met twee andere artsen. "Omdat dit een noodsituatie is willen we hem het liefst nu opereren, maar er is een kans dat het pas in de ochtend pas kan. We zetten hem nu hier op stal met zware pijnstillers en kijken of hij het redt tot een uur of zes, dan gaan we hem opereren. Ik bel je als hij geopereerd wordt en als de operatie voorbij is." Ik knik en slik de brok in mijn keel weg. Sjoerd loopt weg en de twee artsen nemen Silvercloud voorzichtig van me over en nemen hem mee naar zijn tijdelijke box. "Kom Bel, dan gaan we." zegt Matt. Ik knik en met tranen in mijn ogen volg ik Matt terug naar de auto.

Het begint al licht te worden als we onderweg naar huis zijn. Ik maak me zorgen over Silvercloud. Wat als hij het toch niet overleefd? "Bel, het komt goed. Sil is een sterke hengst, hij overleefd het wel." zegt Matt alsof hij mijn gedachten kan lezen. Ik schenk hem een kleine glimlach. "Ik weet het, maar toch maak ik me zorgen. En mijn moeder..." begin ik, maar ik stop midden in mijn zin. Mijn moeder is vast woedend dat ik dit allemaal zonder haar heb beslist. "Kan..... Mag ik misschien vannacht bij jou blijven slapen?" vraag ik voorzichtig aan Matt. Ik zie dat hij een beetje twijfelt. "Is dat wel een goed idee? Ik bedoel, we zijn uit elkaar, is dat dan niet een beetje raar?" Ik trek mijn wenkbrauwen op. "Want de eerste keer dat wij naast elkaar wakker werden waren we wel samen?" Matt moet lachen. "Daar heb je gelijk in. Ik meld je ook wel meteen ziek voor school, want ik denk niet dat je vandaag je aandacht erbij gaat kunnen houden." zegt hij. Ik kijk hem dankbaar aan. Snel haal ik thuis wat spullen op en dan rijden we door naar Matts huis. "We moeten wel een beetje zachtjes doen, want mijn ouders moesten gisteren tot laat werken." zegt hij terwijl we zijn huis binnenlopen. "Ik ben pro in stil zijn." fluister ik, en op dat moment loop ik tegen een vaas aan. Ik kan de vaas nog maar net opvangen. Ik zie dat Matt moeite doet in om zijn lach in te houden. "Niet grappig." fluister ik gespeeld boos.

Draaiend en woelend lig ik in het bed van de logeerkamer. Ik blijf me maar zorgen maken over Silvercloud. Zacht sta ik op en sluip naar Matt toe. Als ik zijn kamerdeur open doe zie ik dat hij al slaapt. "Matt." fluister ik. Slaperig kijkt Matt me aan. "Ik kan niet slapen." fluister ik. Matt klopt op zijn bed. "Kom er maar bij." zucht hij. Snel kruip ik naast hem onder de deken. Gelukkig heeft hij een tweepersoonsbed, anders zou dit een beetje ongemakkelijk zijn. "Dank je." fluister ik zacht. Matt mompelt wat en valt al gauw weer in slaap. Met Silvercloud in mijn achterhoofd val ik uiteindelijk in een droomloze slaap.

Ik was dit boek echt niet vergeten hoor😅👀 Ik probeer momenteel zsm Dangerous 1 af te krijgen, dan ga ik daarna voor dit boek weer een hoop hoofdstukken schrijven want ik heb er nog maar 2/3 klaarstaan. Ik heb geen idee hoe lang ik dit boek ga maken, maar dat zien we vanzelf haha. Xxx mij