14

135 6 0
                                    

Als ik wakker word ligt er iemand met zijn armen om me heen. "Matt, ik moet opstaan." fluister ik en ik maak me los uit zijn armen. "Nog heel even." zegt Matt zacht en hij trekt me terug. "Je weet dat mijn moeder me vermoord als ik weer te laat ben." zeg ik lachend en ik geef hem een kus op zijn lippen. Snel stap ik uit bed en kleed me aan. Sinds Matt en ik samen zijn slapen we vaker bij elkaar en daardoor gaan we vaak tegelijk naar stal. "Goedemorgen Annabel." zegt Matts moeder als ik beneden kom. "Goeiemorgen." antwoord ik gapend. Ik zie dat Matts moeder pannenkoeken heeft gebakken. Hongerig ga ik aan tafel zitten en begin met eten. Het verschil tussen mijn moeder en Matts moeder is vrij groot. Als ik hier zou wonen hoor je mij niet zeuren, dit lijkt me veel chiller dan bij mij thuis. "Zin in je eerste training sinds je gebroken arm?" vraagt Matts moeder aan me. "Het rijden wel, het trainen iets minder." zeg ik. Ik werp een blik op de klok en zie dat ik op moet schieten. Ik bedank Matts moeder voor het ontbijt en ren dan snel naar boven. Als ik Matts kamer binnenkom zie ik dat hij nog steeds in bed ligt. "Matt, echt waar, je bent soms net een lui varken." zeg ik hoofdschuddend. "Hoezo, is daar iets mis mee dan?" vraagt Matt onschuldig. Ik moet lachen. "Schiet op, we moeten over een kwartier op stal zijn." zeg ik en ik bind snel mijn haar in een staart. "Correctie: jij moet over een kwartier op stal zijn. Ik  heb daarentegen alle tijd van de wereld." zegt Matt terwijl hij zich uitrekt. "Ik zweer, als je nu niet uit bed komt-" zeg ik en ik gooi een kussen naar hem. "Oké, oké, ik kom er al aan. Zet jij alle spullen maar alvast in de auto, dan kunnen we zo meteen gaan." zegt Matt. Ik rol met mijn ogen en ren snel weer naar beneden. Ik verzamel vlug alle spullen die we nodig hebben en tegen de tijd dat ik alles in de auto heb gelegd komt Matt op zijn gemakje naar buiten lopen. "Let's go." zeg ik zodra hij achter het stuur stapt.


Als we op stal aankomen loop ik meteen door naar Silvercloud. "Hey jochie, ik hoop dat je het rijden net zo erg hebt gemist als ik." zeg ik zacht tegen hem. De hengst briest instemmend en nadat ik zijn halster om heb gedaan volgt hij me gewillig naar de poetsplaats. Snel haal ik een borstel over hem heen en zadel Silvercloud daarna op. Als ik met de hengst naar de bak loop zie ik dat mijn moeder al staat te wachten. Zonder wat tegen haar te zeggen loop ik naar het midden en stap ik op. Ik zie dat Matt aan de bakrand staat te kijken wat me een beetje meer zin geeft om te rijden. Nadat ik Silvercloud goed heb los gestapt neem ik de teugels op maat en draaf aan. "Laat hem zijn hals eens iets ronder maken." roept mijn moeder door de bak. Great, er is dus precies niks veranderd. Ik druk zacht mijn benen aan en voel dat Silvercloud zijn rug beter gaat gebruiken waardoor hij zijn hoofd laat zakken. Na een hoop figuren gereden te hebben moet ik weer in uitgestrekte draf over het diagonaal. Aan de ene kant hou ik van deze oefening, omdat het een beetje voelt alsof je vliegt, maar aan de andere kant heb ik er een hekel aan omdat mijn moeder er altijd over loopt te zeuren. "Zet je beste beentje voor Sil, we gaan haar eens wat laten zien." fluister ik tegen de hengst onder me. Samen vliegen we het diagonaal over. Ik zie in mijn ooghoek Matt bewonderend naar me kijken. Als ik Silvercloud weer terug naar arbeidsdraf vraag beloon ik hem uitgebreid. Ik merk dat mijn moeder zo snel even geen opmerking weet. "Iets rechter op zitten volgende keer." zegt ze dan. Ik rol met mijn ogen en zie Matt aan de bakrand staan grinniken. Al snel rijden Silvercloud en ik weer geconcentreerd de bak rond.


