Matt en ik zijn nu ruim een maand samen. Ik moet toegeven, het gaat beter dan ik had verwacht. Vandaag mag eindelijk mijn gips eraf. Ik kijk ernaar uit om weer te gaan rijden. Het lijkt erop dat alles na vandaag weer terug gaat naar hoe het was, aangezien mijn moeder al een week loopt te zeggen hoe hard ik wel niet moet gaan trainen om mijn achterstand in te halen. "Naar wat kijk je het meeste uit om te doen als het gips eraf is?" vraagt Matt. "Jou." antwoord ik met een bloedserieus gezicht. Matt kijkt mij zo verbaasd aan dat ik mijn lach niet meer kan inhouden. Ik barst in lachen uit en Matt kijkt me een beetje boos aan. "Haha, grappig zeg." zegt hij. "Hey, niet zo chaggie doen. Dit soort dingen heb ik allemaal van jou geleerd hè." zeg ik. Matt rolt met zijn ogen en rijdt verder. "Maar ik denk gewoon een rustig ritje op Sil." zeg ik. Al snel komen we aan bij het ziekenhuis. Hand in hand lopen Matt en ik naar binnen. Snel melden we ons aan en al gauw zitten we bij de dokter. "Als het gips eraf is moet je de komende paar dagen weer langzaam opbouwen met je arm belasten, omdat je spieren nu twee maanden niks hebben gedaan." zegt de dokter. Ik knik gehoorzaam. De dokter pakt iets dat op een kleine elektrische zaag lijkt erbij en zet het aan. "Hold it, gaat u met dat ding mijn gips eraf halen? Wat als u mijn arm eraf zaagt ofzo?" vraag ik verontwaardigd. De dokter moet lachen. "Deze zagen zijn zo ontwikkeld dat het veilig is om te gebruiken voor het eraf halen van gips, dus maak je maar geen zorgen." zegt hij geruststellend. Ik blijf een beetje wantrouwend naar de zaag kijken terwijl de dokter mijn gips doorzaagt, maar kom erachter dat hij gelijk had. De zaag raakt mijn arm niet aan en ik word nu zelf ook iets rustiger. De dokter pakt de schaar erbij om de laag stof door te knippen en dan is mijn arm daadwerkelijk vrij. Het ziet er wel vreemd uit, mijn arm die in het gips heeft gezeten is heel dun in vergelijking met mijn andere arm. "Wees voorzichtig en als je pijn voelt meteen weer terug komen." zegt de dokter. We zeggen gedag en dan lopen ik en Matt het ziekenhuis weer uit. "Dat ging sneller dan ik had verwacht." zeg ik. "Ik kan niet wachten om weer te douchen zonder een zak om mijn arm." Matt moet lachen. "Dat kan ik begrijpen. Maar beloof me wel dat je echt voorzichtig doet de eerste paar dagen." zegt Matt. "Beloofd." zeg ik en ik geef hem een kus.
Ook al wilde Matt het in eerste instantie niet doen omdat mijn arm net uit het gips is, toch staan we nu op stal. Terwijl ik even naar Silvercloud toe ga loopt Matt door naar zijn eigen paard. "Hey jochie, heb je zin om binnenkort weer te gaan rijden?" vraag ik aan de hengst. Hij briest en duwt zijn neus tegen me aan. "Hé, dat mijn gips er nu vanaf is betekend niet dat je mijn arm opnieuw mag breken." zeg ik lachend. Ik besluit Silvercloud maar even te longeren. Snel loop ik naar de kast en pak mijn spullen. Als ik me omdraai en weg wil lopen, loop ik tegen het lichaam van Matt aan. "En wat ben jij van plan?" vraagt hij quasi streng. "Rustig maar, ik ga er niet op hoor. Ik ga Sil alleen eventjes longeren." zeg ik en ik loop langs hem op. Terwijl Matt toch voor de zekerheid bij me in de buurt blijft leg ik de spullen op Silvercloud. Ik neem de hengst mee naar buiten als ik ineens Nina en Lotte met hun pony's op het erf zie staan. "Hou even vast." zeg ik tegen Matt en ik druk het longeertouw in zijn handen. Snel loop ik op de meiden af. "En, hoe ging het?" vraagt Nina. Ik laat mijn arm zien. "Ziet er raar uit, zo dun." zegt Nina. "Inderdaad, maar dat komt omdat ik natuurlijk twee maanden niks met die arm kon doen dus heb ik zijn de spieren helemaal slap geworden. Ik moet nu gaan opbouwen om mijn arm sterker te maken, maar ik weet nu al dat mijn moeder wilt dat ik morgen ga rijden." zeg ik en ik rol met mijn ogen. "Ben je niet bang dat je je arm weer bezeerd?" vraagt Lotte bezorgd. "Ik ben eerder bang dat ik over mijn hele lichaam spierpijn ga krijgen." zeg ik lachend. "Ik ga weer terug naar Sil en Matt voordat die allebei ongeduldig worden." "Veel succes morgen!" zegt Nina en terwijl ik terug naar Matt en Silvercloud loop rijden de meiden weer door. Ik neem het longeertouw weer van Matt over en samen lopen we naar de longeerkraal. Terwijl ik in het midden ga staan doet Matt het hek dicht en blijft daar staan. Zodra ik Silvercloud lang touw geef ontploft hij zo ongeveer. Bokkend en springend rent hij door de longeerkraal. Ik zie in mijn ooghoek dat Matt al klaar staat om in te grijpen. "Rustig maar Sil." zeg ik tegen de hengst. Nadat hij nog wat rondjes heeft gerend komt hij tot bedaren en laat zijn hoofd zakken. Snel neem ik de longeerlijn wat korter en begin met Silvercloud goed aan het werk te zetten.
Heyhey, ben ik weer met een nieuw hoofdstukje! Wel weer laat tho, maar dat zijn jullie inmiddels al wel van mij gewend hoop ik XD. Aangezien ik al een aantal hoofdstukken klaar heb staan ga ik proberen elke week te uploaden, maar ik weet niet voor hoe lang aangezien ik het de komende tijd best druk ga hebben met school en Sundae (sinds zondagmiddag heb ik een van de kittens van het nestje dat ik gevonden heb als eigen <3) die mijn aandacht 24/7 opeist XD. Dat was mijn verhaaltje weer haha.
JE LEEST
Aan de top (VOLTOOID)
Teen FictionAnnabel wordt al haar hele leven door haar moeder getraind en gepusht om altijd maar wedstrijden te winnen. Eigenlijk wilt ze helemaal niet zo hard trainen, maar haar moeder luistert niet naar haar. Als Matt, een van Annabels stalgenoten die haar va...