Na de les ben ik kapot. Twee maanden niet rijden heeft mijn conditie, als ik die überhaupt wel had, echt aangetast. Ook Silvercloud zit onder het zweet. Ik spring van de hengst af en klop hem uitgebreid op zijn hals. "Je hebt het goed gedaan jongen." zeg ik tegen hem. Als ik de bak uit loop komt Matt naast me lopen. "Ik wist dat je goed kon rijden, maar ik wist niet dat je zó goed kan rijden." zegt hij. Ik haal mijn schouders op. "Opgroeien met het constante gezeik van je moeder aan je kop doet iets met je." zeg ik. Ik neem Silvercloud mee naar de wasplaatsen om hem daar af te spoelen. "Kan jij zijn spullen in mijn kast leggen?" vraag ik aan Matt. Zonder op antwoord te wachten druk ik het tuig in zijn handen. "Maar natuurlijk Uwe Majesteit." zegt Matt dramatisch. "Ach, stel je niet zo aan." zeg ik lachend. Ik pak de slang en laat het koele water over Silvercloud heen stromen. Ik zie dat de hengst ervan geniet, wat ik snap aangezien het best warm is. "Boe!" hoor ik ineens achter me. Geschrokken draai ik me om, met de slang nog in mijn hand, waardoor ik Matt nat spuit. Snel zet ik het water uit om daarna in lachen uit te barsten. "Niet grappig." zegt Matt een beetje boos, maar aan zijn ogen kan ik zien dat hij het ook wel grappig vindt. "Heb je de vorige keer niet geleerd dat je mij niet moet laten schrikken?" zeg ik, nog nalachend. "Ik vind jou laten schrikken wel leuk, alleen dit soort dingen iets minder." antwoordt Matt. Snel haal ik het zweetmes over Silvercloud heen en zet hem dan weer op stal. Samen lopen Matt en ik terug naar zijn auto om naar zijn huis te gaan, aangezien hij nog steeds de natte kleren aan heeft. "Heb je eigenlijk al eens gesprongen?" vraagt Matt ineens. "Niet vrijwillig, alleen toen Sil op hol sloeg in het bos." zeg ik. "Wil je een keer springen op Kansas?" vraagt Matt. Kansas is Matts bruine Hannoveraan hengst. Ik kijk hem twijfelend aan. "Maar ik heb nog nooit op Kansas gereden, wat als ik hem verpest of iets?" zeg ik. Matt pakt mijn schouders vast en gaat recht tegenover me staan. "Annabel, ik heb je zien rijden, als jij een paard wilt verpesten moet je er wel heel veel moeite voor doen." zegt hij. Ik twijfel een beetje, maar besluit het dan toch te doen. "Oké, ik doe het." zeg ik. "Yes, lekker bezig Bel." zegt Matt en hij trekt me in een knuffel. "Matt ieuw, nu zijn mijn kleren ook zeikesnat." zeg ik met afkeer. Matt grijnst. "Dat noem je nou karma."


Sorry, sorry, sorry voor zo lang niet uploaden! Ik heb nog steeds niet verder geschreven aan dit boek, omdat ik atm bezig ben met Dangerous te herschrijven, maar zoals altijd is mijn inspiratie en motivatie ineens weer poef weg :/ Dus ik ga kijken of het me wel lukt om verder te schrijven aan dit boek, maar de komende 4 weken moet ik weer om de 3 dagen naar school en krijg ik weer gezellig toetsen dus ik weet niet zeker of dat gaat lukken. Xxx mij

Aan de top (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu